جایگاه و اهمیت حیاتی کشاورزی با تحمل همه کمبودها، کاستی ها، هزینه ها و زحمات، همواره نقطه ای متعادل در استمرار سلامت و شادابی زندگی است. در حالی که این بخش تولیدی اقتصادی بنا به موقعیت کاری در حاشیه زندگی به نوعی دور از متن زیستی متعارف قرار گرفته است. شاید همین که کشاورزی و دامداری دور از چشم و نظر روزانه عمومی قرار دارد و تولید می کنند. خود سبب شده همیشه غبار نیازها بر چهره کشت و دام باقی بماند. البته گاه اهمال ها و کم توجهی های برنامه ریزان و مجریان به ویژه متولیان ذیربط نیز در توزیع امکانات مشکلاتی را فراهم کرده است. اما کشاورزان و دامداران کم و بیش از نگرانی ها، ریسک ها و کمبودها در سایه هیاهوی ماشین و تکنولوژی و کار عشق آمیز و بدون هیچ چشمداشت زیاده خواهی ادامه داده و می دهند.

بدون تردید کشاورزی به عنوان یک تشکیلات عظیم و گسترده استراتژیک و بس حیاتی در همه دوران ها و کشورها در متن زندگی حضوری پررنگ دارد. به همین خاطر هم کشورهای پیشرفته و مدرنیزه شده، توسعه یافتگی را در متن و غنی کردن بخش های کشاورزی و دامداری دانسته اند. کشورمان هم که خیز گسترش و پویندگی هرچه مناسبتر و فزونتر شاخص های اقتصادی، مهارت های نوین و آبادانی را به جد پیش رو دارد تنها و به ناگزیر می باید کلید توسعه را از متن این قطب بزند. اما می دانیم سیر تحقق این ضرورت مستلزم تجهیز به ابزارهای روز، ایجاد تعادل شرایط کاملا مناسب دستیافت به تسهیلات آرامش بخش فراگیر در این بخش باتوجه به طبیعت اقلیمی و پدیده های غیرمنتظره طبیعی برای برون رفت جامع از کاستی ها و نیاز شغلی این طیف است.