اینک که با لطف مجریان و ناظران محترم انتخابات دوره هشتم مجلس شورای اسلامی، بنده و کثیری از متخصصان و علاقه مندان به نظام و توسعه و پیشرفت کشور عزیزمان ایران به اتهام عدم التزام به اسلام از ورود به قوه مقننه محروم شده ایم، حیفم آمد برخی مسائل بخش کشاورزی را با دوستان و همکارانی که به مجلس راه یافته اند در میان نگذارم. مشکلاتی که متاسفانه طی این سه ساله اخیر به وجود آمده یا بیشتر شده است. با توجه به ارتقای نسبی کمیسیون کشاورزی به لحاظ تخصصی و نیز اشتراک زبان بیشتر با اعضای محترم آن، نکاتی را به اختصار و به شرح ذیل به استحضارشان می رسانم. امیدوارم با عنایت به این نکات شاهد اثرات و نتایجی باشم.

الف) حوزه تقنینی؛

۱) اصلاح قانون نظام مهندسی؛ هر چند تصویب این قانون بعد از ۶۰ سال انتظار توسط دولت و مجلس اصلاحات، یکی از دستاوردهای مهم بخش کشاورزی محسوب می شود ولی متاسفانه از ضعف های مهمی همچون حضور پرتعداد اعضای انتصابی (دولتی) در شورای مرکزی و استان ها و مخصوصاً عدم الزام استفاده از دانش آموختگان کشاورزی به عنوان مدیر فنی در واحدهای تولیدی بخش رنج می برد. بدیهی است که در صورت حل این مشکل علاوه بر حل مساله بیکاری کثیری از فارغ التحصیلان، بهره وری در بخش نیز به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.