برنامه های یارانه کشاورزی
دخالت دولت در بازار محصولات غذایی و فیبری از سابقه ای طولانی برخوردار است. قوانین مربوط به غلات در انگلیس، به عنوان مثال کلاسیک اعطای یارانه های کشاورزی به منظور ایجاد موانع تجاری، بسیار مورد بحث قرار گرفته اند. این قوانین که برای چندین قرن، واردات و صادرات غلات در بریتانیای کبیر و ایرلند را تحت تاثیر خود قرار می دادند، بالاخره در سال ۱۸۴۶ لغو شدند.
در ایالات متحده، اتخاذ سیاست های جدید اعطای یارانه کشاورزی همگام با اجرای طرح نیودیل و طبق «قانون تعدیل کشاورزی» در سال ۱۹۳۳ آغاز شد. در حالی که موانع تجاری در رابطه با کالاهای کشاورزی و هر کالای دیگری هم چنان پا برجا بودند، قانون مذکور قدرت تعیین کف قیمت را نیز به دولت اعطا کرد و در عین حال خرید محصولات از طرف دولت ، معطل ماندن زمین و نیز طرح هایی جهت کاهش عرضه از طریق معدوم کردن دام ها را به همراه آورد. معطل گذاشتن زمین و معدوم کردن دام ها، اغلب اجباری بود و گاهی نیز دولت خساراتی را که در جریان اجرای این طرح ها به کشاورزان وارد می شد جبران می کرد(Benedict ۱۹۵۳).
ادامه مطلب
تاملی بر اثرات جهانی شدن در کشاورزی ـ بخش ۲
● در راستای عضویت در تجارت جهانی: بیشترین سود نصیب شرکت های چندملیتی و واسطه گران خواهد شد
▪ لوبیس:
محصول اصلی کشورما برنج است و تا پیش از پیوستن به سازمان تجارت جهانی در تولید این محصول خودکفا بودیم اما پس از عضویت و از بین رفتن تعرفه ی واردات، تولیدکنندگان برنج با مشکل مواجه شدند چراکه قیمت این محصول در بازارهای جهانی ارزان تر از بازار اندونزی بود و مردم گرایش به خرید محصولات وارداتی داشتند این درحالی بود که کشاورزان نیز حمایت نمی شدند بنابراین تولید این محصول تا حد نابودی کاهش پیدا کرد.
هم چنین تولید محصول سویا نیز در کشورما دارای اهمیت بسیاری بود و به عنوان غذای اصلی مردم محسوب می شد اما پس از عضویت خودکفایی این محصول را نیز از دست دادیم چراکه سویای وارداتی بسیار ارزان تر بود و تولیدکنندگان داخلی توان رقابت در بازارهای جهانی را نداشتند تا آن که در سال ۲۰۰۷ با بحران سویا مواجه شدیم و این محصول در بازارها کاهش و قیمت آن افزایش پیدا کرد پس از پیگیری و بررسی پلیس اندونزی متوجه این موضوع شد که یک شرکت غذایی چند ملیتی (شرکت مادر در کشور آمریکاست) اقدام به انبار ۱۲هزار تن از این محصول به منظور افزایش قیمت در بازارهای فروش کرده اند،
ادامه مطلب
تاملی بر اثرات جهانی شدن در کشاورزی ـ بخش ۳
● برتری استانداردهای ملی بر استانداردهای بین المللی
*کشورهای صنعتی سعی در تخریب استانداردهای بین المللی دارند*
▪ دکتر اُتورانی:
حال من می خواهم سوالی را مطرح کنم به باور شما آیا ایران واقعاً مجبور است که پسته تولید کند؟ برای آن که بخواهد با کشورهای تولید کننده ی پسته همانند آمریکا، سوریه و ترکیه رقابت کند باید میزان کارآیی تولید پسته خود را به حداکثر برساند، تحقق این موضوع نیازمند استفاده از نظام صنعتی، ماشین آلات زیاد و اختصاص زمین های مرغوب به کشت پسته است، بر فرض که بتوانند میزان کارآیی تولید خود را به حداکثر برساند و بازار جهانی پسته را نیز تصاحب کند، اما خودکفایی دیگر محصولات خود را از دست می دهد و در نهایت تبدیل به کشوری می شود که مجبور است از گندم تا پیاز خود را از دیگر کشورها وارد کنند.
ادامه مطلب