سهم اندك بخش كشاورزی از سرمایه گذاری
صاحب نظران برای دخالت دولت در اقتصاد حد و مرز قائل شده و بسته به نظام های اقتصادی، این بخش كم رنگ و پررنگ است، اما در سالیان اخیر دخالت محدود و نظارت بیشتر دولت مورد توجه بوده است. از سوی دیگر ایجاد زمینه برای بخش خصوصی قوی لازمه توسعه هر اقتصادی قلمداد می شود و كشور ما نیز از این قاعده مستثنی نبوده و برای توسعه و پیشرفت باید چنین فرمولی به كار گیرد. اما بخش كشاورزی به عنوان یكی از بخش های اصلی و مهم و به اعتبار ارزش افزوده تولیدی، نخستین بخش اقتصادی كشور به شمار می آید اما متأسفانه این بخش مهم اندكی از سرمایه گذاری كل كشور را به خود اختصاص داده است. در كشور ما با توجه به وابستگی شدید سرمایه گذاری به درآمدهای نفتی و بی ثباتی آن، سرمایه گذاری در بخش های مختلف از جمله كشاورزی نوسان های شدیدی داشته است. سهم بخش كشاورزی از تشكیل سرمایه در اقتصاد ملی در دو دهه گذشته ۵ /۹ درصد بوده است.
نقش دولت در بخش كشاورزی به سرمایه گذاری غیرمستقیم برمی گردد و بیشتر نقش حمایتی دارد كه در عرضه اعتبارات كم بهره و طولانی مدت و همچنین یارانه مستقیم به مواد اولیه لازم كشاورزی از جمله كود و سموم شیمیایی، تولید و یا خریداری ماشین آلات و ادوات كشاورزی و عرضه آن به كشاورزان به صورت اقساط و ... می تواند در پایین آوردن هزینه تولید محصولات كشاورزی بسیار مهم ارزیابی شود.
ادامه مطلب
زنان و عوامل مؤثر در كشاورزی پایدار
توسعه از جمله پیچیده ترین مفاهیم در تاریخ معاصر جهان بوده است. در حالی كه در نیمه نخست قرن حاضر گمان می شد هرگونه افزایش در شاخص هایی همچون وسعت حوزه های شهری، مصرف فولاد، سرانه ملی مصرف كالاها و ... نماد توسعه است، اكنون این باور به كلی دگرگون شده و اصولاً در برابر هر كدام از شاخص های پیشین این سؤال مطرح است كه به چه بهایی؟ و با چه میزان تاثیر بر محیط زیست و زمین؟
در این میان، بخش كشاورزی یكی از مهم ترین بخش های اقتصادی كشور بوده كه تامین كننده حدود یك سوم اشتغال، بیش از چهارپنجم نیازهای غذایی كشور، نیمی از صادرات غیرنفتی و یك پنجم تولید ناخالص داخلی كشور است. این در حالی است كه زنان روستایی به عنوان ركن اساسی واحدهای تولید كشاورزی همواره مطرح بوده اند و ساختار اقتصادی خانواده بدون حضور آنان نمی توانست و نمی تواند پایداری داشته باشد.
ادامه مطلب
تحقیقات روستائی و كشاورزی و چالش های مبتلابه آن
سرمایه گذاری در انجام تحقیق و پژوهش در زمینه ها و عرصه های گوناگون را می توان نوعی سرمایه گذاری عقلائی قلمداد نمود . به طوریكه آثار و نتایج و یا به عبارتی مواهبی كه بر این نوع سرمایه گذاری مترتب است را باید در سال های آینده جستجو نمود . و از همین رهگذر است كه ممالك مختلف جهان اهتمام خود را در این مهم به كار می گیرند و ظاهراً از هیچ كوششی نیز در انجام تحقیق فروگذار نیستند . این كشورها با علم به نتایج ارزشمند پژوهش های گذشته اهتمام خود را در این زمینه به كار می گیرند . امروزه یه نظر نمی آید كه ارزش و اهمیت پژوهش بر كسی پوشیده باشد ؛ تا جائی كه حجمی از تولید ناخالص داخلی كه در خصوص انجام تحقیق به كار گرفته می شود در عداد یكی از شاخص های درجه توسعه یافتگی كشورها مورد توجه است ؛ و به نظر می رسد كه این شاخص نیز به درستی انتخاب شده باشد . چرا كه راه حل بسیاری از مشكلات و معظلات مبتلابه هر كشوری از طریق تحقیق و پژوهش دست یافتنی است . بنابراین بذل توجه خاص به فراهم آوردن زمینه های لازم برای توسعه تحقیقات از طریق تربیت نیروی انسانی مكفی به جهت كمی و كیفی ؛ ایجاد نهادها و سازمان های متولی انجام پژوهش ؛ و اختصاص بودجه و اعتبارات مورد نیاز می تواند در زمره مهم ترین اولویت های هر دولتی تلقی گردد .
ادامه مطلب