سالهاست که به استقلال دست یافته ایم ، اما کدام استقلال ؟ شاید ما تنها به جنبه ی سیاسی استقلال دست یافته ایم ، به آن وجه از استقلال که باعث قطع شدن دستان ابرقدرتانی بود که چشم طمع به خاک و سرزمین مان دوخته بودند . باوجود اینکه استقلال دارای جنبه های گوناگونی است که هنوز به آنها دست نیافته ایم ، هنوز در بخش های فرهنگی ، اجتماعی و علمی به گفته های کشورهای به اصطلاح توسعه یافته عمل می کنیم . اما کجاست عقل سلیمی که بپرسد کدام توسعه ؟ آیا به صرف داشتن ماشین آلات پیشرفته و صنعتی کارا ، می توان کشوری را توسعه یافته خواند ؟ و در تمام زمینه ها (فرهنگی ، اجتماعی و... )به تقلید از آنها پرداخت ؟

روزها و ماهها و سالها بر این کشور گذشته است که در آن بجز تکرار مکررات کاری نکرده ایم . به صرف وجود سازمانی در خارج از کشور به تاسیس آن در داخل دست زده ایم ، بدون آنکه ضرورتی برای وجودش ملموس باشد . کجاست سرانجام این تقلید کورکورانه ؟ تا به کجا از کشورهایی تقلید خواهیم کرد که با مشکلات امروز ما بیگانه هستند ؟ آیا امید اصلاح و حل مشکلات را از سیستمی داریم که شرایطی کاملا متفاوت با ما دارد ؟ شاید همین جا باشد که گفته اند فَاینَ تَذهَبوُن؟ و مرادشان ما بوده ایم .