تنها مسیر صنعتی شدن
صنعتی شدن پیش شرط ضروری دستیابی به برابری اقتصادی بیشتر در جهان است و این فرآیند تنها از طریق افزایش سرمایه گذاری و افزایش انباشت سرمایه امکان پذیر است.
شاید غافلگیر شده باشید که من از عاملی که معمولا شرط اول صنعتی شدن یک کشور تصور می شود نامی نبرده ام. منظورم حمایت گرایی است؛ اما باید بدانید که تعرفه ها و کنترل مبادلات دقیقا ابزارهای سد راه واردات سرمایه و صنعتی شدن هر کشوری هستند. تنها راه پیشبرد روند صنعتی شدن یک کشور دسترسی به سرمایه بیشتر است. حمایت گرایی تنها باعث نقل و انتقال سرمایه از شاخه ای به شاخه دیگر می شود.
حمایت گرایی، به خودی خود هیچ چیز به سرمایه یک کشور نمی افزاید. برای ایجاد یک کارخانه تازه به سرمایه نیاز است. برای افزایش امکانات یک کارخانه موجود هم به سرمایه نیاز است و نه تعرفه.
ادامه مطلب
سازمان های توسعه ای، حلقه مفقوده
نهادهای توسعه ای، سازمان هایی هستند که به ارائه خدمات توسعه و بهبودی به منظور گسترش و ایجاد فعالیت های اقتصادی و . . . می پردازند.
بیشتر این سازمان ها نهادهایی عمومی و یا عمومی – خصوصی هستند. این سازمان ها با در نظر گرفتن شرایط و ویژگی های بخش اقتصادی، خدمات، صنعت با ترکیب زیرکارکردهایی از جمله خدمات گسترش و نوسازی صنعتی به طراحی خدماتی می پردازند که با توجه به شرایط صنعت و نیازمندی های آنها، جهت گیری های راهبردی توسعه صنعتی کشور و یا وجود یا عدم وجود سایر سازمان های مشابه، را مشخص می سازند.
هدف از تشکیل سازمان های توسعه ای به طور اعم توسعه اقتصادی و به طور اخص توسعه بخش صنعت از طریق اشتغال زایی، درآمد زایی و ارتقاء استاندارد و کیفیت زندگی است.
ادامه مطلب
افسانه خط مشی صنعتی ملی
در سال های اخیر سر و صدای زیادی برای ایجاد یک خط مشی صنعتی جدید به عنوان راه حلی برای رکود اقتصادی، به گوش رسیده است. بین سال های ۱۹۶۹ و ۱۹۷۶، حدود یک میلیون فرصت شغلی بخش تولید در شمال شرق و میانه غربی کشور از بین رفت.
همواره به برخی از مناطق محروم آمریکا «کمربند زنگاری» گفته می شد؛ چراکه همچنان بد شگون هستند. اگرچه جهش اقتصادی اخیر تا حدودی اوضاع را بهتر کرد، اما همچنان دولت باید به فکر یک برنامه ریزی و تدبیر مشخص باشد.
نیاز به یک خط مشی صنعتی جدید تنها از دانشگاه بر نمی خیزد. رهبران سرشناس کسب وکار از چنین راه حلی برای مشکلات اقتصادی حمایت می کنند. برای مثال لی لاکوکا تقاضای اجرای یک سیاست صنعتی «عقلانی» را دارد. در واقع او گفته است: «همه بحث های پیرامون اینکه آیا ایالات متحده باید خط مشی صنعتی داشته باشد یا نه تاریخ مصرف گذشته و بی دلیل است. ما هم اکنون یک خط مشی داریم، اما متاسفانه نامنظم و آشفته شده است. مساله اصلی این است که آیا ما حتما باید یک خط مشی صنعتی عقلانی داشته باشیم.» از یک نظر حق با او است. ما با مجموعه پیچیده ای از خط مشی های دولت فدرال درگیریم که بر تصمیمات سرمایه گذاری افراد اثر می گذارد. اینکه آیا این خط مشی ها می توانند «عقلانی» باشند یک موضوع بسیار بحث برانگیز و مهم است.
ادامه مطلب