پرتو کلینیک - درمان بیماری های نشیمنگاهی با لیزر

شقاق مقعدی در دوران بارداری یکی از مشکلات رایج و در عین حال ناراحت کننده بسیاری از زنان باردار است. این وضعیت به یک پارگی کوچک در پوشش مقعد اشاره دارد که می تواند باعث ناراحتی قابل توجهی شود. شقاق در دوران بارداری به دلیل افزایش حساسیت و تغییرات بدن در این دوران می تواند آزاردهنده باشد. درک علائم، علل و گزینه های درمانی برای مدیریت این عارضه و تضمین سلامت مادر و نوزاد بسیار مهم است.

آشنایی با شقاق مقعد در دوران بارداری

شقاق مقعدی در بارداری به دلیل فشاری که بدن در این دوران متحمل می شود رخ می دهد. افزایش فشار روی کف لگن، همراه با تغییرات هورمونی، می تواند منجر به شقاق بارداری شود.

علاوه بر این، یبوست، که در دوران بارداری شایع است، مشکل را تشدید کرده و حرکات روده را دردناک می کند و باعث تحریک بیشتر ناحیه آسیب دیده می شود.

Haemorrhoids and fissures are common during the last trimester of pregnancy and 1 month after delivery

بواسیر و شقاق در سه ماهه آخر بارداری و یک ماه پس از زایمان شایع است.

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24810254/

علائم شقاق مقعد در دوران بارداری

درک علائم شقاق مقعد در دوران بارداری برای تشخیص زودهنگام و درمان به موقع بسیار مهم است. معمولاً بیشتر از روش های خانگی، پماد و داروهای بدون نسخه برای درمان شقاق یا فیشر مقعدی در این دوران استفاده می شود. 

در ادامه علائم اصلی ذکر شده است:

درد شدید در حین اجابت مزاج

یکی از شایع ترین علائم، درد شدید مقعد در حین و بلافاصله پس از اجابت مزاج است. این درد می تواند به قدری شدید باشد که باعث ناراحتی قابل توجهی شود. درد معمولاً در نتیجه پارگی و کشیده شدن بافت حساس اطراف مقعد هنگام عبور مدفوع است.

خونریزی مقعدی در دوران بارداری

خونریزی مقعدی در بارداری یکی دیگر از علائم شایع شقاق است. ممکن است بعد از اجابت مزاج متوجه خون قرمز روشن روی دستمال توالت یا کاسه توالت شوید. خونریزی معمولاً کم است و به این دلیل رخ می دهد که شقاق باعث پاره شدن رگ های خونی ظریف در پوشش مقعد می شود.

خارش مقعد در بارداری

خارش اطراف مقعد، که به عنوان خارش آنی شناخته می شود، یک علامت شایع شقاق است. خارش مقعد در بارداری می تواند به دلیل روند بهبود شقاق و همچنین تحریک ناشی از مدفوع یا رطوبت بیش از حد در مقعد ایجاد شود.

پارگی یا ترک قابل مشاهده در مقعد

در برخی موارد، ممکن است متوجه یک پارگی یا ترک کوچک در پوست اطراف مقعد شوید که همان شقاق  است. این پارگی  به صورت یک زخم کوچک مانند برش کاغذ ظاهر میشود و به لمس حساس است

درد چند ساعت بعد از اجابت مزاج

در صورت وجود عفونت زمینه ای، درد ناشی از شقاق مقعد می تواند چندین ساعت بعد از دفع ادامه یابد. این درد طولانی مدت در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد میکند و نشستن یا حرکت را سخت کند.

ترس از دفع مدفوع (اضطراب دفع مدفوع)

به دلیل درد ناشی از دفع مدفوع، بسیاری از زنان باردار دچار ترس از اجابت مزاج می شوند. این اضطراب می تواند منجر به تاخیر عمدی حرکات روده شود که باعث یبوست و مدفوع سفت تر شده و مشکل را بدتر کند.

عوامل خطر شقاق مقعد در دوران بارداری

درک عوامل خطر برای شقاق مقعد در دوران بارداری می تواند به پیشگیری و مدیریت زودهنگام کمک کند. در ادامه عوامل خطر اولیه توضیح داده شده است:

یبوست

یکی از مهم ترین عوامل خطر برای شقاق بارداری، یبوست است. تغییرات هورمونی در دوران بارداری، به ویژه افزایش پروژسترون، سیستم گوارش را کند می کند و منجر به سفت شدن مدفوع می شود.

افزایش فشار روی کف لگن

همانطور که جنین در رحم رشد می کند، رحم منبسط می شود و فشار بیشتری به کف لگن، رکتوم و مقعد وارد می کند. این افزایش فشار حرکات روده را دشوارتر و دردناک‌تر کرده و خطر ایجاد شقاق را در دوران بارداری افزایش دهد.

سابقه قبلی شقاق مقعد

اگر در بارداری قبلی یا قبلاً شقاق مقعدی داشته اید، در معرض خطر بیشتری برای ایجاد مجدد آن هستید. آسیب قبلی به ناحیه مقعد می تواند بافت آن را مستعد پارگی کند. 

کم آبی بدن

ننوشیدن آب کافی منجر به کم آبی بدن می شود که به نوبه خود باعث سفت و خشک شدن مدفوع می شود. این وضعیت باعث افزایش احتمال ابتلا به شقاق می شود.

رژیم غذایی کم فیبر

رژیم غذایی کم فیبر باعث یبوست می شود، که یک عامل خطر مهم برای شقاق است. فیبر برای حجیم کردن مدفوع و دفع آسان آن ضروری است. 

حرکات نادر روده

نگه داشتن مدفوع منجر به تشکیل مدفوع بزرگتر و سفت تر میشود که دفع آن دشوارتر است. این امر منجر به شقاق در بارداری می شود، زیرا فشار مورد نیاز برای دفع چنین مدفوعی می تواند پوشش ظریف مقعد را پاره کند. 

تغییرات هورمونی

نوسانات هورمونی در بارداری، به ویژه افزایش پروژسترون، باعث شل شدن عضلات بدن از جمله روده ها می شود. این موضوع هضم را کندتر کرده و منجر به یبوست می شود که یک عامل خطر کلیدی برای شقاق  است. 

نشستن یا زور زدن طولانی مدت

نشستن طولانی مدت یا زور زدن در حین اجابت مزاج ایجاد خطر برای شقاق مقعد  را افزایش می دهد. این وضعیت در ماه های آخر بارداری که وزن کودک فشار بیشتری به راست روده وارد می کند، رایج تر است.

درمان شقاق مقعد در دوران بارداری

درمان شقاق  در بارداری شامل چندین گزینه است. در ادامه خلاصه ای از درمان های  موجود آمده است:

بهینه سازی تون اسفنکتر مقعد

یکی از روش های درمانی اولیه برای شقاق بارداری، بهینه سازی تون اسفنکتر مقعد است که شامل شل کردن عضلات اطراف مقعد برای کاهش درد و تسهیل بهبودی است. اسپاسم اسفنکتر مقعد می تواند درد مقعد در بارداری را تشدید کند و مانع از بهبود شقاق شود. 

حمام سیتز

حمام نشسته یک راه ساده و در عین حال موثر برای درمان شقاق مقعد در بارداری است. حمام نشسته شامل خیساندن ناحیه مقعد در آب گرم برای حدود 10-15 دقیقه چندین بار در روز است. این کار به افزایش جریان خون در ناحیه کمک می کند و باعث کاهش خارش مقعد در بارداری می شود.

داروهای بدون نسخه

برای شقاق بارداری، داروهای بدون نسخه مانند بی حس کننده های موضعی و کرم های ضد درد توصیه می شود. قبل از استفاده از هر دارویی با پزشک مشورت کنید.

اصلاح رژیم غذایی و سبک زندگی

رژیم غذایی سرشار از فیبر، از جمله میوه ها، سبزیجات و غلات کامل، به جلوگیری از یبوست کمک می کند. علاوه بر این، نوشیدن آب زیاد مدفوع را نرم کرده و فشار را در حین حرکات روده کاهش می دهد.

فعالیت بدنی منظم، اجتناب از نشستن طولانی مدت و زور زدن در حین اجابت مزاج نیز از بدتر شدن شقاق  در بارداری جلوگیری میکند.

نتیجه گیری

پیشگیری از شقاق مقعد در بارداری برای تضمین یک بارداری سالم ضروری است. با درک عوامل خطر شقاق و شناخت علائم آن، می توانید اقدامات پیشگیرانه ای برای درمان این وضعیت انجام دهید.

اگر علائمی مانند درد مقعد، خارش یا خونریزی مقعدی در دوران بارداری را تجربه می‌کنید، از مشاوره حرفه‌ای و رایگان کلینیک پایتخت استفاده کنید:

02188870896

منبع:

https://www.namehnews.com/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%DB%8C-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%AA-5/749557-%D8%A2%DB%8C%D8%A7-%D8%B4%D9%82%D8%A7%D9%82-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AE%D8%B7%D8%B1%D9%86%D8%A7%DA%A9-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%D8%AF%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%85%D9%88%D8%AB%D8%B1-%D8%AE%D8%A7%D9%86%DA%AF%DB%8C

ادامه مطلب

نوشته شده در : دوشنبه 25 اسفند 1399  ساعت :12:06 PM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

بواسیر (هموروئید) سیاهرگ های متورم مقعد و رکتوم هستند که می تواند باعث درد، خارش و خونریزی مقعدی شوند. بواسیر ممکن است داخلی یا خارجی باشد.

در مراحل اولیه شاید بتوانید بواسیر را در خانه با روش های موضعی، گیاهی و دارو و پماد درمان کنید. با این حال، هموروئید شدید نیاز به درمان پزشکی دارد و در خانه درمان نمی شود

هموروئید داخلی در رکتوم قرار دارد و معمولا دیده نمی شود و احساس نمی شود. هموروئید خارجی در پوست بیرونی مقعد قرار دارد. بواسیر شایع است و در ۲۰٪ تا ۵۰٪ از افراد به وجود می آید. معمولاً در عرض چند هفته ناپدید می شود، اما می تواند باعث ناراحتی خفیف تا شدید شود.

اگر با بواسیر یا هموروئید دست و پنجه نرم می کنید، ممکن است در مراحل ابتدایی نیازی به مراجعه به پزشک و عمل جراحی برای درمان آن نداشته باشید. بهترین درمان برای هموروئید اغلب کارهایی است که می توانید در خانه انجام دهید.

در ادامه نکاتی گفته می شود و به شما کمک می کند از یبوست جلوگیری کنید و درمان را آسان تر کنید. این راهکارها می تواند هموروئید را قبل از تشکیل متوقف کند.

حمام سیتز برای هموروئید

حمام گرم بگیرید. هر بار حدود ۱۵ دقیقه در یک وان حمام پر از آب گرم بنشینید. این کار را دو یا سه بار در روز و بعد از هر بار اجابت مزاج انجام دهید. اگر می خواهید ناحیه مورد نظر را نیز بشویید، از صابون بدون عطر استفاده کنید.

حمام‌ سیتز مخصوص وجود دارد که مستقیماً روی صندلی توالت قرار میگیرد تا خیساندن راحت‌تر شود.

کرم و پماد برای بواسیر

دستمال مرطوب یا کرم های بدون نسخه مثل آنتی هموروئید، یا پمادهای حاوی لیدوکائین و فندق جادوگر می توانند درد و خارش ناشی از بواسیر را تسکین دهند. بیش از یک هفته از هیدروکورتیزون استفاده نکنید، مگر اینکه پزشکتان تجویز کرده باشد.

کرم را تا چهار بار در روز بمالید. اگر علائم در عرض یک هفته بهبود نیافت، با پزشک خود تماس بگیرید.

وازلین برای درمان بواسیر

استفاده از وازلین برای درمان بواسیر به کاهش خارش و سوزش ناشی از بیماری کمک می‌کند. برای استفاده از این روش خانگی درمان بواسیر، باید یک مقدار از وازلین را روی نوک انگشت خود بریزید و به آرامی روی ناحیه مقعد ماساژ دهید. استفاده از پماد، وازلین، داروهای بدون نسخه و به طور کلی روش های درمان بواسیر در خانه فقط برای نوع خفیف و بواسیر درجه ۱ یا ۲ موثر است.

نقل قول از کلینیک پایتخت- https://clinicdarman.com/

کمپرس یخ روی هموروئید

قرار دادن یک بسته سرد کوچک روی توده بواسیر چند بار در روز به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه می تواند درد را آرام کند و تورم را برای مدتی کم کند. می توانید از کیسه یخ هموروئیدی مخصوص یا از یخ پیچیده شده در حوله استفاده کنید.

داروی هموروئید

داروهای مسکن و بدون نسخه مانند استامینوفن، آسپرین یا ایبوپروفن می تواند به کاهش درد بواسیر کمک کند. فیبر بیشتری به رژیم غذایی خود اضافه کنید. مکمل فیبر مانند پودر پوسته پسیلیوم یا متیل سلولز برای کمک به نرم شدن مدفوع مصرف کنید. سعی کنید ۲۰-۳۵ گرم فیبر در روز دریافت کنید.

نرم کننده مدفوع مصرف کنید. نرم کننده های مدفوع می تواند یبوست را کاهش داده و درد دفع مدفوع را کاهش دهند.

Try hemorrhoidal suppositories. A suppository is a solid form of medication that you insert into your rectum that can help relieve discomfort and swelling.

شیاف هموروئیدی را امتحان کنید. شیاف شکل جامدی از دارو است که در رکتوم قرار میدهند و می تواند به تسکین ناراحتی و تورم کمک کند.

www.webmd.com

 

عادات خوب رفتن به توالت

زمان ماندن در توالت را محدود کنید. سعی کنید یک برنامه روتین و منظم برای دفع داشته باشید و هر روز در یک ساعت مشخص به توالت بروید.

از دستمال مرطوب ملایم، توپ های پنبه ای یا دستمال مرطوب بچه بدون الکل استفاده کنید.

مدفوع را نگه ندارید. وقتی احساس کردید که باید به دستشویی بروید، این کار را انجام دهید. منتظر زمان یا مکان بهتر نباشید. این کار منجر به زور زدن و فشار بیشتر می شود.

حالت اسکات را امتحان کنید. وقتی به دستشویی می روید یک صندلی کوچک زیر پای خود بگذارید. هنگامی که روی توالت می نشینید، زانوهای خود را بالا بیاورید، این موقعیت عملکرد درونی شما را تغییر می دهد و می تواند حرکات روده را آسان تر کند.

بهداشت مناسب

هنگام ابتلا به هموروئید، رعایت بهداشت مناسب بسیار مهم است. بعد از هر بار اجابت مزاج، از دستمال مرطوب بدون عطر برای تمیز کردن ناحیه استفاده کنید. از صابون های معطر و دستمال توالت خشک ، خودداری کنید.

یکی دیگر از کارهایی که می توانید انجام دهید این است که لباس زیر پنبه ای، گشاد و نرم بپوشید تا به تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه مقعد کمک کند. لباس‌های نخی به علائم و خطر عفونت در زخم‌های باز یا پوست آسیب‌دیده کمک می کند.

تغییرات رژیم غذایی

رژیم غذایی بر حرکات روده تاثیر می گذارد و ایجاد تغییرات در رژیم غذایی می تواند به شما در درمان هموروئید کمک کند. مصرف فیبر به نرم شدن مدفوع کمک می کند و حرکات روده را راحت تر می کند و فشار روی ناحیه رکتوم را کاهش می دهد.

غذاهای پرفیبر مانند میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات را به وعده های غذایی خود اضافه کنید. مقدار زیادی آب بنوشید، زیرا هیدراته ماندن به جلوگیری از یبوست کمک می کند.

ورزش منظم

فعالیت بدنی منظم به تنظیم هضم غذا و جلوگیری از یبوست کمک می کند، که اگر از هموروئید رنج می برید برای بهبود گردش خون و کاهش فشار بر روی رگ‌های رکتوم، ورزش‌های ملایم و کم‌ضرر مانند پیاده‌روی، شنا یا یوگا را امتحان کنید

اغلب اوقات، هموروئید خود به خود از بین می رود، اما درمان های خانگی وجود دارد که می توانید سعی کنید علائم آن را کاهش دهید. استفاده از یخ یا کرم موضعی هموروئید می تواند درد را تسکین دهد، اما ایجاد تغییراتی در سبک زندگی مانند دریافت فیبر بیشتر در رژیم غذایی، نوشیدن آب فراوان و ورزش می تواند اجابت مزاج را منظم نگه دارد و در طولانی مدت از درد بواسیر جلوگیری کند. اغلب، هموروئید در عرض یک هفته خود به خود از بین می رود اما اگر علائم شما دردناک است و بیش از یک هفته طول کشیده است، باید به پزشک مراجعه کنید.

چه چیزی به درمان سریع بواسیر کمک می کند؟

درمان‌های پزشکی برای هموروئید ممکن است در برخی موارد سریع‌تر از درمان‌های طبیعی عمل کنند. روش های درمانی که بدون نسخه در دسترس هستند (OTC) و مواردی که نیاز به نسخه پزشک دارند.

درمان های بدون نسخه شامل موارد زیر است:

• پمادهای تسکین دهنده یا شیاف هایی مانند شیاف گلیسیرین
• پماد هیدروکورتیزون ولی نباید بیش از یک هفته استفاده شود.
• نرم کننده های مدفوع برای کاهش یبوست و اجابت مزاج سریع و بدون درد
• در برخی موارد، ممکن است به داروهای تجویزی اضافی مانند هیدروکورتیزون با نسخه قوی نیاز باشد.

اگر علائم شدید یا عوارض ناشی از هموروئید درمان نشده دارید، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. روش های درمان بواسیر با جراحی:

• باند زدن هموروئید با رابربند
• اسکلروتراپی
• انعقاد مادون قرمز
• هموروئیدکتومی
• هموروئیدوپکسی
• بستن شریان هموروئیدی

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

بواسیر معمولاً به راحتی قابل درمان است. در صورت عدم درمان هموروئید می تواند عوارضی ایجاد کند.

گسترش نیوز می گوید: بواسیر اگر درمان نشود در دراز مدت، می تواند فرد را در معرض خطر عوارض مختلف قرار دهد. از دست دادن خون می تواند مکرر و شدیدتر شود و خطر کم خونی را برای فرد افزایش دهد. در اثر کم خونی، گلبول های قرمز سالم کافی برای انتقال اکسیژن به بافت های بدن وجود ندارد. در نتیجه منجر به ضعف و خستگی فرد می شود.

هموروئید داخلی نیز ممکن است باعث قطع شدن خون شوند و در نتیجه هموروئیدهای ترومبوزه یا خفه‌شده ایجاد می‌شوند که می‌تواند باعث درد شدید شود.

علاوه بر این، علائم دیگری مانند درد معده یا تب می تواند نشان دهنده یک مشکل اساسی متفاوت مانند عفونت باشد. اگر درمان های خانگی بعد از بیش از ۲ هفته موثر نبود باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک ممکن است درمان‌هایی مانند بستن نوار لاستیکی یا جراحی برای برداشتن هموروئید را توصیه کند.

اگر برای اولین بار متوجه خونریزی مقعدی شدید یا اگر خونریزی افزایش یافت، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

منبع:

https://www.wikiravan.com/blog/%da%86%da%af%d9%88%d9%86%d9%87-%d8%a8%d9%88%d8%a7%d8%b3%db%8c%d8%b1-%d8%b1%d8%a7-%d8%af%d8%b1-%d8%ae%d8%a7%d9%86%d9%87-%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%da%a9%d9%86%db%8c%d9%85%d8%9f/

ادامه مطلب

نوشته شده در : دوشنبه 25 اسفند 1399  ساعت :12:06 PM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

سندروم روده تحریک پذیر یک بیماری مزمن (طولانی مدت) است که بیشتر افراد می توانند با تغییر و اصلاح سبک زندگی، رژیم غذایی و مصرف دارو آن را مدیریت کنند.

سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یک اختلال شایع است که معده و روده و به طور کل  دستگاه گوارش را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم  سندروم روده تحریک پذیر شامل گرفتگی، درد شکم، نفخ، گاز و اسهال یا یبوست یا هر دو است. 
فقط تعداد کمی از افراد مبتلا به IBS علائم شدید دارند. برخی از افراد می توانند علائم خود را با مدیریت رژیم غذایی، سبک زندگی و استرس کنترل کنند. علائم شدیدتر را می توان با دارو درمان کرد.

IBS تغییری در بافت روده ایجاد نمی کند یا خطر ابتلا به سرطان کولورکتال را افزایش نمی دهد.

انواع سندروم روده تحریک پذیر
شکل مدفوع در سندروم روده تحریک پذیر معمولاً یا شل و آبکی می باشد و یا به صورت گلوله های سفت و سخت دفع می شود. محققان IBS را بر اساس نحوه ظاهر مدفوع  در روزهایی که علائم تشدید می شود، دسته‌بندی می‌کنند:

اکثر افراد مبتلا به IBS در برخی روزها حرکات روده طبیعی دارند و در برخی روزها نوع مدفوع غیر طبیعی است. روزهای غیر طبیعی نوع IBS را مشخص می کند:

IBS با یبوست (IBS-C): مدفوع سفت و توده ای است.
IBS همراه با اسهال (IBS-D): مدفوع شل و آبکی است.
IBS با عادات روده مختلط (IBS-M): هم حرکات روده سخت و توده ای دارید و هم حرکات شل و آبکی.
علائم سندرم روده تحریک پذیر 
علائم IBS متفاوت است اما معمولا برای مدت طولانی وجود دارد. رایج ترین عبارتند از:

علائم شایع سندرم روده تحریک پذیر (IBS) عبارتند از:

درد یا گرفتگی معده : معمولاً بعد از خوردن غذا بدتر می شود و بعد از مدفوع بهتر است.
نفخ : ممکن است شکم شما به طور ناراحت کننده ای پر و متورم شود.
اسهال : ممکن است مدفوع آبکی داشته باشید و گاهی اوقات نیاز به دفع ناگهانی داشته باشید.
یبوست : ممکن است هنگام مدفوع فشار بیاورید و احساس کنید نمی توانید روده خود را به طور کامل تخلیه کنید
ممکن است روزهایی باشد که علائم شما بهتر شود و روزهایی باشد که علائم بدتر شود. همچنین ممکن است با خوردن غذا یا نوشیدنی تشدید شود.
علائم دیگری که اغلب مرتبط هستند عبارتند از احساس تخلیه ناقص و افزایش گاز یا مخاط در مدفوع.

مشکلات ادراری، مانند نیاز به ادرار کردن مکرر، ادرار ناگهانی، و احساس اینکه نمی توانید مثانه خود را به طور کامل تخلیه کنید.
همیشه نمی توانید زمان مدفوع را کنترل کنید (بی اختیاری روده)
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر تغییر مداوم در عادات روده یا سایر علائم سندروم روده تحریک پذیر دارید، به پزشک مراجعه کنید. این علائم ممکن است نشان دهنده وضعیت جدی تری مانند سرطان روده بزرگ باشند. علائم جدی تر عبارتند از:

کاهش وزن
اسهال در شب
خونریزی از رکتوم
کمبود آهن
استفراغ بی دلیل
دردی که با دفع گاز یا اجابت مزاج تسکین نمی یابد
علت سندروم روده تحریک پذیر
علت دقیق سندروم روده تحریک پذیر مشخص نیست. عواملی که به نظر می رسد نقش دارند عبارتند از:

انقباضات عضلانی در روده: دیواره‌های روده‌ها با لایه‌هایی از ماهیچه پوشانده شده‌ که با حرکت غذا در دستگاه گوارش منقبض می‌شوند. انقباضات قوی تر و طولانی تر از حد معمول می توانند باعث گاز، نفخ و اسهال شوند.

انقباضات ضعیف می تواند عبور غذا را کند کرده و منجر به مدفوع سفت و خشک شود.
سیستم عصبی: مشکلات مربوط به اعصاب در سیستم گوارشی شما ممکن است باعث ایجاد ناراحتی در هنگام کشیده شدن شکم شما از گاز یا مدفوع شود. هماهنگی ضعیف سیگنال‌های بین مغز و روده‌ها می‌تواند باعث شود بدن شما نسبت به تغییراتی که معمولاً در فرآیند گوارش رخ می‌دهد واکنش بیش از حد نشان دهد و منجر به درد، اسهال یا یبوست شود.
عفونت شدید IBS می تواند پس از یک حمله شدید اسهال ناشی از باکتری یا ویروس ایجاد شود که به آن گاستروانتریت می گویند. سندروم روده تحریک پذیر همچنین ممکن است با مازاد باکتری در روده (رشد بیش از حد باکتری) همراه باشد.
استرس: زندگی افرادی که در معرض رویدادهای استرس زا هستند، به خصوص در دوران کودکی، تمایل بیشتری به علائم IBS دارند.
تغییرات در میکروب های روده: به عنوان مثال می توان به تغییرات در باکتری ها، قارچ ها و ویروس ها اشاره کرد که به طور معمول در روده ها ساکن هستند و نقش کلیدی در سلامت دارند. تحقیقات نشان می دهد که میکروب ها در افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر ممکن است با میکروب های افرادی که IBS ندارند متفاوت باشد.

محرک ها و عوامل خطرساز برای سندروم روده تحریک پذیر
علائم سندروم روده تحریک پذیر را می توان با موارد زیر تحریک کرد:

غذا: نقش آلرژی یا عدم تحمل غذایی در سندروم روده تحریک پذیر به طور کامل شناخته نشده است. آلرژی واقعی غذایی به ندرت باعث IBS می شود. اما بسیاری از افراد هنگام خوردن یا نوشیدن برخی غذاها یا نوشیدنی ها علائم  بدتری دارند، همانند:

گندم، محصولات لبنی، مرکبات، لوبیا، کلم، شیر و نوشابه های گازدار

فشار روانی و استرس: اکثر افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر علائم بدتر یا مکررتری را در طول دوره های افزایش استرس تجربه می کنند. اما در حالی که استرس ممکن است علائم را بدتر کند، نمی تواند ایجاد کننده سندروم روده تحریک پذیر باشد.

عوامل خطر
بسیاری از افراد گاه به گاه علائم سندروم روده تحریک پذیر را دارند. اما اگر شما:

جوان هستید: IBS بیشتر در افراد زیر ۵۰ سال رخ می دهد.
زن هستید: در ایالات متحده، سندروم روده تحریک پذیر در بین زنان شایع تر است. استروژن درمانی قبل یا بعد از یائسگی نیز یک عامل خطر برای IBS است.
سابقه خانوادگی: عوامل مشترک در محیط خانواده یا ترکیبی از ژن ها و محیط ممکن است در ایجاد سندروم روده تحریک پذیر نقش داشته باشند. 
اضطراب، افسردگی یا سایر مشکلات سلامت روانی، سابقه سوء استفاده جنسی، فیزیکی یا عاطفی نیز ممکن است یک عامل خطر باشد.

عوارض سندروم روده تحریک پذیر
یبوست مزمن یا اسهال ناشی از سندروم روده تحریک پذیر می تواند باعث هموروئید شود.
علاوه بر این، IBS با عوارض زیر همراه است:

کیفیت پایین زندگی.
اختلالات خلقی. تجربه علائم IBS می تواند منجر به افسردگی یا اضطراب شود. افسردگی و اضطراب نیز می تواند IBS را بدتر کند.
سندرم روده تحریک پذیر irritable bowel syndrome (ibs) گروهی از علائم است که بر سیستم گوارش تأثیر می گذارد. این یک بیماری شایع اما ناراحت کننده گوارشی یا وضعیتی است که روده را تحت تاثیر قرار می دهد.

افراد مبتلا به IBS علائمی از جمله درد شکم و گرفتگی عضلات را تجربه می کنند. با IBS، ممکن است اسهال مکرر، یبوست یا هر دو را داشته باشید.

IBS باعث آسیب بافتی در دستگاه گوارش (معده روده) نمی شود یا خطر ابتلا به بیماری های جدی تری مانند سرطان روده بزرگ را افزایش نمی دهد.

درعوض، یک بیماری مزمن (طولانی مدت) است که بیشتر افراد می توانند با تغییر و اصلاح سبک زندگی و رژیم غذایی، مصرف دارو آن را مدیریت کنند.

اگر علائم شما بیش از سه ماه ادامه داشت یا اگر بدتر شد، به پزشک مراجعه کنید.
از کجا بفهمیم سندروم روده تحریک پذیر داریم

ادامه مطلب

نوشته شده در : سه شنبه 19 اسفند 1399  ساعت :3:34 PM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

یکی از مراقبت های لازم بعد از عمل کیست مویی که نقش زیادی در بهبودی دارد، “نحوه تعویض پانسمان کیست مویی” است.
با توجه به روش درمان کیست مویی (عمل جراحی باز، عمل بسته و یا لیزر کیست مویی) نحوه پانسمان آن هم متفاوت است.

در روش جراحی باز کیست مویی، بعد از عمل روی زخم باز گذاشته می شود و بخیه زده نمی شود تا خودش به مرور خوب شود. در این روش لازم است که روزانه تعویض پانسمان کیست مویی انجام شود.

در روش جراحی بسته که زخم بخیه زده می شود، نیازی به پانسمان نیست ولی مراقبت از زخم و بخیه لازم است.

اگر جراحی شما به روش بسته انجام شده باشد، بعد از عمل پزشک خودش زخم را پانسمان می کند و تا ۳ روز بعد از عمل نباید به آن دست بزنید.

بخیه زدن کیست مویی در این مرحله از زیر زده می شود تا جای بخیه کیست مویی و اسکار باقی نماند.
بعد از دو هفته بخیه ها کشیده می شود و جوش خوردن کیست مویی اتفاق می افتد. جای بخیه ها به مرور ترمیم می شود.
در این روش یک درن Drain برای خارج شدن خونابه و ترشحات از زخم به بیرون قرار داده می شود.
۳ روز پس از عمل، باید برای برداشتن پانسمان و درن به پزشک مراجعه کنید. بعد از اینکه درن برداشته شد نباید درد و خونریزی داشته باشید.
بهترین روش این است که عمل بسته کیست مویی با لیزر انجام شود تا جای زخم و بخیه ها باقی نماند.
بعد از ۳ روز که پانسمان برداشته شد می توانید استحمام کنید اما بدون هیچ فشاری به زخم.
ناحیه عمل را تمیز نگاه داشته و بهتر است برای زدودن موهای زائد ناحیه تا ۲۰ روز صبر کنید.

 

ادامه مطلب

نوشته شده در : سه شنبه 19 اسفند 1399  ساعت :2:54 PM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

آبسه پرینه یک وضعیت آزاردهنده و دردناک است که در اثر گرفتگی غده مقعد ایجاد می شود. خوشبختانه، آبسه ها قابل درمان هستند و معمولاً منجر به عوارض جدی نمی شوند.
آبسه مقعدی یک حفره عفونی پر از چرک در نزدیکی مقعد یا راست روده است. فیستول مقعدی یک تونل کوچک است که از دهانه داخل کانال مقعد به یک سوراخ بیرونی در پوست نزدیک مقعد ایجاد می شود. فیستول اغلب از یک آبسه مقعدی قبلی یا فعلی ناشی می شود.حدود 50 درصد از افراد مبتلا به آبسه دچار فیستول می شوند. با این حال، فیستول می تواند بدون آبسه نیز رخ دهد.

شایع ترین نوع آبسه، آبسه مقعدی است که اغلب به صورت تورم دردناک جوش مانند در نزدیکی مقعد ظاهر می شود. ممکن است قرمز رنگ و گرم باشد. 
درمان آبسه مقعدی با لیزر به عنوان بهترین راه درمان آبسه مقعدی توصیه می شود که به جای برش آبسه با تیغ و چاقوی جراحی، از فیبر نوری لیزر برای تخلیه آبسه استفاده می شود و هیچ یک از عوارض جراحی را نخواهد داشت.

آبسه مقعدی چیست
علل آبسه مقعدی

غدد کوچک درست در داخل مقعد بخشی از آناتومی طبیعی هستند. اگر غدد مقعد مسدود شوند، ممکن است منجر به عفونت شود. هنگامی که عفونت جدی است، اغلب منجر به آبسه می شود. باکتری ها، مدفوع یا مواد خارجی نیز می توانند غدد مقعدی را مسدود کرده و باعث ایجاد آبسه شوند. بیماری کرون، سرطان، تروما و تشعشعات می تواند خطر عفونت و فیستول را افزایش دهد.

آبسه مقعدی می تواند دلایل مختلفی داشته باشد:

 شقاق مقعدی (پارگی در کانال مقعد که عفونی می شود)
عفونت های مقاربتی
مسدود شدن غدد مقعدی

عوامل خطر برای آبسه مقعدی عبارتند از:

کولیت
بیماری های التهابی روده مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو
دیابت
دیورتیکولیت
بیماری التهابی لگن
داشتن چند شریک جنسی
آبسه های پری آنال در مردان بین 20 تا 60 ساله بیشتر است.

علائم
بیمار مبتلا به آبسه ممکن است :

قرمزی یا تورم در ناحیه اطراف ناحیه مقعد یا کانال داشته باشد.
دردی که معمولاً ثابت، ضربان دار و هنگام نشستن بدتر می شود.
ترشح چرک
سایر علائم رایج عبارتند از :

احساس بیماری یا خستگی، تب و لرز. بیماران مبتلا به فیستول دارای علائم مشابه و همچنین تخلیه از دهانه نزدیک مقعد هستند.

اگر این علائم هر چند هفته یکبار در همان ناحیه ظاهر شوند، مشکوک به فیستول می‌شوند.گاهی اوقات تب تنها علامت آبسه های عمیق مقعدی است.

آبسه مقعدی چگونه تشخیص داده می شود؟
اکثر آبسه ها یا فیستول های مقعدی بر اساس یافته های بالینی تشخیص داده می شوند و مدیریت می شوند. گاهی اوقات، تصویربرداری مانند اولتراسوند، سی تی اسکن یا MRI می تواند به تشخیص و مدیریت آبسه های عمیق تر کمک کند و ممکن است برای مشاهده تونل فیستول استفاده شود.

چه تفاوتی بین هموروئید و آبسه وجود دارد؟

هموروئید توده های سختی هستند که در داخل راست روده یا خارج از مقعد شما ایجاد می شوند و می توانند ناراحت کننده باشند یا باعث خونریزی شوند.
بر خلاف آبسه، هموروئید عفونت نیست. هموروئید وریدهای متورم است که اغلب خود به خود با کرم های بدون نسخه مثل پماد آنتی هموروئید از بین می روند.
آبسه ها دردناک تر و بزرگتر از هموروئید هستند.
بواسیر سفت تر است، در حالی که آبسه ها در لمس گرم و حساس هستند.
آبسه می تواند عوارضی ایجاد کند و در صورت عدم درمان منجر به تب، لرز و سایر علائم شود. بواسیر معمولا بیشتر آزاردهنده است.
در مورد بواسیر و روش های مختلف درمان آن در پرتو کلینیک بیشتر بخوانید.
درمان آبسه مقعدی
درمان آبسه مقعدی در بیشتر مواقع تخلیه و جراحی است. جراحان کولورکتال در این زمینه متخصص هستند. برای اکثر بیماران، آبسه را می توان با جراحی از طریق یک روش ساده تخلیه کرد:

برش و درناژ جراحی رایج ترین درمان برای انواع آبسه مقعدی است و معمولاً موفقیت آمیز است.یک برش در پوست نزدیک مقعد ایجاد می شود تا عفونت تخلیه شود. این کار را می توان در مطب جراح با بی حسی موضعی یا در اتاق عمل تحت بیهوشی عمومی انجام داد.

برخی از بیماران مبتلا به بیماری شدیدتر ممکن است نیاز به جراحی های متعدد داشته باشند. بیمارانی که به دلیل دیابت یا مشکلات خود ایمنی به عفونت های شدیدتر مبتلا می شوند، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.

گاهی اوقات می توان جراحی فیستول را همزمان با جراحی آبسه انجام داد. فیستول اغلب چهار تا شش هفته پس از تخلیه آبسه ایجاد می شود. گاهی ممکن است فیستول تا ماه ها یا حتی سال ها بعد رخ ندهد. بنابراین جراحی فیستول معمولا یک روش جداگانه است که می تواند به صورت سرپایی یا همراه با بستری در بیمارستان انجام شود.

سعی نکنید آبسه مقعدی را خودتان به تنهایی تخلیه کنید. پزشک می تواند آبسه را در مطب خود با بی حس کننده و یک سوزن کوچک تخلیه کند. پزشک برشی در آبسه ایجاد می‌کند تا چرک و مایع خارج شود. در مورد آبسه بزرگ یا عمیق، ممکن است نیاز به بیهوشی عمومی در بیمارستان باشد.

در بیشتر موارد، نیازی به بخیه نخواهید داشت و بانداژ روی آن ناحیه گذاشته می شود.

آنتی بیوتیک برای آبسه مقعدی
آنتی بیوتیک ها به تنهایی در درمان آبسه یا فیستول موثر نیستند. اگر بیمار دارای مشکلات ایمنی، شرایط خاص دریچه قلب یا عفونت باکتریایی پوست باشد، علاوه بر جراحی، ممکن است آنتی‌بیوتیک نیز مورد نیاز باشد. ارائه تاریخچه پزشکی دقیق به پزشک و انجام معاینه فیزیکی مراحل مهمی برای تصمیم گیری در مورد نیاز به آنتی بیوتیک است.

درمان خانگی آبسه مقعدی
برخی از آبسه های مقعدی را می توان در خانه با استفاده از کمپرس گرم و حمام سیتز درمان کرد. برخی از پزشکان ممکن است پیشنهاد دهند آبسه به خودی خود بدون جراحی تخلیه شود. از آنجایی که این امر به عوامل مختلفی بستگی دارد، مراجعه به پزشک توصیه می شود. اگر آبسه به خودی خود باز شود، در معرض خطر گسترش عفونت هستید.

چه مدت طول می کشد تا آبسه مقعدی بهبود یابد؟
سه یا چهار هفته طول می کشد تا آبسه تخلیه شده به طور کامل بهبود یابد. طبق گفته انجمن جراحان کولون و رکتوم آمریکا(fascrs.org) ، حدود نیمی از افرادی که آبسه مقعدی دارند، دچار فیستول مقعدی (تونل عفونی بین پوست و مقعد) می شوند.

اگر آبسه خود به خود ترکید چه کنیم؟
اگر آبسه مقعدی خودش ترکید، ناحیه را تمیز نگه دارید. محل را با آب و صابون بشویید، سپس آن را با باند بپوشانید. هنوز هم ممکن است عفونی شود یا باعث عفونت شود، بنابراین چند روز مراقب آن باشید تا از بهبودی آن مطمئن شوید.

امکان عود آبسه بعد از درمان 
جراح شما در مورد مراقبت های مناسب پس از جراحی به شما توصیه می کند. متأسفانه، با وجود درمان مناسب و بهبودی کامل، آبسه یا فیستول ممکن است عود کند.

اگر آبسه عود کند، نشان می دهد شاید فیستول وجود دارد که باید درمان شود. اگر فیستول عود کند، احتمالاً برای درمان به جراحی اضافی نیاز خواهد بود.

 استفاده از کاندوم در طول رابطه جنسی از جمله رابطه مقعدی، می تواند به جلوگیری از آبسه مقعدی کمک کند.

برای نوزادان و کودکان نوپا نیز، تعویض مکرر پوشک و تمیز کردن کودک هنگام تعویض پوشک می تواند به پیشگیری از آبسه کمک کند.

برای درمان آبسه مقعدی به چه پزشکی باید مراجعه کنیم؟
جراح کولون و رکتوم.
جراحان کولون و رکتوم متخصص در درمان جراحی و غیر جراحی بیماری های کولون، رکتوم و مقعد هستند.

 آنها در درمان بیماری‌های خوش‌خیم و بدخیم کولون، رکتوم و مقعد به خوبی تبحر دارند و می‌توانند معاینات غربالگری معمول را انجام دهند و در صورت لزوم، عارضه را با جراحی درمان کنند.

معمولاً  توصیه می شود روزی سه یا چهار بار ناحیه آسیب دیده را در حمام آب گرم (sitz) خیس کنند.

ممکن است برای کاهش درد و ناراحتی، نرم کننده های مدفوع توصیه شود. 

عوارض بعد از جراحی آبسه مقعدی می تواند شامل موارد زیر باشد:

عفونت
شقاق مقعد
عود و بازگشت آبسه
جای زخم
بعد از اینکه آبسه مقعدی یا فیستول بهبود یافت، بعید است که مشکل عود کند.
نتیجه گیری

آبسه پرینه یک وضعیت آزاردهنده و دردناک است که در اثر گرفتگی غده مقعد ایجاد می شود. خوشبختانه، آبسه ها قابل درمان هستند و معمولاً منجر به عوارض خطرناک نمی شوند.

برخی از شرایط می تواند خطر ابتلا به آبسه مقعدی را افزایش دهد. هرگونه برآمدگی یا ندول در ناحیه رکتوم خود را کنترل کنید و در صورت تجربه علائم عفونت مانند تب و لرز به پزشک مراجعه کنید. در بیشتر موارد، تخلیه آبسه با جراحی در مطب بهبود می یابد.

https://asemooni.com/mag/anal-abscess

ادامه مطلب

نوشته شده در : سه شنبه 19 اسفند 1399  ساعت :2:54 PM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

 

پماد آنتی هموروئید برای چیست؟ پماد آنتی هموروئید به انگلیسی ANTIHEMORRHOID 15G OINT برای تسکین موقت تورم، سوزش، درد و خارش ناشی از هموروئید استفاده می شود.

هموروئید یا بواسیر یکی از بیماری های شایع مقعدی است که از هر دو نفر یک نفر را درگیر می کند.

بسیاری از بیماران به دلیل خجالت و یا مواردی مثل هزینه جراحی بواسیر با لیزر به دنبال راه حل هایی برای درمان هموروئید هستند که بتوانند آن را سریع در خانه از بین ببرند.

بواسیر یا هموروئید با توجه به شدت علائم و میزان پیشرفت بیماری روش های درمان مختلفی از عمل جراحی بواسیر یا درمان هموروئید با لیزر دارد.

اما به یاد داشته باشید حتی اگر با راه حل های اولیه علائم شما تسکین یابد باز هم درمان قطعی انجام نشده و نیاز به روش های تهاجمی مثل عمل جراحی یا لیزر برای درمان قطعی است.

یکی از درمان های اولیه برای بواسیر، استفاده از پماد آنتی هموروئید است.

نحوه مصرف پماد آنتی هموروئید داخل مقعدی
قبل از استفاده از پماد هموروئید، نوع هموروئید و شدت علائم را در نظر بگیرید.بهتر است استفاده از پماد آنتی هموروئید را بعد از اجابت مزاج انجام دهید.

قبل و بعد از هر بار استفاده دست های خود را با آب و صابون بشویید.
مقداری از کرم را به اندازه یک نخود روی نوک انگشت خود فشار دهید.
کرم را به آرامی روی ناحیه مقعد ماساژ دهید.
کرم اضافی را با دستمال یا حوله کاغذی از روی انگشت خود بردارید و دستان خود را با آب و صابون بشویید.
در برخی موارد ممکن است استفاده از پماد آنتی هموروئید تا دو هفته لازم باشد.

همه راهنمایی های موجود بر روی بسته بندی محصول را دنبال کنید.
قبل از استفاده، محل را با آب و صابون ملایم تمیز کنید، خوب بشویید و خشک کنید.
محصول را تا 4 بار در روز، معمولاً صبح و شب قبل از خواب، یا بعد از هر بار اجابت مزاج طبق دستور پزشک، روی پوست ناحیه آسیب دیده بمالید.
برای استفاده از پماد هموروئید در قسمت پایین مقعد، از نوک نازل اپلیکاتور استفاده کنید.
نحوه استفاده از پماد آنتی هموروئید با اپلیکاتور:برای استفاده از این پماد نیاز به اپلیکاتور مخصوص است و باید قبل و بعد از مصرف دارو اپلیکاتور را با آب و صابون بشویید.
محصول را در بالای رکتوم قرار ندهید.
دوز پماد بر اساس وضعیت پزشکی شما مشخص می شود پس بیشتر از زمان توصیه شده استفاده نکنید.
اگر علائم در عرض 7 روز بهبود نیافتند یا اگر خونریزی و تشدید درد رخ داد، فوراً مصرف پماد را قطع کرده و با پزشک مشورت کنید.
مصرف این دارو برای مبتلایان به ضایعات ویروسی و قارچی، عفونت های ثانویه مقعد و ضایعات سلی مقعد ممنوع است.
در صورتی که مصرف یک نوبت از دارو را فراموش کردید، اگر زمان زیادی نگذشته استفاده نمایید ولی اگر زمان زیادی گذشته نیازی به استفاده دو برابر از دارو در نوبت بعدی نیست.
این پماد را در دمای اتاق و به دور از دسترس اطفال قرار دهید.
جهت نتیجه گیری بهتر می توانید همزمان با مصرف پماد آنتی هموروئید، رژیم غذایی خود را اصلاح نموده و مصرف فیبر و مایعات را افزایش دهید.

https://vanaklaser.ir/هموروئید/درمان/پماد-آنتی-هموروئید/

ادامه مطلب

نوشته شده در : سه شنبه 19 اسفند 1399  ساعت :2:54 PM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

در طول کولونوسکوپی روده، یک لوله بلند و انعطاف پذیر وارد رکتوم می شود. یک دوربین فیلمبرداری کوچک در نوک لوله قرار دارد که پزشک می تواند داخل کل روده بزرگ را مشاهده کند.

در صورت لزوم، پولیپ ها یا بافت غیر طبیعی را می توان از طریق اسکوپ در طول کولونوسکوپی برداشت. نمونه های بافتی (بیوپسی) را نیز می توان در طول کولونوسکوپی گرفت.

⏲ کولونوسکوپی چقدر طول میکشد؟ کولونوسکوپی معمولاً حدود 30 تا 60 دقیقه طول می کشد.

کولونوسکوپی چیست؟
کولونوسکوپی چیست و چگونه انجام می شود؟ کولونوسکوپی روده ازمایشی است که برای مشخص شدن مشکلات گوارشی مثل خون در مدفوع، خونریزی مقعدی و یا ناهنجاری ها و تغییرات روده بزرگ، کولون و رکتوم انجام می شود. در طی این آزمایش، یک لوله انعطاف پذیر و طولانی وارد روده می شود.

می توان بوسیله دوربین کوچک فیلمبرداری که در نوک لوله متصل است، داخل روده را مشاهده کرد.و اگر لازم باشد نمونه برداری یا بیوپسی روده انجام می شود، و یا پولیپ های روده برداشته می شود.

{بیوپسی روده چیست: بیوپسی روده کوچک یک روش تشخیصی است که در آن بخشی از پوشش روده کوچک برای معاینه برداشته می شود. یک لوله فیبر نوری یا ویدئویی انعطاف پذیر (اندوسکوپ) از طریق دهان یا بینی شما وارد دستگاه گوارش فوقانی می شود که در آنجا نمونه بافت برداشته می شود.}

کولونوسکوپی زنان چیست
کولپوسکوپی colposcopy آزمایشی برای بررسی دقیق دهانه رحم زنان است. کولپوسکوپی اغلب در صورتی انجام می شود که غربالگری دهانه رحم تغییراتی را در سلول های شما پیدا کند که توسط انواع خاصی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود(عامل زگیل تناسلی در زنان).

این سلول های تغییر یافته می توانند به سلول های سرطانی دهانه رحم تبدیل شوند.

هزینه کولونوسکوپی چقدر است؟
هزینه کولونوسکوپی در سال 1402 بدون بیمه معمولاً بین 500 هزار تومان تا 3 میلیون تومان متغیر است و اگر بیمه داشته باشید بستگی به بیمه ای که تحت پوشش آن هستید هزینه متغیر خواهد بود.

با توجه به مواردی مثل نوع بی حسی یا بیهوشی، نوع بیمه تحت پوشش، مرکزی که آزمایش در آنجا انجام می شود(دولتی یا خصوصی)، دستمزد پزشک و … تعرفه هزینه کولونوسکوپی متغیر خواهد بود.

 

ادامه مطلب

نوشته شده در : سه شنبه 19 اسفند 1399  ساعت :2:54 PM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

هزینه عمل جراحی شقاق در بیمارستان دولتی که اسفنکتروتومی نامیده می شود با توجه به هزینه های جانبی مثل داروی بیهوشی، هزینه آزمایشات قبل عمل، هزینه اتاق عمل و بستری شدن در بیمارستان محاسبه می شود که در نهایت بیشتر از هزینه لیزر شقاق خواهد شد.

مقایسه هزینه لیزر شقاق در کلینیک و بیمارستان دولتی
با توجه به اینکه هزینه درمان شقاق با لیزر در کلینیک، توسط بیمه تحت پوشش قرار داده نشده اما با این حال باز هم هزینه لیزر به صرفه تر خواهد بود.

درمان سنتی شقاق در بیمارستان های دولتی با هزینه های جانبی مثل بستری در بیمارستان قبل و بعد از عمل، بیهوشی، عوارض و نقاهت طولانی بعد از عمل و امکان عود مجدد شقاق همراه است. در صورتی که در روش نوین لیزر درمانی بیمار یکبار برای همیشه بدون هیچ گونه عوارض و امکان عود مجدد، درمان می شود.

علاوه بر این ممکن است در برخی از بیمارستان های خصوصی نیز تمامی هزینه ها با بیمه نباشد و به غیر از بیمه، لازم به پرداخت هزینه اضافی هم باشد.

درمان شقاق در ونک لیزر با پیشرفته ترین دستگاه های لیزر و توسط پزشکان متخصص با تجربه در یک جلسه سرپایی بدون درد و بیهوشی انجام می شود و تا به این لحظه یک مورد هم گزارش نشده که بازگشت یا عود مجدد بیماری داشته باشد.

ادامه مطلب

نوشته شده در : سه شنبه 19 اسفند 1399  ساعت :2:54 PM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

مشکلات گوارشی در سفر معمولاً به دلیل تغییر در رژیم غذایی، کیفیت آب، استرس، و اختلال در برنامه‌های روزمره ایجاد می‌شود که منجر به علائمی مانند اسهال، یبوست، نفخ، حالت تهوع و گرفتگی معده می‌شود.

می توان با رعایت بهداشت مواد غذایی، هیدراته ماندن و اجتناب از غذاهای خطرناک در مکان های ناآشنا از این موارد جلوگیری کرد و معمولاً در صورت لزوم می توان آن را با داروهای بدون نسخه کنترل کرد.

دکتر ایمون کویگلی Eamonn Quigley ، متخصص گوارش می گوید:

"What most people don't realize is that constipation is actually the more common gastrointestinal phenomenon that arises during travel," says Dr. Quigley.

چیزی که اکثر مردم متوجه نمی شوند این است که یبوست در واقع شایع ترین پدیده گوارشی است که در طول سفر ایجاد می شود

 

اسهال مسافرتی نمونه بارز آن است. اما معمولا تصور می‌شود که این امر محدود به سفر در مناطق خاصی از جهان است که خطر ابتلا به گاستروانتریت بالاست.

اسهال و یبوست تنها دو مشکل گوارشی نیستند که به نظر می رسد. ممکن است متوجه شوید که در زمان مسافرت بیشتر احساس سوزش سر دل دارید. پرواز ممکن است باعث ایجاد احساس نفخ و گاز در شما شود. و احتمالاً همه ما با حالت تهوع که گاهی اوقات می تواند همراه با اتومبیل، قایق یا ترن هوایی باشد آشنا هستیم.

به نظر می رسد دستگاه گوارش نسبت به سفر و فعالیت های مرتبط با آن حساس است. اما چرا؟

علت مشکلات گوارشی در سفر

چند مورد می‌تواند منجر به مشکلات گوارشی هنگام پرواز و به طور کلی در سفر شود. افرادی که مستعد یبوست، اسهال و سایر مشکلات گوارشی هستند ممکن است به راحتی توسط این عوامل تحریک شوند.

دلایل بروز مشکلات گوارشی در سفر عبارتند از:

1. تغییرات رژیم غذایی

رژیم غذایی و عادات غذایی ما اغلب در سفر متفاوت از حد معمول به نظر می رسد. دور از خانه، کنترل کمتری بر آنچه می‌خوریم و زمان خوردنمان داریم. ممکن است در تعطیلات و سفر تنقلات بیشتری مصرف کنیم و یا سبزیجات کمتری می خوریم بنابراین فیبر کمتری دریافت می کنیم که می تواند منجر به یبوست شود.

گاهی اوقات نیز غذاهای جدیدی را امتحان می کنیم و ناخواسته چیزی می خوریم که نسبت به آن عدم تحمل داریم و اسهال یا سوء هاضمه پیش می آید.

پرخوری نکردن و حفظ یک رژیم غذایی متعادل در سفر می تواند تا حد زیادی به جلوگیری از این عوارض کمک کند. در صورت بروز مشکل گوارشی، باید بدانید کدام داروی بدون نسخه را مصرف کنید.

• داروهای درمان اسهال (لوپرامید، بیسموت ساب سالیسیلات) می توانند به کاهش دفعات مدفوع آبکی و شل کمک کند.
• ملین های خوراکی و نرم کننده های مدفوع (پلی اتیلن گلیکول، سدیم دوکوزات) می توانند به کاهش یبوست کمک کنند.
• قرص های ضد اسید می توانند به سوزش سر دل، سوء هاضمه و ناراحتی معده کمک کنند

حتما این داروها را طبق دستورالعمل روی بسته مصرف کنید.

2. استرس

استرس سفر می تواند بلافاصله پس از خروج از خانه شروع شود: اطمینان از اینکه پرواز خود را از دست ندهید، فرودگاه شلوغ و… می تواند باعث استرس موقع سفر شود.

سفر گاهی اوقات استرس زا است. استرس نیز بر عملکرد روده تأثیر می‌گذارد و می تواند به شکل اجابت مزاج ناقص، یبوست یا اسهال نمایان شود.

3. کم آبی بدن

کم آبی یک عامل خطر برای یبوست است، اما منبع آب همیشه در سفر به راحتی در دسترس نیست یا ممکن است این منبع امن نباشد. داشتن یک برنامه هیدراتاسیون در حین سفر مهم است چه با داشتن یک بطری آبی که می توانید خودتان آن را پر کنید و چه بدانید که از کجا آب بسته شده و ایمن بخرید.

4. مصرف الکل

در سفر باید با آب هیدراته کنیم، نه الکل. چه نوشیدنی قبل از پرواز و چه هنگام ناهار بین گشت و گذار باید بدانید که الکل آبرسان نیست. الکل باعث کم آبی بدن می شود. کم آبی هم یکی از دلایل یبوست است.

5. تغییرات فشار هوا

هرچه تفاوت بین فشار در جو و فشار در بدن بیشتر باشد، هوای معده بیشتر منبسط می شود و به همین دلیل است که هنگام پرواز احساس نفخ می کنید.

نفخ به خودی خود آزاردهنده است، اما اگر ادامه یابد، می تواند به یبوست نیز کمک کند.هرچه پرواز طولانی‌تر باشد، این موضوع بیشتر است.

6. آنچه قبل از مسافرت می خورید

هر چه وعده‌های غذایی و نوشیدنی‌های قبل از سفر گازدار تر باشد، احتمال نفخ و یبوست بیشتر می‌شود. از خوردن غذاهایی که باعث ایجاد گاز می‌شوند، مانند پیاز و سیر، حدود 24 تا 48 ساعت قبل از سفر خودداری کنید. زیرا هضم کامل آن‌ زمان زیادی طول می‌کشد.

7. اسهال مسافرتی

اسهال مسافرتی زمانی اتفاق می‌افتد که فرد در اثر غذا یا آبی که به ویروس، باکتری و انگل آلوده است، بیمار می‌شود. اسهال مسافرتی همچنین می تواند باعث گرفتگی شکم، استفراغ و حتی تب شود.

نکاتی برای پیشگیری از اسهال مسافرتی در صورت سفر به مناطق پرخطر عبارتند از:

• فقط غذاهایی بخورید که با دمای مناسب پخته شده باشد
• از خوردن غذاهای خام به ویژه سالاد خودداری کنید
• فقط آب فیلتر شده را از ظرف در بسته بنوشید
• از افزودن یخ به نوشیدنی های خود خودداری کنید
• در صورت داشتن یک بیماری گوارشی که شما را مستعد اسهال می کند، سیپروفلوکساسین همراه خود داشته باشید.

8.اختلال در ساعت بیولوژیکی شما

بدن ساعت داخلی خود را دارد و سفر باعث می شود ریتم آن بهم بخورد. در بسیاری از فرایندهای فیزیولوژیکی بدن، از جمله تحرک روده بزرگ، تغییرات روزانه وجود دارد. شب، روده بزرگ با ما به خواب می رود و صبح هم، با ما بیدار می شود. اما وقتی ساعت 10 شب است (ساعت داخلی بدن) اما در مکان جدید ساعت 8 صبح است در نتیجه سردرگمی روده بزرگ رخ می دهد و باعث مشکلات گوارشی یعنی یبوست می شود.

9. همراه نداشتن داروهای خود در صورت داشتن مشکلات گوارشی

فراموش کردن داروهای خود چه یک مسدود کننده اسید بدون نسخه برای رفلاکس معده، چه ملین خوراکی روزانه برای درمان یبوست یا یک داروی تجویزی برای کولیت است باعث بدتر شدن مشکل خواهد شد.

10. بیماری حرکت

بیماری حرکت در واقع یک مشکل گوارشی نیست، اما علائم می‌تواند مربوط به سیستم گوارشی باشد مانند حالت تهوع و استفراغ. اگر مستعد هستید، راهکارهایی نیز برای پیشگیری از آن وجود دارد، مانند حفظ بینایی خود در افق دور هنگام سوار شدن به قایق

عوامل کلیدی موثر در مشکلات گوارشی در مسافرت عبارتند از:

• غذای ناآشنا: خوردن غذاهای مختلف با مواد یا ادویه های ناآشنا می تواند معده را ناراحت کند.
• عدم رعایت بهداشت: نشستن دست ها یا مصرف مواد غذایی تهیه شده در شرایط غیر بهداشتی می تواند منجر به عفونت های باکتریایی شود.
• آب آلوده: نوشیدن آب لوله کشی در مناطقی که ایمن نیست می تواند باعث مشکلات گوارشی شود.
• تغییر در عادات غذایی: زمان نامنظم غذا، پرخوری یا حذف وعده های غذایی به دلیل برنامه سفر می تواند هضم غذا را مختل کند.
• استرس و اضطراب: استرس ناشی از سفر می تواند مشکلات گوارشی موجود را تشدید کند.
• کم آبی بدن: ننوشیدن مایعات کافی، به خصوص در سفرهای طولانی، می تواند به یبوست کمک کند.
• الکل و کافئین: مصرف بیش از حد الکل و نوشیدنی های کافئین دار می تواند مخاط معده را تحریک کند.

چگونه از مشکلات گوارشی در سفر پیشگیری کنیم

ایمنی مواد غذایی: غذایی که در مسافرت می خورید باید خوب پخته شده باشد و خام نباشد

میوه ها و سبزیجات را قبل از خوردن پوست بگیرید.

از گوشت خام یا نیم پز و مصرف غذاهای دریایی خودداری کنید.

از رژیم غذایی همیشگی و معمول خود زیاد دور نشوید

از پروبیوتیک ها مثل ماست های پروبیوتیک یا مکمل های پروبیوتیک استفاده نمایید

فقط آب بطری یا آب تصفیه شده بنوشید.

دست ها را به طور مکرر با آب و صابون بشویید، به خصوص قبل از غذا خوردن

اگر آب و صابون در دسترس نبود از ضد عفونی کننده دست استفاده کنید

تنظیم رژیم غذایی: وعده های غذایی کوچکتر و مکرر بخورید

غذاهای غنی از فیبر را برای تقویت حرکات منظم روده انتخاب کنید

با نوشیدن آب فراوان در طول روز هیدراته بمانید

برای کنترل استرس تکنیک های تمدد اعصاب مانند تنفس عمیق را تمرین کنید

به اندازه کافی بخوابید

در صورت امکان ورزش سبک انجام دهید

اگر در سفر با مشکلات گوارشی مواجه شدید چه باید کرد

گاهی با رعایت تمامی موارد هم ممکن است دچار مشکلات گوارشی در مسافرت شوید در این شرایط حتماً داروهای ضروری و بدون نسخه را همراه خود داشته باشید :

• داروهای ضد اسهال
• ملین‌های ملایم برای یبوست
• داروهای ضد نفخ و سوءهاضمه
• قرص‌های پروبیوتیک

آبرسانی: مایعات فراوان بنوشید تا الکترولیت های از دست رفته در اثر اسهال را جبران کنید. در صورتی که مشکلات گوارشی بیش از چند روز ادامه داشت یا با علائمی مانند تب، خون در مدفوع، یا درد شدید شکمی همراه بود، حتماً به پزشک مراجعه کنید. گاهی اوقات این علائم نشان‌دهنده عفونت‌های جدی یا بیماری‌های زمینه‌ای هستند که نیاز به درمان فوری دارند.

www.imna.ir

ادامه مطلب

نوشته شده در : دوشنبه 11 اسفند 1399  ساعت :5:12 PM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

علت اسهال در بارداری
اسهال به حالتی گفته می شود که سه بار یا بیشتر در یک روز اجابت مزاج شل داشته باشید. اسهال در دوران بارداری شایع است. اما فقط به این دلیل که اسهال دارید لزوماً به این معنی نیست که مستقیماً با بارداری مرتبط است.
دلایل اسهال، به غیر از بارداری، عبارتند از:

ویروس اسهال در بارداری مانند روتاویروس
عفونت های باکتریایی، مانند سالمونلا
انگل های روده
مسمومیت غذایی
عوارض جانبی دارو
عدم تحمل غذایی
برخی شرایط نیز ممکن است اسهال را شایع‌تر کنند. این شرایط عبارتند از:

سندرم روده تحریک‌پذیر
بیماری کرون
بیماری سلیاک
کولیت زخمی
علت اسهال در بارداری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تغییرات رژیم غذایی: بسیاری از افراد با شروع بارداری در رژیم غذایی خود تغییراتی ایجاد می کنند. این تغییرات ممکن است معده را ناراحت کند و به طور بالقوه باعث اسهال شود.
حساسیت های غذایی جدید: حساسیت های غذایی نیز از تغییرات شایع در بارداری است. غذاهایی که قبل از بارداری دوست داشتید اکنون ممکن است باعث ایجاد گاز و ناراحتی معده یا اسهال شود.
ویتامین های دوران بارداری: مصرف ویتامین های بارداری برای سلامت مادر و همچنین سلامت جنین در حال رشد مفید است. اما این ویتامین ها ممکن است معده را ناراحت کرده و باعث اسهال شوند.
تغییرات هورمونی: تغییر هورمون ها ممکن است باعث کند شدن گوارش شود که می تواند منجر به یبوست شود. تغییرات هورمونی همچنین می تواند باعث تسریع سیستم گوارش و در نتیجه اسهال شود.
One change that can cause diarrhea is a rise in prostaglandin levels. Prostaglandins, such as oxytocin, help stimulate contractions in the uterus but can also increase movement along the digestive tract.

یکی از تغییرات هورمونی که می تواند باعث اسهال بارداری شود، افزایش سطح پروستاگلاندین است. پروستاگلاندین ها، مانند اکسی توسین، به تحریک انقباضات در رحم کمک می کنند، اما می توانند حرکت در طول دستگاه گوارش را نیز افزایش دهند.

نقل قول شده از: www.medicalnewstoday.com
اگر مدفوع خیلی سریع از روده ها عبور کند، می تواند منجر به اسهال شود. افزایش سطح پروستاگلاندین همچنین می تواند باعث اسهال در طول چرخه قاعدگی شود.

تغییرات بدن: در طول بارداری، ساختار بدن تغییر می کند و می تواند بر اندام های داخلی تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، وقتی رحم بزرگ می شود تا جنین در حال رشد را در خود جای دهد، به قسمت هایی از دستگاه گوارش فشار وارد میکند و باعث ایجاد تغییراتی در حرکات روده می شود.
اسهال در اوایل بارداری نشانه چیست
واکنش بدن به هورمون های جدید می تواند باعث اسهال در بارداری ماه اول و اسهال در اوایل بارداری، مشکلات گوارشی مثل یبوست و تهوع شود. تغییر حرکات روده ای در ماه اول و اوایل بارداری طبیعی می باشد و نشانه واکنش بدن به تغییرات جدید است. در صورتی که اسهال یا یبوست شدید باشد عادی نبوده و باید برای درمان اقدام نمود.

اسهال در سه ماهه سوم بارداری نشانه چیست
برخی از زنان گزارش می دهند که در اواخر بارداری، درست قبل از شروع زایمان، اسهال خفیف دارند. اسهال در سه ماهه سوم بارداری هم غیرمعمول نیست و با نزدیک شدن به موعد زایمان احتمال بیشتری دارد.

It could be a sign that labor is near, and it can occur right before labor or a couple of weeks before labor. If it is a couple of weeks before your due date, a premature birth should not be expected.

ممکن است نشانه نزدیک بودن زایمان باشد و می تواند درست قبل از زایمان یا چند هفته قبل از زایمان رخ دهد. اگر چند هفته قبل از موعد زایمان باشد، نباید انتظار زایمان زودرس را داشت.

نقل قول شده از: americanpregnancy.org
اگر در سه ماهه سوم بارداری دچار اسهال شدید، به این معنی نیست که کودک در حال حاضر می آید. بلکه یک نشانه برای آماده شدن بدن مادر جهت زایمان است.

ادامه مطلب

نوشته شده در : دوشنبه 11 اسفند 1399  ساعت :5:12 PM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)