پرتو کلینیک - درمان بیماری های نشیمنگاهی با لیزر

درمان یبوست در بارداری[با دارو+ شربت در خانه]

یبوست در بارداری یک بخش شایع و ناخوشایند بارداری است. اما مانند اسهال در بارداری با یکسری تغییرات ساده در سبک زندگی قابل درمان است و معمولاً علائم پس از زایمان برطرف می شود.


یبوست در بارداری چیست؟
داشتن یبوست به این معنی است که دفع و اجابت مزاج با زور زدن همراه است. یبوست زمانی اتفاق می‌افتد که غذایی که بدن شما دیگر به آن نیاز ندارد (پسماند) به جای اینکه به عنوان مدفوع خارج شود، در قسمت پایینی دستگاه گوارش (روده) باقی مانده و سفت می‌شود. اکثر افراد تجربه یبوست را دارند، اما یبوست در بارداری شایع تر است. تغییرات هورمونی در بدن زن باردار می تواند احتمال ابتلا به یبوست را افزایش دهد.

هنگامی که سطح هورمون در بدن برای حمایت از بارداری افزایش می یابد، یبوست در بارداری سه ماه اول شروع می شود.

یبوست در بارداری سه ماه اول
حدود ۱۶ تا ۳۹ درصد از افراد در دوره ای از بارداری دچار یبوست می شوند. به احتمال زیاد در سه ماهه سوم بارداری، زمانی که جنین سنگین ترین است و بیشترین فشار را به روده شما وارد می کند، دچار یبوست می شوید. یبوست ممکن است در هر سه ماه اول،دوم و سوم بارداری اتفاق بیفتد. گاهی اوقات، تا سه ماه پس از تولد نوزاد همچنان یبوست دارید.

علت یبوست در بارداری
علت یبوست در بارداری تغییرات هورمونی در بدن در دوران بارداری و تغییرات سبک زندگی و عادات روزانه می باشد. علل شایع یبوست در بارداری عبارتند از:

پروژسترون: بدن در دوران بارداری هورمون پروژسترون بیشتری تولید می کند. پروژسترون روده‌ها را شل و کند می‌کند، به طوری که برای خروج مدفوع از بدن به سختی کار می کنند. کندی دستگاه گوارش به بدن زمان بیشتری برای جذب مواد مغذی و آب از غذای خورده شده می دهد.
هر چه مدت زمان بیشتری غذا در روده شما باقی بماند، روده بزرگ (کولون) زمان بیشتری برای جذب رطوبت از آن دارد. در نتیجه وقتی می‌خواهید مدفوع کنید، مدفوع خشک و سفت شده و به سختی با زور زدن خارج می‌شود.

جنین: رشد جنین رحم را سنگین تر می کند. این وزن اضافی جنین می تواند فشار بیشتری بر روده وارد کند و خروج مواد زائد از بدن را دشوارتر کند.
آهن حاصل از ویتامین دوران بارداری: آهنی که از ویتامین دوران بارداری خود دریافت می کنید به بدن کمک می کند تا خون مورد نیاز برای گردش اکسیژن در سراسر بدن مادر و جنین را بسازد. آهن بیش از حد می تواند تجزیه غذا را برای باکتری های روده دشوارتر کند. همچنین ننوشیدن آب کافی برای نرم کردن مواد زائد گیر کرده در روده، یبوست را بدتر می کند.
سبک زندگی: تغییر رژیم غذایی، مصرف کم مایعات و بی تحرکی همگی در ایجاد یبوست بارداری نقش دارند. اکثر افرادی که باردار هستند فیبر کافی نمی خورند، آب کافی نمی نوشند یا تحرک کافی برای کمک به گوارش را ندارند.
علائم یبوست در حاملگی چیست؟
افراد با دفع مدفوع احساس رضایت می کنند. احساس یبوست دقیقا برعکس است. یبوست در بارداری با نشانه های زیر همراه است:

کمتر از ۳ بار در هفته دفع دارید.
برای دفع زور میزنید و شکم تان متورم و پر از گاز است.
شکل مدفوع برآمده و سفت است. قوام مدفوع خشک است و با درد دفع می شود.
یبوست منجر به هموروئید در بارداری و شقاق مقعدی می شود. هر دو بیماری در دوران بارداری شایع هستند.
آیا یبوست نشانه بارداری است؟
یبوست در بارداری شایع است، اما یبوست به این معنی نیست که باردار هستید. راه های بهتری برای تشخیص بارداری وجود دارد، مانند انجام تست بارداری و یا آزمایش خون.

درمان یبوست بارداری در خانه
از آنجا که علت یبوست در بارداری تغییرات هورمونی می باشد برای رفع یبوست در بارداری نمی توان جلوی ترشح هورمون های بارداری را گرفت اما ایجاد یک سری تغییرات می تواند در درمان یبوست در بارداری کمک کننده باشد:

هر روز ۲۵ تا ۳۰ گرم غذاهای غنی از فیبر بخورید: فیبر مدفوع را نرم می کند تا راحت تر دفع شود. میوه ها، سبزیجات، غلات کامل، لوبیا، نخود و عدس سرشار از فیبر هستند.
نوشیدن روزانه هشت تا ۱۲ لیوان آب
۲۰ تا ۳۰ دقیقه ورزشی مثل ورزش کگل را را سه بار در هفته انجام دهید.
یک ویتامین دیگر مخصوص بارداری را امتحان کنید: آهن موجود در ویتامین بارداری ممکن است برای گوارش شما بیش از حد باشد.
درمان یبوست در بارداری با خاکشیر
برای درمان یبوست در بارداری می توانید از شربت خاکشیر استفاده کنید. مصرف خاکشیر در ماه نهم بارداری زایمان را تسهیل کرده و باعث باز شدن دهانه رحم می شود.

برای تهیه این شربت مقداری خاکشیر، تخم شربتی و عسل را ترکیب کرده و آب را به آن اضافه نمایید. خاکشیر برای هوش جنین و رفع زردی نوزاد نیز مفید است.

درمان یبوست در بارداری با روغن زیتون
آیا می توان روغن زیتون را برای رفع یبوست در بارداری مصرف کرد؟
مصرف روغن زیتون فرابکر برای گردش خون و کاهش کلسترول ایده آل است. مصرف روغن زیتون در دوران بارداری از مشکلات قلبی عروقی جلوگیری می کند و همچنین یبوست را کاهش می دهد. بهتر است روزانه یک قاشق غذاخوری قبل از غذا مصرف شود. (بیشتر از یک قاشق در روز نباید مصرف کرد)

دمنوش برای رفع یبوست در بارداری
می توانید چای قاصدک یا گل خطمی را که از برگ های گیاهان تهیه می شود بنوشید. برای رفع یبوست، برگ ها را در آب جوش قرار دهید و روزانه بنوشید.
سنا یک درمان سنتی برای یبوست است و در دوزهای کم و برای دوره های کوتاه در بارداری تحت نظر پزشک یا ماما بی خطر است.
دمنوش گل محمدی باعث بهبود گوارش و رفع یبوست در بارداری می شود. به طور کلی مایعات و آب برای یبوست بارداری بهترین گزینه است.
چای و دمنوش زنجبیل نیز هم برای کاهش حالت تهوع بارداری و هم گرفتگی شکم و یبوست بارداری مفید است.
درمان یبوست در بارداری با دارو
اگر یبوست بارداری با موارد بالا و تغییر سبک زندگی بهتر نشد، پزشک برای رفع یبوست در بارداری یک ملین یا مکمل فیبر تجویز میکند. برخی از ملین ها می توانند باعث کم آبی بدن و عدم تعادل الکترولیت ها شوند.در دوران بارداری، همیشه قبل از مصرف هر گونه دارو یا ملین با پزشک خود مشورت کنید. از داروهای خانگی برای یبوست مانند استفاده روغن کرچک یا روغن معدنی خودداری کنید.

خط اول درمان یبوست در بارداری شامل افزایش مصرف فیبر و آب در رژیم غذایی و مقدار متوسط ورزش روزانه است. اگر اینها بی اثر باشند، ملین ها خط دوم درمان هستند.
درمان یبوست در بارداری با شیاف

شیاف گلیسیرین روده را روان و تحریک می کند. معمولاً برای درمان یبوست خیلی شدید در بارداری استفاده می شود. درمان یبوست در بارداری با شیاف گلیسیرین بدون هیچ مشکلی می باشد. این شیاف باعث جذب بیشتر آب به مدفوع شده و مدفوع را نرم تر می کند.

اسم قرص یبوست در بارداری
قرص های ملین برای درمان یبوست در دوران بارداری توصیه نمی شوند زیرا ممکن است انقباضات رحمی را تحریک کرده و باعث کم آبی بدن شوند.
خطرات یبوست در بارداری

ایا یبوست در بارداری خطر دارد؟ یبوست ممکن است برای شما ناخوشایند باشد، اما به کودک شما آسیبی نمی رساند.

یبوست در بارداری می تواند عوارضی مانند:

شقاق مقعدی
هموروئید بارداری
نهفتگی مدفوع
افتادگی راست‌روده داشته باشد.
ایا زور زدن در دستشویی برای جنین ضرر دارد؟ زور زدن در دستشویی به جنین آسیبی نمی رساند، اما ممکن است منجر به هموروئید و شقاق در مادر شود.

ایا زور زدن باعث پارگی کیسه اب میشود؟ خیر. یبوست و زور زدن در بارداری باعث پارگی کیسه آب نخواهد شد.
منبع:
درمان یبوست در بارداری[با دارو+ شربت در خانه] • پرتو کلینیک

ادامه مطلب

نوشته شده در : پنج شنبه 11 اردیبهشت 1399  ساعت :11:33 AM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

شقاق مقعدی یک پارگی در اطراف مقعد و قسمت انتهایی روده است و ممکن است حرکات روده را بسیار دردناک کند و حتی منجر به درد چندین ساعته بعد از دفع شود. در ادامه ی مطلب با نگاه کردن به عکس بیماری شقاق مقعدی میتوان پی برد که آیا به این بیماری مبتلا هستید یا خیر.

شقاق مقعدی معمولا یک مشکل کوتاه مدت (یا مزمن) همراه با علائمی کمتر از ۶ هفته است و اگر علائم بیشتر از ۶ هفته به درازا کشید مزمن میشود. درمان نوع مزمن سخت تر است و جراحی شقاق پیشنهاد میشود و شاید نشان دهنده ی علائم دیگری از یک بیماری مانند:

بیماری کرون
کولیت اولسراتیو
برای درمان شقاق لیزر مناسب ترین راه است. لیزر شقاق به صورت سرپایی و بدون درد و خونریزی در یک جلسه نیم ساعته انجام می شود.
در برخی موارد خونریزی شقاق شدیدتر میشود و شکاف بزرگتر میشود که در این حالت بیماری مزمن محسوب میشود و برای درمان شقاق مقعدی باید با پزشک مشورت کرد. عکس انواع شقاق مقعدی در زیر نشان داده شده است:

عکس شقاق بعد از عمل

تا ۱ هفته بعد از عمل از انجام فعالیت های شدید خودداری کنید. سه بار در روز و بعد از هر بار اجابت مزاج در چند روز اول حمام سیتز (به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در آب گرم بنشینید). اگر در دوران نقاهت دچار خونریزی، ترشح یا خارش شدید نگران نباشید. طبیعی است.

عکس شقاق و بواسیر
شقاق مقعدی پارگی یا ترک در مقعد شما است. گاهی اوقات شقاق با هموروئید اشتباه گرفته می شود. بواسیر رگهای خونی ملتهب در داخل یا خارج از مقعد هستند. هم شقاق و هم بواسیر اغلب از دفع مدفوع سفت به وجود می آیند.

ممکن است فرد همزمان به شقاق و بواسیر با هم دچار شده باشد و تشخیص آن سخت باشد. گرچه برخی از علائم و نشانه های این دو بیماری مشابه هم هستند اما علت و نحوه درمان شقاق و بواسیر با هم متفاوت است. عکس شقاق و بواسیر را در ادامه مشاهده می کنید:

منبع:
عکس شقاق مقعدی[فیشر بیرون زده+مزمن+بعد از عمل] • پرتو کلینیک

 

ادامه مطلب

نوشته شده در : پنج شنبه 11 اردیبهشت 1399  ساعت :11:33 AM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

سرطان مقعد رشد سلول هایی است که از کانال مقعد شروع می شود. کانال مقعد یک لوله کوتاه در انتهای رکتوم است. مدفوع هنگام خروج از بدن از طریق کانال مقعدی عبور می کند. سرطان مقعد می تواند علائمی مانند خونریزی مقعدی، خون در مدفوع و درد مقعد ایجاد کند.


سرطان مقعد چیست


سرطان مقعد بیماری است که در آن سلول های بدخیم (سرطانی) در بافت های مقعد تشکیل می شوند. بیشتر سرطان های مقعد مربوط به عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یا همان ویروس عامل زگیل تناسلی و زگیل مقعد است. علائم سرطان مقعد شامل خونریزی از مقعد و ایجاد توده اطراف مقعد است.

عکس سرطان مقعدی
اکثر سرطان های مقعد با روش ترکیبی شیمی و پرتو درمانی بهبود می یابند. در تصاویر سرطان مقعدی کارسینوم سلول سنگفرشی مقعد قابل مشاهده است:



آیا سرطان مقعدی درمان دارد


در گذشته، اکثر افراد مبتلا به سرطان مقعد برای درمان سرطان جراحی می‌کردند. این عمل شامل ایجاد راهی جدید برای خروج مواد زائد از بدن می شود. امروزه بیشتر درمان سرطان مقعد شامل شیمی درمانی و پرتودرمانی است. با این روش، ممکن است نیازی به جراحی نباشد.

انتخاب گزینه درمان به موارد زیر بستگی دارد:

اندازه تومور
اینکه آیا سرطان به غدد لنفاوی گسترش یافته است یا خیر؟
سرطان در چه مرحله ای است؟
جایی که تومور در مقعد است
آیا بیمار مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) است یا خیر؟
آیا سرطان پس از درمان اولیه باقی می ماند یا عود می کند؟
منبع:
سرطان مقعد چیست؟آیا کشنده است؟(درمان)

ادامه مطلب

نوشته شده در : پنج شنبه 11 اردیبهشت 1399  ساعت :11:33 AM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

بوی بد دهان، که به آن هالیتوز (Halitosis) نیز گفته می شود، می تواند خجالت آور باشد و در برخی موارد حتی ممکن است باعث اضطراب شود. به همین دلیل است که قفسه های فروشگاه ها مملو از آدامس، نعناع، ​​دهان شویه و سایر محصولات برای مبارزه با بوی بد دهان هستند. اما این ها راه حل دائمی نیستند چون علت بوی بد دهان را از ریشه رفع نمی کنند.

 

برخی از غذاها، شرایط سلامتی و عادات از جمله دلایل بوی بد دهان هستند. در بسیاری از موارد، با تمیز نگه داشتن دهان و دندان های خود می توانید بوی بد دهان را برطرف کنید. اگر خودتان نمی توانید بوی بد دهان را رفع کنید، به دندانپزشک یا متخصص دهان و دندان مراجعه کنید.

 

• بوی بد دهان از هر 4 نفر در جهان 1 نفر را تحت تاثیر قرار دهد.

 

• شایع ترین علت هالیتوز رعایت بهداشت بد دهان است.

 

• اگر ذرات غذا در دهان باقی بماند، تجزیه آنها توسط باکتری ها باعث تولید ترکیبات گوگردی می شود.

 

• هیدراته نگه داشتن دهان می تواند بوی دهان را کاهش دهد.

 

• بهترین درمان برای بوی بد دهان مسواک زدن منظم، نخ دندان کشیدن و آبرسانی است.

 

درمان‌های خانگی ساده و تغییرات سبک زندگی، مانند بهبود بهداشت دهان و دندان و ترک سیگار، اغلب می‌تواند این مشکل را برطرف کند. با این حال، اگر بوی بد دهان ادامه پیدا کرد، توصیه می شود برای بررسی علل زمینه ای به پزشک مراجعه کنید.

 

اگر واقعاً بوی بد دهان دارید که با درمان بهبود نمی یابد، پزشک ممکن است آنتی بیوتیکی به نام مترونیدازول تجویز کند. هنگام مصرف قرص مترونیدازول برای بوی بد دهان نباید الکل بنوشید، زیرا استفاده از این دو با هم می تواند باعث استفراغ شود.مترونیدازول برای دندان و عفونت های دهان، از جمله لثه های آلوده و آبسه های دندانی نیز استفاده می شود.

 

clinicdarman.com

 

بهترین روش برای کاهش بوی بد دهان، رعایت بهداشت دهان و دندان است. توصیه می شود که افراد سالی دو بار برای معاینه و تمیز کردن به دندانپزشک مراجعه کنند.دندانپزشک ممکن است خمیر دندانی را توصیه کند که حاوی یک عامل ضد باکتری یا دهانشویه ضد باکتری باشد.از طرف دیگر، اگر بیماری لثه وجود داشته باشد، جرم گیری حرفه ای ممکن است برای پاک کردن تجمع باکتری ها در پاکت های بین لثه و دندان ضروری باشد.

 

از کجا بفهمیم دهانمان بوی بدی می دهد؟

 

بوی خاص نفس بسته به علت مشکل می تواند متفاوت باشد. بهتر است از یک دوست نزدیک یا خویشاوند بخواهید تا بوی دهان شما را بسنجد، زیرا تشخیص آن توسط خودتان ممکن است دشوار باشد.

 

اگر کسی در دسترس نیست، یکی از راه های تشخیص بوی دهان این است که مچ دست خود را لیس بزنید، بگذارید خشک شود و سپس آن را بو کنید. بوی بد در این ناحیه از مچ دست احتمالاً نشانه بوی دهان است.

 

برخی از افراد نیز نگران نفس خود هستند، حتی اگر بوی دهانشان کم باشد یا اصلاً بوی بدی نداشته باشد. این حالت هالیتوفوبیا نامیده می شود و می تواند منجر به رفتارهای وسواسی در پاکسازی دهان شود.

 

علت بوی بد دهان چیست

علل بالقوه بوی بد دهان عبارتند از:

غذا: تجزیه ذرات غذا گیر کرده در دندان می تواند باعث ایجاد بوی بد شود. خوردن پیاز و سیر نیز می توانند باعث بوی بد دهان شوند. پس از هضم، تجزیه آنها از طریق خون به ریه ها منتقل می شود و می توانند بر بوی  تنفس تاثیر بگذارند.

 

Dry mouth: Saliva naturally cleans the mouth. If the mouth is naturally dry or dry due to a specific disease, such as xerostomia, odors can build up.

 

خشکی دهان: بزاق به طور طبیعی دهان را تمیز می کند. اگر دهان به طور طبیعی به دلیل بیماری خاصی خشک باشد، ممکن است بوی بدی ایجاد شود.

 

https://www.medicalnewstoday.com/articles/166636

 

بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن و نخ دندان کشیدن باعث حذف ذرات کوچک غذا می شود که می توانند تجمع یافته و به آرامی تجزیه شوند و باعث ایجاد بو شوند. اگر مسواک زدن منظم نباشد، لایه ای از باکتری به نام پلاک ایجاد می شود.

 

این پلاک می تواند لثه ها را تحریک کرده و باعث التهاب بین دندان ها و لثه ها به نام پریودنتیت شود. پروتزهایی که به طور منظم یا به درستی تمیز نمی شوند نیز می توانند حاوی باکتری هایی باشند که باعث بوی بد می شوند.

 

رژیم های غذایی سنگین: برنامه های غذایی سخت و کم کربوهیدرات به دلیل تجزیه چربی های تولید کننده مواد شیمیایی به نام کتون می تواند باعث ایجاد بوی بد دهان شود. 

 

داروها: برخی از داروها باعث کاهش بزاق دهان شده و در نتیجه باعث ایجاد بو می شوند. سایر داروها با تجزیه و انتشار مواد شیمیایی در تنفس، بو ایجاد می کنند. به عنوان مثال می توان به برخی از مواد شیمیایی شیمی درمانی و برخی آرام بخش ها اشاره کرد. افرادی که مکمل های ویتامین را در دوزهای زیاد مصرف می کنند نیز مستعد بوی بد دهان هستند.

 

بیماری های دهان، بینی و گلو: گاهی اوقات، سنگ های کوچک پوشیده از باکتری می توانند روی لوزه های پشت گلو ایجاد شده و بو ایجاد کنند. همچنین، عفونت یا التهاب در بینی، گلو یا سینوس ها می تواند باعث بوی دهان شود.

 

بیماری ها: برخی سرطان ها، نارسایی کبد و سایر بیماری های متابولیک به دلیل ترکیبات خاصی از مواد شیمیایی که تولید می کنند، می توانند باعث ایجاد بوی بد دهان شوند. بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) به دلیل رفلاکس منظم اسیدهای معده می تواند باعث بوی بد دهان شود.

 

علل نادر بوی بد دهان عبارتند از:

کتواسیدوز: وقتی سطح انسولین یک فرد مبتلا به دیابت بسیار پایین است، بدن دیگر نمی تواند از قند استفاده کند و به جای آن شروع به استفاده از ذخایر چربی می کند.هنگامی که چربی تجزیه می شود، کتون ها تولید و ساخته می شوند. کتون ها وقتی به تعداد زیاد یافت شوند می توانند سمی باشند و بوی مشخص و نامطبوعی ایجاد کنند. 

 

انسداد روده: اگر یک دوره طولانی استفراغ وجود داشته باشد، به ویژه اگر انسداد روده وجود داشته باشد، تنفس بوی مدفوع می دهد.

 

برونشکتازی: این یک وضعیت طولانی مدت است که در آن راه های هوایی گسترده تر از حد طبیعی می شود و باعث ایجاد مخاط می شود که منجر به بوی بد دهان می شود.

 

پنومونی آسپیراسیون: تورم یا عفونت در ریه ها یا مجاری هوایی به دلیل استفراغ، بزاق، غذا یا مایعات استنشاقی.

 

درمان های خانگی برای رفع بوی بد دهان

درمان های خانگی برای بوی بد دهان عبارتند از:

 

1- مسواک زدن: حتماً حداقل دو بار در روز و ترجیحاً بعد از هر وعده غذایی مسواک بزنید.

 

2- نخ دندان: نخ دندان باعث کاهش تجمع ذرات غذا و پلاک بین دندان ها می شود. مسواک زدن فقط حدود 60 درصد از سطح دندان را تمیز می کند.

 

3- پروتزهای تمیز: هر چیزی که وارد دهان شما می شود، از جمله دندان مصنوعی، محافظ دهان، باید طبق توصیه روزانه تمیز شود. 

 

4- تعویض مسواک هر ۲ تا ۳ ماه یکبار

 

5- مسواک زدن روی زبان: باکتری‌ها، غذا و سلول‌های مرده معمولاً روی زبان جمع می‌شوند، به‌ویژه در افراد سیگاری یا کسانی که دهانشان خشک است.

 

6- اجتناب از خشکی دهان: مقدار زیادی آب بنوشید. از مصرف الکل و تنباکو پرهیز کنید که هر دوی آنها آب دهان را کم می کنند. 

 

7- جویدن آدامس یا مکیدن شیرینی ترجیحاً بدون قند می تواند به تحریک تولید بزاق کمک کند. 

 

8- اگر دهان به طور مزمن خشک باشد، پزشک ممکن است دارویی تجویز کند که جریان بزاق را تحریک می کند.

 

9- رژیم غذایی: از پیاز، سیر و غذاهای تند پرهیز کنید. غذاهای شیرین نیز با بوی بد دهان مرتبط هستند. مصرف قهوه و الکل را کاهش دهید.

 

اگر بوی نفس علیرغم کنترل این عوامل ادامه داشت، توصیه می شود که فرد برای آزمایشات بیشتر به پزشک مراجعه کند تا سایر شرایط را رد کند.

منبع:

https://www.parsnaz.com/cause-of-bad-breath.html

ادامه مطلب

نوشته شده در : دوشنبه 8 اردیبهشت 1399  ساعت :10:14 AM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

مواد مخدر و داروهای ضد درد، به نام "اپیوئیدها" (مانند مورفین، هیدرومورفون، اکسی کدون و تیلنول شماره 3) ممکن است باعث یبوست شوند. مواد افیونی حرکت مدفوع را از طریق روده شما (روده) کند می کنند. این به روده شما زمان بیشتری می دهد تا آب را از مدفوع شما خارج کند و باعث سفت، خشک و سخت شدن دفع آن می شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ مواد مخدر و داروهای ضد درد، به نام "اپیوئیدها" (مانند مورفین، هیدرومورفون، اکسی کدون و تیلنول شماره 3) ممکن است باعث یبوست شوند. مواد افیونی حرکت مدفوع را از طریق روده شما (روده) کند می کنند. این به روده شما زمان بیشتری می دهد تا آب را از مدفوع شما خارج کند و باعث سفت، خشک و سخت شدن دفع آن می شود.

یکی از شایع ترین عوارض جانبی مواد افیونی یبوست مزمن است که تا 95 درصد بیماران آن را تجربه می کنند و بلافاصله پس از مصرف اولین دوز رخ می دهد.

یبوست یکی از شایع ترین و ناراحت کننده ترین عوارض مصرف مواد افیونی از جمله موادی مانند تریاک و متادون است. بسیاری از افرادی که مصرف کننده هستند، چه به دلیل اعتیاد یا برای کنترل درد ، با یبوست و حرکات سخت، دست و پنجه نرم می کنند.یبوست ناشی از مواد افیونی معمولاً با استفاده مداوم در طول زمان بهبود نمی‌یابد، بلکه آن را به یک مشکل پایدار تبدیل می‌کند.

مواد مخدر به عنوان مهار تخلیه معده در دستگاه گوارش شناخته شده است که منجر به تاخیر در جذب داروها و افزایش جذب مایع می شود. کمبود مایع در روده منجر به سفت شدن مدفوع و یبوست می شود.

چرا مواد افیونی باعث یبوست و مشکلات روده می شوند؟

مورفین و سایر مواد افیونی مثل تریاک و متادون بر گیرنده های مواد افیونی در نورون های روده ای با انواع اثرات دستگاه گوارش که شامل کاهش تحرک دستگاه گوارش و صفراوی و ترشح تولید تهوع، استفراغ، یبوست، انسداد ثانویه کاذب روده و گاستروپارزی می شود، عمل می کنند.

opioids have been found to decrease emptying of pancreatic juice and bile leading to delayed digestion. 

مشخص شده است که مواد افیونی تخلیه شیره لوزالمعده و صفرا را کاهش می‌دهند که منجر به تاخیر در هضم می‌شود.

www.ncbi.nlm.nih.gov

مواد مخدر مانند تریاک، مرفین، هروئین، متادون و … به طرق مختلف بر مغز و بدن تاثیر می گذارند، اما تأثیر آنها بر سیستم گوارش قوی تر است. این مواد به گیرنده های mu-opioid در روده متصل می شوند که منجر به چندین تغییر می شود:

کاهش تحرک روده

 مواد مخدر انقباضات ماهیچه ای و طبیعی روده ها را کاهش می دهند و حرکت مدفوع را در روده بزرگ سخت تر می کنند.

افزایش جذب مایعات

 روده بزرگ بیش از حد معمول آب را از مدفوع جذب می کند و مدفوع را سفت و خشک می کند.

اختلال عملکرد اسفنکتر مقعد

مواد مخدر همچنین می توانند عملکرد عضلات اسفنکتر مقعدی را مختل کنند و دفع مدفوع را سخت تر کنند.

نتیجه ترکیبی از مدفوع سفت، نفخ، گاز، ناراحتی و گاهی اوقات اجابت مزاج دردناک است. در افرادی که به مدت طولانی از مواد افیونی استفاده می کنند، یبوست مزمن می شود و در صورت عدم درمان منجر به عوارضی مانند هموروئید، شقاق مقعدی و حتی نهفتگی مدفوع شود.

درمان یبوست ناشی از مواد افیونی چیست؟

از آنجایی که مواد افیونی باعث کاهش پریستالسیس می شوند و باعث تشکیل مدفوع سفت می شوند، مفیدترین ملین ها آنهایی هستند که پریستالتیک را افزایش داده و مدفوع را نرم می کنند. درمان یبوست در خط اول توصیه شده شامل ملین های اسمزی (ترجیحا پلی اتیلن گلیکول) و محرک است.

آیا لاکتولوز برای یبوست ناشی از مواد افیونی مفید است؟

در مقایسه با سنا: به نظر می رسد لاکتولوز در کاهش تعداد روزهای بدون اجابت مزاج در افرادی که مواد افیونی تجویز می کنند مؤثر است (شواهد با کیفیت متوسط).

5 درمان خانگی موثر برای یبوست ناشی از مواد مخدر

در حالی که درمان‌های پزشکی برای یبوست ناشی از مواد افیونی (مانند لاکتولوز، پلی اتیلن گلیکول و داروهای تخصصی) وجود دارد، بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند ابتدا روش‌های خانگی را امتحان کنند، به‌ویژه کسانی که به دلیل خجالت و شرم مرتبط با اعتیاد یا دلایل شخصی از درمانگاه یا درمان رسمی اجتناب می‌کنند.

در ادامه 5 روش خانگی برای مدیریت یبوست در مصرف کنندگان مواد مخدر آورده شده است:

1. آبرسانی با مایعات گرم

نوشیدن آب زیاد، به خصوص آب گرم در صبح با معده خالی، می تواند حرکت روده را تحریک کند. هیدراته ماندن مدفوع را نرم می کند و از خشک شدن آن در روده بزرگ جلوگیری می کند.

روزانه 8 تا 10 لیوان آب مصرف کنید.

برای بهبود هضم، آب لیمو را به آب گرم اضافه کنید.

دمنوش های گیاهی مانند نعناع، ​​زنجبیل یا سنا برای منظم شدن حرکات روده مفید هستند.

2. رژیم غذایی با فیبر بالا

فیبر به مدفوع حجم می دهد و حرکت روده را بهبود می بخشد. نوع فیبر مهم است:

• فیبر محلول (که در جو، دانه کتان و سیب یافت می شود) به نرم شدن مدفوع کمک می کند.
• فیبر نامحلول (موجود در سبوس، غلات کامل و سبزیجات) حجم می‌افزاید و زمان انتقال را تسریع می‌کند.

روش های خانگی پیشنهادی:

• دانه چیا خیس خورده در آب (1 قاشق غذاخوری در یک لیوان)
• سبزیجات پخته شده با روغن زیتون
• مصرف آلوی خیس شده هر روز صبح
• برای جلوگیری از گاز و نفخ، فیبر را به تدریج اضافه کنید.

3. روغن زیتون یا روغن کرچک

روغن های طبیعی مانند روغن زیتون یا روغن کرچک می توانند به روان شدن روده ها و تحریک حرکات روده کمک کنند.

مصرف یک قاشق غذاخوری روغن زیتون با معده خالی هنگام صبح باعث تسریع حرکت روده می شود.

روغن کرچک اثر ملین قوی تری دارد به همین دلیل فقط باید گاهی استفاده شود و مصرف مداوم آن توصیه نمی شود.

برای جلوگیری از وابستگی و کم آبی بدن از استفاده بیش از حد خودداری کنید.

4. فعالیت بدنی

حتی تحرک متوسط ​​روزانه می تواند روده را تحریک کند. مواد مخدر سرعت سیستم عصبی را کاهش می دهد، بنابراین فعالیت و حرکت روزانه باعث افزایش گردش خون شده و این اثر را خنثی می کند.

• روزانه 15 تا 30 دقیقه پیاده روی سبک، یوگا یا حرکات کششی داشته باشید.
• ماساژ ملایم شکم ( در جهت عقربه های ساعت) ممکن است به حرکت مدفوع در روده بزرگ نیز کمک کند.
• برای افرادی که محدودیت حرکتی به دلیل بیماری دارند، حتی تنفس عمیق و بلند کردن پا در رختخواب می تواند کمک کننده باشد.

5. ملین های خانگی طبیعی

برخی غذاها و مواد طبیعی به عنوان ملین های سبک عمل می کنند:

• چای سنا (عصاره برگ سنا)
• انجیر و آلو سرشار از فیبر و ترکیبات ملین طبیعی (مانند سوربیتول) هستند.
• کیوی سرشار از فیبر است و به هضم غذا کمک می کند
• دانه چیا، دانه کتان و سبزیجات برگ دار و همچنین نوشیدنی هایی مانند آب و آلو

نکات مهم برای مصرف کنندگان

از مصرف غذاهای فرآوری شده، نان سفید، غذاهای سرخ شده و لبنیات (که می توانند یبوست را بدتر کنند) خودداری کنید.

یک برنامه منظم برای دفع مدفوع داشته باشید و فوراً به میل طبیعی پاسخ دهید.

اگر متادون بخشی از درمان است، در مورد تنظیم دوز یا استفاده منظم از نرم کننده های مدفوع با پزشک مشورت کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید

اگر درمان‌های خانگی شکست خوردند و درد شدید شکمی، استفراغ، عدم اجابت مزاج به مدت بیش از 3 روز یا خونریزی مقعدی داشتید، باید به دنبال کمک پزشکی باشید. یبوست مزمن درمان نشده می تواند منجر به عوارض جدی تر شود.

منبع:

https://dana.ir/2097886

ادامه مطلب

نوشته شده در : دوشنبه 8 اردیبهشت 1399  ساعت :10:14 AM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

کولیت اولسروز چیست؟ بیماری کولیت اولسراتیو روده بزرگ (نوعی بیماری التهابی روده) است که باعث التهاب مزمن و زخم در پوشش سطحی روده بزرگ یا کولون می شود و شامل رکتوم نیز می شود.طول عمر بیماران کولیت اولسراتیو معمولاً بین ۷۰ تا ۷۴ سال می باشد و این بیماری موجب کاهش طول عمر نخواهد شد.

عکس کولیت روده را در ادامه میبینید:

کولیت اولسراتیو (Ulcerative colitis) به اختصار UC نیز شناخته می‌شود، یک بیماری التهابی روده (IBD) است که باعث التهاب و زخم (زخم) در دستگاه گوارش شما می شود. کولیت اولسراتیو داخلی‌ترین پوشش روده بزرگ، یعنی کولون و رکتوم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در بیشتر افراد، علائم عود کولیت اولسراتیو معمولا در طول زمان و نه ناگهانی ایجاد می‌شوند.علائم و نشانه‌ها شامل اسهال، خون در مدفوع، درد شکم و کاهش وزن است. درمان‌ها شامل دارو و جراحی است.

کولیت اولسراتیو می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود. در حالی که هیچ درمان قطعی شناخته شده ای ندارد، اما چندین روش درمانی جدید وجود دارد که می تواند کولیت اولسراتیو را تا حد زیادی کاهش دهد و باعث بهبودی طولانی مدت شود.

علائم کولیت اولسراتیو

علائم کولیت اولسراتیو بسته به شدت التهاب و محل وقوع آن می تواند متفاوت باشد. اکثر افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو علائم خفیف تا متوسط دارند. علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اسهال، اغلب همراه با خون یا چرک
• خونریزی مقعدی – دفع مقدار کمی خون همراه با مدفوع
• درد و گرفتگی شکم
• درد مقعد
• فوریت برای اجابت مزاج
• عدم توانایی در اجابت مزاج علیرغم اضطرار
• کاهش وزن و اشتها
• خستگی
• تب
• در کودکان، عدم رشد

انواع کولیت اولسراتیو

پزشکان اغلب انواع بیماری کولیت اولسراتیو روده بزرگ را بر اساس محل آن طبقه بندی می کنند. علائم هر نوع اغلب با هم همپوشانی دارند. انواع کولیت اولسراتیو عبارتند از:

• پروکتیت اولسراتیو (Ulcerative proctitis): التهاب به ناحیه نزدیک به مقعد محدود می شود. خونریزی مقعدی ممکن است تنها نشانه این بیماری باشد.
• پروکتوسیگموئیدیت (Proctosigmoiditis): التهاب انتهای پایین روده بزرگ را درگیر می کند. علائم این نوع کولیت شامل اسهال خونی، گرفتگی و درد شکمی و ناتوانی در حرکت روده ها علیرغم تمایل به اجابت مزاج (تنسموس یا زورپیچ) است.
• کولیت سمت چپ (Left-sided colitis): التهاب از راست روده به سمت بالا و در قسمت سیگموئید و قسمت های پایین روده بزرگ گسترش می یابد. علائم شامل اسهال خونی، گرفتگی شکم و درد در سمت چپ و احساس فوری دفع مدفوع است.
• پانکولیت (Pancolitis): این نوع اغلب کل روده بزرگ را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث حملات اسهال خونی می شود که ممکن است شدید باشد، گرفتگی و درد شکمی، خستگی و کاهش وزن قابل توجه از علائم آن است.

ادامه مطلب

نوشته شده در : چهارشنبه 3 اردیبهشت 1399  ساعت :10:44 AM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

اسفنکتروتومی به انگلیسی Sphincterotomy به معنی تقسیم اسفنکتر است. این عمل معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و حدود ۱۵ دقیقه طول می کشد.

جراح بریدگی کوچکی روی پوست در نزدیکی اسفنکتر ایجاد می کند و قسمت پایینی عضله اسفنکتر داخلی را برش می دهد. این جراحی، اسپاسم اسفنکتر را از بین می‌برد و به خونرسانی بهتر برای درمان شقاق کمک می‌کند.

اسفنکتروتومی داخلی جانبی یکی از روش های عمل جراحی شقاق است. اگر شقاق مقعدی با روش های خانگی و یا دارو و پماد بهبود پیدا نکرد باید روش های جراحی برای درمان به کار گرفته شود.

مراقبت های بعد از جراحی اسفنکتروتومی
حدود شش هفته طول می کشد تا مقعد شما به طور کامل بهبود یابد. قبل از اسفنکتروتومی، پزشک ممکن است ابتدا توصیه های زیر را تجویز کند:

آماده سازی روده شامل پاکسازی دستگاه گوارش با استفاده از ملین ها یا تنقیه است.
یک رژیم غذایی با فیبر بالا
نرم کننده های مدفوع
تزریق آنا بوتولینوم توکسین A (بوتاکس)
حمام سیتز
نوشیدن مایعات بیشتر
مسکن های موضعی
بسیاری از بیماران در ۲ یا ۳ روز اول پس از جراحی اسفنکتروتومی احساس درد می کنند. برخی از آنها مقدار کمی خونریزی مقعدی و ترشح دارند. این مورد طبیعی است.

پس از اسفنکتروتومی داخلی جانبی، بیمار باید از حمام آب گرم برای شل شدن مقعد و مصرف فیبر برای به حداقل رساندن یبوست و کاهش فشار در حین حرکات روده استفاده کند.

تقریباً ۶ هفته طول می کشد تا مقعد به طور کامل بهبود یابد، اما بیماران معمولاً طی ۱ تا ۲ هفته پس از جراحی به فعالیت های عادی خود باز می گردند.
بیمار می تواند در همان روزی که جراحی را انجام داده به خانه بازگردد.

پس از اسفنکتروتومی، اگر تب بالاتر از ۱۰۰.۴ درجه فارنهایت، لرزش، خونریزی مقعدی غیر عادی یا نفخ و حرکات روده غیر عادی که بیش از چند هفته ادامه دارد، با جراح خود تماس بگیرید.
استراحت کافی داشته باشید.
سعی کنید هر روز کمی پیاده روی کنید.
از رانندگی در مدت زمان توصیه شده خودداری کنید.
طبق معمول دوش بگیرید یا حمام کنید، اما بعد از آن ناحیه مقعد خود را خشک کنید تا تحریک نشود.
به مقدار زیاد مایعات بنوشید.
رژیم غذایی با فیبر بالا داشته باشید یا مکمل های فیبر مصرف کنید.
اگر یبوست دارید، پزشک ممکن است یک ملین ملایم یا نرم کننده مدفوع را توصیه کند.
داروهای مسکن خود را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید.
سه بار در روز و بعد از اجابت مزاج در حدود ۱۰ دقیقه داخل (حمام سیتز) بنشینید.
از استفاده از صابون های معطر خودداری کنید.

ادامه مطلب

نوشته شده در : چهارشنبه 3 اردیبهشت 1399  ساعت :10:44 AM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)

شقاق مقعدی یک بیماری شایع و دردناک است که در آن پارگی یا زخم در پوشش مقعد و اطراف آن ایجاد می‌شود، یعنی بین راست روده و دهانه مقعد. درد ناشی از شقاق مقعدی معمولاً هنگام دفع مدفوع احساس می‌شود و سوزش مقعدی چند ساعت پس از آن ادامه دارد.

تخمین زده می شود که از هر ۱۰ نفر ۱ نفر در طول زندگی خود دچار شقاق مقعدی می شود. عمل جراحی شقاق معمولاً برای شقاق مزمن که پس از ۴ تا ۶ هفته با روش های درمان دارویی و خانگی بهبود نیافته پیشنهاد می شود.

آمادگی برای عمل جراحی شقاق

باید به کلینیک درمان بیماری های مقعدی مراجعه کنید. پزشک جراح، شما را ویزیت می کند، درباره سابقه پزشکی و داروهایی که مصرف می کنید سوالاتی می پرسد.

با توجه به شدت شقاق و علائم بیمار، بهترین گزینه درمان به شما پیشنهاد می شود و در مورد عوارض و مزایای آن با جزئیات بیشتری توضیح داده می شود. در نهایت این شما هستید که تصمیم می گیرید با کدام روش درمان شوید.

برای تخلیه و پاکسازی روده صبح روز عمل، انما یا تنقیه تجویز می شود. اگر شقاق بیش از حد دردناک باشد، ممکن است تنقیه حذف شود.

روش های عمل جراحی شقاق

شقاق مقعدی می تواند به خودی خود بهبود یابد، اما در برخی موارد ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام خواهد شد. این بدان معنی است که شما خواب هستید و چیزی احساس نمی کنید.

می توانید در همان روز عمل جراحی به خانه بروید و نیازی نیست یک شب در بیمارستان بمانید.

اگر شقاق مزمن باشد که به درمان های دیگر مقاوم است، یا اگر علائم شدید است، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند

روش معمول جراحی شقاق، معمولاً روشی به نام اسفنکتروتومی داخلی جانبی (LIS) است. LIS شامل بریدن بخش کوچکی از عضله اسفنکتر مقعد است. این تکنیک به بهبود شقاق و کاهش اسپاسم و درد کمک میکند

تزریق بوتاکس

سم بوتولینوم (BOTOX) می تواند برای درمان شقاق حاد و مزمن استفاده شود. مستقیماً به اسفنکتر داخلی مقعد تزریق می شود و در واقع اسفنکتروتومی شیمیایی انجام می شود. اثر بوتاکس حدود ۳ ماه باقی می ماند تا پایانه های عصبی بازسازی شوند. این دوره ۳ ماهه ممکن است به شقاق حاد (و گاهی اوقات شقاق مزمن) کمک کند تا بهبود یافته و علائم برطرف شوند. درصد موفقیت معمولاً ۵۰٪ است.

اسفنکتروتومی داخلی جانبی

اسفنکتروتومی داخلی جانبی روش فعلی جراحی برای شقاق مقعدی است. این روش تحت بیهوشی عمومی یا نخاعی انجام می شود. هنگام درمان شقاق مزمن مقعد، جراح ممکن است فیشرکتومی را همراه با اسفنکتروتومی جانبی انجام دهد.

فلپ مخاطی پیشرفته

گاهی اوقات، شقاق مزمن طولانی مدت، حتی با اسفنکتروتومی داخلی هم بهبود نمی یابد و باید برای درمان، فلپ پیشرفته انجام شود. اگر جراح تشخیص دهد که با این روش شقاق درمان می شود، می‌توان این کار را در زمان اسفنکتروتومی هم انجام داد و یا در صورت عدم بهبود شقاق به عنوان روش دوم.

حین جراحی

جراحی اغلب تحت بیهوشی عمومی انجام می شود و می توانید در همان روز جراحی از بیمارستان یا کلینیک مرخص شوید.

جراحی فشار و درد شقاق  را کاهش می دهد و به آن اجازه بهبود می دهد.

جراحی شقاق شامل شل کردن عضلات اسفنکتر در داخل مقعد شما است. ماهیچه هایی که باز و بسته شدن مقعد را کنترل می کنند. این کار را می توان به ۲ روش مختلف انجام داد:

• با تزریق سم بوتولینوم به عضلات اسفنکتر
• برش عضله با جراحی (به نام اسفنکتروتومی داخلی جانبی)

جراح شما در مورد این گزینه ها با شما صحبت می کند و اینکه کدام گزینه برای شما بهترین است.

بهبودی بعد از عمل

درد ناشی از شقاق تقریباً بلافاصله بعد از عمل شروع به کاهش می کند. تنها محدودیت های بعد از عمل مربوط به بیهوشی است و بسیاری از بیماران می توانند روز بعد به فعالیت های عادی خود بازگردند. سعی کنید با مصرف فیبر، مایعات و مکمل های ملین از یبوست پیشگیری نمایید.

عوارض عمل جراحی شقاق

عوارض جراحی شقاق مقعدی شامل موارد زیر است:

• عفونت
• خون ریزی
• ایجاد فیستول
• بی اختیاری (شایع ترین عارضه)

عفونت پس از اسفنکتروتومی نادر است و تنها در ۲-۱ درصد بیماران به صورت یک آبسه کوچک رخ می دهد که باید تخلیه شود. اگر بیمار دچار سرکوب سیستم ایمنی باشد آنتی بیوتیک هم تجویز می شود. ممکن است مقداری کبودی در اطراف محل اسفنکتروتومی رخ دهد، اما خونریزی شدید بسیار نادر است.

کمتر از ۱% بیماران در محل اسفنکتروتومی دچار فیستول می شوند. دلیل آن هم معمولاً از شکسته شدن مخاط در زمان اسفنکتروتومی ناشی می شود. فیستول ایجاد شده اغلب سطحی است و با فیستولوتومی قابل درمان است.

میزان بروز بی اختیاری در اکثر بیماران، کثیفی جزئی یا نفخ است که ممکن است بلافاصله پس از عمل رخ دهد و معمولاً بدون هیچ گونه عواقب طولانی مدتی برطرف می شود.

منبع : آرگامگ

ادامه مطلب

نوشته شده در : چهارشنبه 3 اردیبهشت 1399  ساعت :10:44 AM   |   توسط :ahmadi نظرات (0)