سلام به همه دوستان راسخوني

اينكه بشينيم و توي بلوتوث ها و توي سايتها ببينيم يه عده ژيگول از همه جا بي خبر كه واقعا آلت دست منفعت طلب ها شده اند، آن قدر هم جو گير هستن كه هيچ طوري نمي شه فازشون رو كم كرد،

اون قدر داغ هستند كه فكر مي كنند كه هر كاري مي كنن درسته

بيان و به تمام ارزش هاي كشور ما، به تمام ارزش هاي دين ما توهين كنند، و اون وقت ما آروم و ساكت بشينيم، به عنوان آزادي عقيده اونها هر چي دلشون بخواد بگن و ما نيايم حتي يه شعار هم عليه اونها بديم؟  

واقعا براي اين دنيا و اين آدم هاي رنگ و وارنگ غصه مي خورم. كساني كه نه به مصلحت خودشون نگاه مي كنن و نه به مصلحت ديگران.

وقتي ابتداي كار شلوغ است و يه عده اي خيلي تند هستند. ولي وقتي تا آخرش نمي تونن برن. وقتي كه كم مي آرن. وقتي كه پا سست مي كنن. وقتي كه دست هم رو نمي گيرن در نابودي باطل و ظلم و خائن به كشور و نظام.

همه چيز از همين مردمه. خيلي ها منتظر هستند كه فقط نظام به حساب اونها برسه. مي گن اونها خودشون بهتر مي دونن.

درسته كه نبايد تند بريم. اما كند روي هم خوب نيست.

اونها اومدن و اين همه تشنج ايجاد مي كنن. چرا نبايد مثل روز نه دي در اعلام انزجار از اونها راهپيمايي عمومي و همگاني بريم. چرا نبايد همون قدر كه شعارهاي اونها تند و زننده هستش، ما هم شعار تند بديم و بكوبيم اين گروه خصم رو؟

اين بيانگر وجود آزادي بيان هستش در كشور ما كه به گروه مخالف اجازه بديم هر چي مي خوان بگن، و ما خودمون هيچ چي نگيم؟

ما حق دادن هيچ شعاري رو عليه اونها نداريم. تا مبدا جو اتحاد بشكنه! تا مبدا امكان آزادي بيان از اونها گرفته بشه! تا مبدا حرمت انسان ها خرد بشه! تا مبدا جسارتي به اونها بشه! تا مبدا احساسات اونها رو خدشه دار كنيم و اونها رو ناراحت يا عصباني كنيم!!!!!

و از اين جور هزار تا بهانه هاي ديگه.

وقتي اول كار خيلي ها دو آتيشه كه نه صد آتيشه هستن. اما همين كه خواستن كار رو عملي كنن، پا پس بكشن و همه يكي يكي جا خالي بدن و در برن.

بايد دست هم رو بگيريم. بايد روي خواسته حقمون پافشاري كنيم. بايد اين قدر بگيم و بگيم كه نه تنها طرفداران گروه منحلفه و منحرفه فتنه گران انتخابات 88 حساب كار دستشون بيادش كه مردم ايران كساني نيستن كه اجازه بدن به اونها كه بزارن هر كاري كه دلشون خواست بكنن و هر شعاري كه دلشون خواست بدن و هر وقت خواستن بريزن توي خيابون ها و اغتشاش درست كنن.

نه تنها اونها اين رو بدونن. بلكه مثل مصر بايد به آمريكا و اسرائيل بفهمونيم كه حمايت از اين افراد سودي واسه شون نداره. همون طوري كه مردم مصر اثبات كردن حمايت از حسني مبارك هيچ سودي ديگه براي اونها نداره. گذاشتنش كنار.

بايد اثبات كنيم كه ديگه از اين گروه سطله زباله تاريخ ايران حمايت نكنن.

و بالاتر از اون بايد بفهمونيم كه توي ايران به سادگي مصر نمي تونن جانيشن براي اين نادان ها پيدا كنن.

چرا پا را سست كنيم؟ يه خورده مقاومت. يه خورده پافشاري تا نايل شدن به هدف خودمون.

سست كردن پا جايز نيست.