سکوت کن

آیت‌الله ابراهیم امینی

مرد در خارج منزل با صدها مشکل و گرفتاری مواجه است. با افراد مختلف سر و کار دارد و گاهی با افکار پریشان و اعصاب خسته به منزل می‌آید، چنین شخصی اگر با کوچک‌ترین حادثة ناگواری برخورد کند عصبانی می‌شود، و ممکن است از خود بی‌خود شده به زن و فرزندانش توهین کند. خانمی که فهمیده و باهوش باشد گرفتاری‌ها و مشکلات شوهرش را در نظر مجسم نموده به حال زار او ترحم می‌کند، دندان بر سر جگر گذاشته در مقابل عصبانیت‌ها و داد و فریاد‌های او سکوت می‌کند. وقتی مرد عکس‌العلمی ندید به زودی از عصبانیت می‌افتد و از کردارش پشیمان می‌شود. حتی شاید درصدد عذرخواهی و تلافی هم برآید. ساعتی بعد کدورت‌ها رفع شده زن و شوهر به حالت اول باز می‌گردند. با همان مهر و صفای سابق بلکه زیادتر به زندگی ادامه‌ می‌دهند.

اما اگر خانم جوابش را داد، داد زد، جیغ کشید، نفرین کرد، آن وقت آتش خشم مرد شعله‌ور می‌شود. درجه فحش و ناسزاگویی را بالا می‌برد. کم‌‌کم زن و مرد مانند دو گرگ درنده به جان هم می‌افتند و ممكن است در اثر يك حادثه جزئي طلاق و جدايي به ميان آيد...

آیا سكوت چند دقیقه مشکل‌تر است یا تن دادن به این همه نتایج و آثار تلخ؟! مبادا خیال کنید می‌خواهم از مردها دفاع کنم. مرد هم تقصیر دارد و نباید دق و دل دیگران را به سر خانوادة بی‌گناهش خالی کند. منظورم این است حالا كه مرد نتوانسته اعصابش را کنترل کند و با جهت‌ یا بی‌جهت عصبانی شده همسرش باید با عقل و فراست موقعیت خطرناک او را درک کند.

خانم‌ها فکر نکنند اگر در مقابل خشم شوهر سکوت کنم، خوار و خفیف می‌شوم. قضیه کاملاً برعکس است. اگر مرد در حال عصبانیت همسرش را مورد توهین و دشنام قرار داد و از او عکس‌العملی ندید بعداً به طور حتم پشیمان خواهد شد. سکوت او را یک نوع فداکاری و ادب زندگی می‌شمارد، و علاقه‌اش چند برابر خواهد شد. در حال عادی فکر می‌کند که با این‌که به همسرم توهین کردم و می‌توانست پاسخ دهد لیکن بردباری نمود، معلوم می‌شود زن فهمیده و دانایی است، به من و زندگی علاقه‌مند است.

پیغمبر (ص) فرمود «هر زنی‌ که در مقابل بداخلاقی‌های شوهرش بردباری کند خدا ثواب آسیه دختر مزاحم را به وی عطا خواهد کرد».¹

هم‌چنین فرمود «عفو و بخشش، عزت و بزرگی صاحبش را زیادتر می‌کند. عفو داشته باشید تا خدا شما را عزیز کند».²

پي‌نوشت‌ها

1. بحار، ج 103، ص 247.

2. همان، ج 71، ص 419.

خدا كه يار نمي‌خواهد

مرحوم حاج اسماعيل دولابي

ان‌شاءالله صابر باشيد، هر وقت در تنگنا قرار گرفتيد، خدا كمكتان مي‌كند. خدا غفور است، بزرگ است، صانع است، بيش‌تر از خودمان ما را دوست دارد، منتها دوست دارد كه ما دعا كنيم تا خودمان بهره ببريم. مي‌گويد من كار خودم را مي‌كنم، شما هم مرا ياري كنيد؛ يعني دعا كنيد. خدا كه يار نمي‌خواهد؛ ياري يعني بياييد هم‌مسلك من بشويد. غفار باشيد، ستار باشيد، خداوند محتاج كسي نيست. او كارهاي خوب انجام مي‌دهد. شما هم اگر كارهاي خوب انجام بدهيد، خدا را ياري داده‌ايد.

شما وقتي نماز مي‌خوانيد، انبيا و اوليا را كمك كرده‌ايد. وقتي كار خوب انجام مي‌دهيد، آنان را ياري داده‌ايد. هر مسلكي كه هر كس دارد، اگر شما هم از آن پيروي كنيد، او را ياري داده‌ايد.

هر كس دوست اهل‌بيت (ع) را دوست بدارد، اهل‌بيت (ع) را دوست دارد. دوستي مؤمنان موجب دوستي خدا و ائمه (ع) مي‌شود. خدا و رسولش دوست دارند مؤمنان به هم‌ديگر علاقه داشته باشند.