 عنوان: اصول مربوط به كاهش تقاضا اپيدميولوژي، پيشگيري و درمان نویسنده: برنامه بين المللي كنترل موادمخدر سازمان ملل(گزارش جهاني موادمخدر 2000)  مترجم: اداره كل روابط بين الملل دبيرخانه ستاد تعداد صفحات:  زبان: فارسی نوع فایل: PDF حجم: 1.17 مگابایت |
 |
توضیحات:هدف اين اثر 1، تجزيه و تحليل سه ستون اصلي برنامه هاي كاهش تقاضا يعني اپيدميولوژي (روش و بررسي هاي مربوطه)، پيشگيري و درمان است. اغلب بررسي هايي كه تاكنون در اين زمينه به عمل آمده، در كشورهاي صنعتي , يعني كشورهاي آمريكاي شمالي، اروپاي غربي و استراليا انجام گرفته است. اين امر به اين دليل بوده كه اين كشورها سهم بيشتري نسبت به كشورهاي در حال توسعه در رابطه با اعتياد به موادمخدر و مشكلات مربوط به امراض ناشي از موادمخدر داشته اند. بيشترين سرماي هگذاري هايي كه در رابطه با مطالعات سيستماتيك در خصوص درك معضل اعتياد و براي اجراي برنامه هاي پيشگيري و درمان در دهه اخير به عمل آمده، توسط ايالات متحده آمريكا صورت گرفته است. سرمايه گذاري هاي مربوط به برنامه هاي كاهش تقاضا اعم از مطالعات، پيشگيري و درمان در سطح كشور آمريكا از 9/ 0 ميليارد دلار در سال 1985به 6/ 5 ميليارد دلار در سال 1999 رسيد كه اين مقدار برابر 20 دلار به ازاي هر نفر در اين كشور بود كه بر اساس استانداردهاي جهاني، رقم بسيار بالايي محسوب مي شود. اين رقم برابر يك سوم كليه هزينه هايي است كه در زمينه مبارزه با موادمخدر در اين كشور صورت مي گيرد. حتي با در نظر گرفتن ميزان تورم، سرمايه گذاري هايي كه در بخش كاهش تقاضا بين سا لهاي 1985 تا 1999 صورت گرفته، بيش از چهار برابر افزايش داشته است. به موازات افزايش سرمايه گذاري ها در اين زمينه، سوء مصرف موادمخدر اعم از شيوع سالانه و نيز مصرف كنوني كليه موادمخدر آن گونه كه در بررسي سالانه خانواده ها نشان داده شده، 40 درصد كاهش داشته است. سوء مصرف كوكايين در طول سال هاي 1985 تا 1999 تا 70 درصد كاهش داشته است . تعداد مصرف كنندگان كنوني موادمخدر غير مجاز (حداقل يك بار مصرف در ماه قبل از بررسي ) 3/ 23 ميليون نفر در سال 1985 به 6/ 13 ميليون نفر درسال1998 كاهش يافت. تعداد كنوني سوء مصرف كنندگان كوكايين از 7/ 5 ميليون نفر در سال 1985 به 8/ 1 ميليون نفر در سال 1998 كاهش يافته است. بررسي ملي خانواد هها در سال 1999 نشان داد كه 7 درصد جمعيت 12 سال به بالا، درماه گذشته موادمخدر مصرف كرد هاند كه نسبت به 1/ 12 درصد در سال 1985 كاهش داشته است. نسبت جمعيتي كه در ماه پيش از انجام بررسي، كوكايين مصرف كرده بودند از 3 درصد در سال 1985 به 8/ 0 درصد در سال 1999 كاهش داشته است. اگر چه تغيير رفتار انسا نها به دليل عوامل گوناگون رخ م يدهد, ليكن مطالعات عميقي كه در اين رابطه صورت گرفته نشان مي دهد تلاش هاي عظيم به عمل آمده در زمينه كاهش تقاضا، نقش مهمي را در رابطه با جلوگيري از سوء مصرف موادمخدر ايفا نموده است. از آن جا كه الگوي سوءمصرف مواد از يك كشور به كشور ديگر ( و در اغلب مواقع در داخل يك كشور) متغير است، طراحي و اجراي يك برنامه واحد در زمينه پيشگيري و درمان كار ساز نخواهد بود. اين امر در خصوص اجراي برنامه اي تبيين شده براي كشورهاي صنعتي كه در كشورهاي درحال توسعه اجرا مي شود، بيشتر عينيت پيدا مي كند. حتي اگر برنامه اي در يك كشور بخصوص موفق عمل كند، براي استفاده در كشوري ديگر، بايستي حتما با شرايط فرهنگي و اجتماعي آن كشور به دقت جرح و تعديل گردد. با توجه به معضل روبه رشد سوء مصرف موادمخدر در بسياري از كشورهاي در حال رشد،هنوز به مطالعه بيشتر در خصوص شناسايي عوامل ويژه تاثيرگذار بر تقاضاي موادمخدر نياز است. با توجه به اين امر، UNDCP با همكاري ساير شركاي خود درصدد توسعه تعدادي برنامه هاي نمونه در زمينه پيشگيري و درمان بوده كه با توجه به تفاوت هاي منابع و شرايط محلي طراحي شد ه اند.
منبع:http://readbook.ir/
نوشته شده توسط علي عبد اللهي
| عريضه ها 0 |
ادامه مطلب
چهارشنبه 28 مهر 1395 ساعت 2:15 PM
