سخن وسخنوری

نکات قرانی گروه بیان معنوی تلگرام

أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ «سوره رعد ایه 28»

. بدانيد كه تنها با ياد خدا دلها آرام مى‏گيرد

نکته ها

" آرامش" و" دلهره"، نقش بسيار مهمى در" سلامت" و" بيمارى" فرد و جامعه و سعادت و بدبختى انسانها دارد، و چيزى نيست كه بتوان از آن به آسانى گذشت و به همين دليل تا كنون كتابهاى زيادى نوشته شده كه موضوع آنها فقط نگرانى و راه مبارزه با آن، و طرز بدست آوردن آرامش است.تاريخ بشر پر است از صحنه‏هاى غم‏انگيزى كه انسان براى تحصيل آرامش به هر چيز دست انداخته و در هر وادى گام نهاده، و تن به انواع اعتيادها داده است.ولى قرآن با يك جمله كوتاه و پر مغز، مطمئن‏ترين و نزديكترين راه را نشان داده است اطمينان به معناى سكون و آرامش است، و اطمينان به چيزى به اين است كه آدمى با آن دلگرم و خاطر جمع شود.ياد خدا تنها به ذكر زبانى نيست، اگر چه يكى از مصاديق روشن ياد خداست، زيرا آنچه مهم است ياد خدا بودن در تمام حالات خصوصاً در وقت گناه است.ياد خداوند بركات بسيار دارد، از جمله:الف: ياد نعمت‏هاى او، عامل شكر اوست.ب: ياد قدرت او، سبب توكّل بر اوست.ج: ياد الطاف او، مايه محبّت اوست.د: ياد قهر و خشم او، عامل خوف از اوست.ه: ياد عظمت و بزرگى او، سبب خشيت در مقابل اوست.و: ياد علم او به پنهان و آشكار، مايه حيا و پاكدامنى ماست.ز: ياد عفو و كرم او، مايه اميد و توبه است.ح: ياد عدل او، عامل تقوا و پرهيزكارى است. ممكن است معناى‏ «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» اين باشد كه به واسطه ذكر و يادى كه‏خدا از شما مى‏كند، دلهايتان آرام مى‏گيرد، يعنى اگر بدانيم خداوند ما را ياد مى‏كند و ما در محضر او هستيم، دلهايمان آرامش مى‏يابد. كسى‏كه از ياد خدا غافل است، آرامش ندارد و زندگى بدون آرامش زندگى نكبت بارى است.«مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً»( طه، 124) امام خمينى (ره) از مردان الهی كسى‏كه در پايان وصيّت‏نامه بسيار مهم خود مى‏فرمايد: «من با دلى آرام و قلبى مطمئن و ضميرى شاد و روحى اميدوار به‏فضل الهى از خدمت شما مرخص مى‏شوم.» منظور از آرامش همان آرامش در برابر عوامل مادى است كه غالب مردم را نگران مى‏سازد ولى مسلما افراد با ايمان در برابر مسئوليتهاى خويش نمى‏توانند نگران نباشند، و به تعبير ديگر آنچه در آنها وجود ندارد نگرانيهاى ويرانگر است كه غالب نگرانيها را تشكيل مى‏دهد اما نگرانى سازنده كه انسان را به انجام وظيفه در برابر خدا و خلق و فعاليتهاى مثبت زندگى وا مى‏دارد در وجود آنها هست و بايد هم باشد، و منظور از خوف از خدا نيز همين است، .روايات در معنای ایه مذکوراز باب تطبيق مصداق بر عام است. آرى رسول خدا (ص) و اهل بيت طاهرينش و برگزيدگان از صحابه و مؤمنين، مصاديق ذكر خدايند، چون خدا بوسيله ايشان بياد مى‏آيد. و اما آيه شريفه اعم است و بر هر يادى دلالت دارد. و در الدر المنثور است كه ابن مردويه از على بن ابى طالب (ع) از رسول خدا (ص) روايت كرده كه فرمود: وقتى اين آيه نازل شد حضرت فرمود: اينها كسانيند كه خدا و رسولش و اهل بيت رسولش را به راستى، نه به دروغ دوست بدارند، و مؤمنين را شاهد و غايبشان را دوست بدارند، آرى بياد خداست كه يكديگر را دوست مى‏دارند(الدر المنثور، ج 4، ص 59، ط بيروت)

پیام ها

1- ايمان بدون اطمينان قلبى، كامل و كارساز نيست. «آمَنُوا وَ تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ»

2- ياد خداوند با زبان كفايت نمى ‏كند، اطمينان قلبى هم مى ‏خواهد. «تَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِكْرِ اللَّهِ»

3- تنها ياد خدا، مايه ‏ى آرامش دل مى‏ شود. امروزه دارندگان زر و زور و تزوير بسيارند، ولى از آرامش لازم خبرى نيست «بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»

منابع

تفسير نور،ج‏4،ص355، تفسير نمونه ج‏10ص207،ترجمه تفسيرالميزان ج‏11ص487