رنگین کمان

عمری‌ست که دل در خَمِ گیسوی تو داریم

پیوسته نظر بر رخ نیکوی تو داریم

ما خِیل فقیران و خرابات نشینان

چشم کرَم و لطف همه سوی تو داریم

تا صبح قیامت که سر از خاک برآریم

در دل هوس وصل مه روی تو داریم

در مسجد و در صومعه و دِیْر و کلیسا

هر جا که رسیدیم هیاهوی تو داریم

بِخْرام بِطَرْفِ چمن ای سروِ خرامان

تا دیده بر آن قامت دلجوی تو داریم

این رنج خماری و غم خانه به دوشی

پیداست کز آن نرگس جادوی تو داریم

پیوند وفاداری ما بین که چو مجنون

دل در شکن سلسله‌ی موی تو داریم

گفتی برو ای «خُرّم» سرگشته از این کوی

ما خانه کجا غیر سر کوی تو داریم

علی‌اکبر ثقفی (خُرّم)