پس شروع کن بخواندن فریضه عشاء با آداب و شرایط و سزاوار است آنکه طول دهى قنوت و تعقیب آن را زیرا که وقت وسعت دارد پس مى خوانى درتعقیب دعاء مشترکه بین صبح و شام را پس از آن مى خوانى دعاهاى مختصّه به شام را و آنها بسیار است از جمله دعائى است که براى طلب روزى وارد شده و در مفاتیح نقل شده و مستحبّ است آنکه بخوانى هفت مرتبه سوره قدر را پس مى گوئى : اَللّهُمَّ رَبَّ السَّمواتِ السَّبْعِ وَ ما
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * خدایا اى پروردگار هفت آسمان و آنچه
اَظَلَّتْ وَ رَبَّ الاَْرَضینَ السَّبِعْ وَ ما اَقَلَّتْ وَ رَبَّ الشَّیاطینِ وَ ما اَضَلَّتْ وَ
بر آن سایه افکنده و پروردگار هفت زمین و آنچه که بر پشت خود حمل نموده و پروردگار شیاطین و هرکه را گمراه کرده اند و
رَبَّ الرِّیاحِ وَ ما ذَرَتْ اَللّهُمَّ رَبَّ کُلِّ شَىْءٍ وَ اِلهَ کُلِّ شَىْءٍ وَ مَلیکَ کُلِّ شَىْءٍ
پروردگار بادها و هرچه را پراکنده کننده اى خدا پروردگار هرچیز و معبود هر چیز و مالک هرچیز
اَنْتَ اللّهُ الْمُقْتَدِرُ عَلى کُلِّ شَىْءٍ اَنْتَ اللَّهُ الاَْوَّلُ فَلا شَىْءَ قَبْلَکَ وَ اَنْتَ الاْ خِرُ
توئى خداى تواناى بر هر چیز توئى خداى نخست که چیزى پیش از تو نبود و توئى خداى پایان
فَلا شَىْءَ بَعْدَکَ وَ اَنْتَ الظّاهِرُ فَلا شَىْءَ فَوْقَکَ وَ اَنْتَ الْباطِنُ فَلا شَىْءَ
که چیزى پس ازتو نخواهد بود و توئى آشکار که نیست چیزى فوق تو و توئى درون که نیست چیزى
دُونَکَ رَبَّ جَبْرَئیلَ وَمیکائیلَ وَاِسْرافیلَ وَالِهَ اِبْراهیمَ وَاِسْمعیلَ وَاِسْحقَ
بعد از تو اى پروردگار جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و خداى ابراهیم و اسماعیل و اسحاق
ویَعْقُوبَ وَالاَسْباطِ اَسْئَلُکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَوَلاّنى
و یعقوب و اسباط او از تو خواهم که درود فرستى بر محمد وآل محمد و مرا
بِرَحْمَتِکَ وَلا تُسَلِّطَ عَلَىَّ اَحَدا مِنْ خَلْقِکَ مِمِّنْ لاطاقَةَ لى بِهِ اَللّهُمَّ اِنّى
به رحمت خویش سرپرستى کنى و مسلط مگردانى بر من هیچکس از خلقت را از آن کسانى که من طاقت مقابله شان ندارم خدایا
اَتَحَبَّبُ اِلَیْکَ فَحَبِّبْنى وَ فِى النّاسِ فَعَزِّزْنى وَ مِنْ شَرِّ الشَّیاطینِ الْجِنِّ
من به تو دوستى ورزم پس دوستم دار و در میان مردم عزیزم گردان و از شر شیاطین جن
وَالاِْنْسِ فَسَلِمّنى یا رَبَّ الْعالِمینَ وَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ * پس دعا مى کنى
و انس محفوظم بدار اى پروردگار جهانیان و درود فرست بر محمد و آلش * * * * * * * * *
به آنچه دوست مى دارى پس سجده شکر بجا مى آورى پس نماز وُتیره را بجا مى آورى و آن دو رکعت نافله نشسته است بعد از نماز عشاء و مستحب است آنکه در این نماز خوانده شود صد آیه از قرآن و خوب است آنکه در رکعت اوّل بعد از حمد خوانده شود سوره واقعه و در دویّم سوره توحید و مى خوانى بعد از سلام هر دعایى که خواستى
:: ادامه مطلب
پس مبادرت مى کنى به خواندن نماز مغرب و سزاوار نیست تاءخیر افکندن نماز مغرب را از اوّل وقت آن و در احادیث کثیره تاءکید بسیار شده به تاءخیر نینداختن آن از اوّل وقتش و چون خواستى مشغول نماز شوى اذان و اقامه مى گوئى به همان آدابى که در سابق گذشت و نیز در مابین اذان و اقامه مى گوئى : اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاِقْبالِ لَیْلِکَ وَاِدْبارِ نَهارِکَ
* * * * * * * * * * * * * خدایا از تو خواهم به حق رو آوردن شبت و رو گرداندن روزت
وَحُضُورِ صَلَواتِکَ وَاَصْواتِ دُعآئِکَ وَتَسْبیحِ مَلَّئِکَتِکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى
و رسیدن وقت نمازهایت و آواز دعا کنندگان بدرگاهت و تسبیح فرشتگانت که درود فرستى بر
مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَتُوبَ عَلَىَّ اِنَّکَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ * پس
محمد و آل محمد و اینکه توبه ام بپذیرى که براستى توئى توبه پذیر مهربان * * * * *
برمى خیزى و نماز مغرب را با آداب و شرایط بجا مى آورى و بعد از فراغ از نماز سه تکبیر و تسبیح زهراء سلام الله علیها را مى گوئى پس مى خوانى :
اِنَّ اللَّهَ وَمَلاَّئِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِىِّ ی ا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا
همانا خدا و فرشتگانش درود فرستند بر پیغمبر اى کسانى که ایمان آورده اید درود فرستید بر او و تحیت
تَسْلیما اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ وَعَلى ذُرّیَّتِهِ وَعَلى اَهْلِ بَیْتِهِ * و هفت
کامل خدایا درود فرست بر محمد پیامبر محترم و بر فرزندانش و بر خاندانش * * * *
مرتبه مى گوئى : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ
* * * * * * * به نام خداى بخشاینده مهربان جنبش و نیروئى نیست جز بوسیله خداى والا
الْعَظیمِ پس سه مرتبه مى گوئى : اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى یَفْعَلُ ما یَشآءُ وَلا یَفْعَلُ ما
و بزرگ * * * * * * * * * * * * ستایش خاص خدائى است که مى کند آنچه را خواهد و غیر او نتواند بکند
یَشآءُ غَیْرُهُ * پس مى گوئى : سُبْحانَکَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اِغْفِرْ لى ذُ نُوبى جَمیعا
آنچه را خواهد * * * * * منزّهى تو معبودى جز تو نیست بیامرز همه گناهانم را
فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ کُلَّها جَمیعا اِلاّ اَنْتَ * و اگر دوست داشته باشى که تعقیب
زیرا نیامرزد همه گناهان را به تمامى جز تو * * * * * * * * * * * * * * *
بیشتر از این بخوانى افضل آنست که بعد از نافله مغرب بخوانى پس برمى خیزى بجهت خواندن نافله و آن چهار رکعت است به دو سلام و مکروه است تکلّم مابین نماز مغرب و نافله آن ومى خوانى در رکعت اوّل سوره ((قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِروُنَ)) و در رکعت دوّم توحید و در دو رکعت دیگر هر سوره که خواسته باشى و سزاوار است که در رکعت سیّم بخوانى اوّل سوره حدید تا ((عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ)) ودر رکعت چهارم آخر سوره حشر ((لَوْ اَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ)) تا آخر سوره و اگر به حمد تنها بخواهى اکتفا کنى جایز است مثل سایر نوافل و سزاوار است بلند خواندن قرائت در آن و هم چنین در سایر نافله هاى شب پس چون از نافله مغرب فارغ شدى مانعى نیست از آنکه بخوانى از تعقیبات مشترکه آنچه که خواهى پس سجده شکر بجا مى آورى بنحوى که در سابق گذشت و اقلّ چیزى که در سجده شکرمجزى است آنست که بگوئى شُکْراً شُکْراً شُکْراً و شیخ کلینى از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمود هرگاه از نماز
مغرب فارغ شدى دست بکش بر جبین خود و بگو سه مرتبه : بِسْمِ اللَّهِ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * به نام خدائى که معبودى نیست جز او
عالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهادَةِ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ اَللّهُمَّ اَذْهِبْ عَنِّى الْهَمَّ وَالْحَزَنَ
عالم غیب و شهود بخشاینده و مهربان خدایا از من دور کن غم و اندوه را
و شایسته است آنکه بخوانى نماز غفیله را
و آن دو رکعت است در رکعت اوّل بعد از حمد مىخوانى وَذَاالنُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ، فَنادى فِى الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ، فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ، وَ کَذلِکَ نُنْجِى الْمُؤْمِنینَ.
و ذا النون (یونس) را یاد کن آن دم که خشمناک برفت و گمان داشت بر او سخت نگیریم پس از ظلمات ندا داد که معبودى جز تو نیست منزهى تو که همانا من از ستمکاران بودهام پس دعایش مستجاب کردیم و از تنگناى غمنجاتش دادیم و این چنین مؤمنین را نجات دهیم.
و در رکعت دوّم بعد از حمد مىخوانى وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لایَعْلَمُها اِلاَّ هُوَ، وَ یَعْلَمُ ما فِى الْبَّرِ وَ الْبَحْرِ، وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ اِلاَّ یَعْلَمُها، وَ لا حَبَّةٍ فى ظُلُماتِ الْاَرْضِ، وَ لا رَطْبٍ وَ لایابِسٍ اِلاَّ فِى کِتابٍ مُبینٍ
کلیدهاى (گنجینههاى) غیب نزد او است و جز او (کسى) غیب نداند و هر چه در خشکى و دریاست مىداند هیچ برگى نیفتد جز آنکه آن را بداند و نه دانهاى در ظلمات زمین و نه تر و نه خشکى مگر آنکه در نامه روشن ثبت است.
پس دستها را بهقنوت برمىدارى ومىگوئى
اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِمَفاتِحِ الْغَیْبِ الَّتى لایَعْلَمُها
خدایا از تو مىخواهم به حق کلیدهاى (گنجینههاى) غیبى که
اِلاَّ اَنْتَ، اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اَنْ تَفْعَلَ بى کَذا وَ کَذا.
جز تو کسى نداند درود فرستى بر محمد و آلش و نسبت به من چنین و چنان کنى
بجاى این کلمه حاجت ذکر مىکنى. پس مىگوئى
اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتى، وَ الْقادِرُ عَلى طَلِبَتى، تَعْلَمُ
خدایا تویى ولى نعمت من و تواناى بر (انجام) خواسته من،
حاجَتى، فَاَسْئَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَیْهِ، وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَیْتَها لى
خواستهام دانى از تو مىخواهم به حق محمد و آلش درود بر او و آنها باد که حاجتم برآورى.
حاجت خود را مىطلبى که روایت شده که هر که این نماز را بجا آورد و حاجت خود را بخواهد حق تعالى به او عطا فرماید آنچه را که خواهد.
منبع : عطر نماز
:: ادامه مطلب
در مختصرى از اعمالى که متعلّق به مابین طلوع آفتاب و غروب آنست . چون آفتاب خواهد طلوع کند مى خوانى در آن وقت دعاهائى را که در فصل پنجم خواهد آمد انشاءاللّه تعالى و سزاوار است که در ابتداى روز تصدّقى دهى اگر چه چیز کمى باشد و آنکه پیش از ظهر مهیّا شوى براى نماز ظهر و مقدّم دارى خواب قیلوله را و خواب قیلوله معین است براى عبادت در شب و روزه روز و جِدّ و جهد مى کنى که براى ظهر بیدار شوى پس وضو مى گیرى و مى روى به جانب مسجد و نماز تحیّت مسجد را بجا مى آورى و منتظر دخول وقت مى شوى اگر وقت داخل نشده و مستحب است آنکه نماز در اوّل وقت خوانده شود و چون زوال محقّق شد اوّل کارى که مى کنى آنست که مى گوئى :
سُبْحانَ اللَّهِ وَلا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَالْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَدا وَلَمْ
منزه است خدا و معبودى جز خدا نیست و ستایش خاص خدائى است که نگرفته همسرى و نه فرزندى و نیست
یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فِى الْمُلْکِ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبیرا
برایش شریکى در فرمانروائى و نیست برایش سرپرستى از خوارى و به بزرگى او را تکبیر گوى
و روایت شده که حضرت امام محمّد باقر علیه السلام به محمّد بن مسلم فرمود که محافظت کن بر این چنانکه محافظت مى کنى بر چشمهاى خود و اگر با وضو نیستى مبادرت کن به وضو گرفتن و آدابى که در سابق ذکر شد به عمل مى آورى پس شروع مى کنى به خواندن نوافل ظهریّه و آنها هشت رکعت است پس نیّت مى کنى از براى دو رکعت اوّل و هفت تکبیرى که در سابق ذکر شد با دعاهایش بجا مى آورى و کلمه استعاذه را مى گوئى و مى خوانى سوره حمد و توحید در رکعت اوّل و سوره حمد ((و قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِرُونَ)) در رکعت دویّم و بعد از فراغ از این دو رکعت سه تکبیرى که در تعقیبات ذکر شد با تسبیح حضرت فاطمه سلام الله علیها مى گوئى پس
مى خوانى : اَللّهُمَّ اِنّى ضَعیفٌ فَقَوِّ فى رِضاکَ ضَعْفى وَخُذْ اِلَى الْخَیْرِ بِناصِیَتى
* * * * * خدایا من ناتوانم پس تقویت کن در خوشنودى خود ناتوانى مرا و مهارم را بسوى کار خیر بکش
وَاجْعَلِ الاْیمانَ مُنْتَهى رَضاىَ وَبارِکْ لى فیما قَسَمْتَ لى وَبَلِّغْنى بِرَحْمَتِکَ
و ایمان را حد آخر خوشنودى من در زندگى قرار ده و برکت ده برایم در آنچه روزیم کرده اى و به رحمتت
کُلَّ الَّذى اَرْجُو مِنْکَ وَاجْعَلْ لى وُدّا وَسُرُورا لِلْمُؤْمِنینَ وَعَهْدا عِنْدَکَ
مرا به تمامى آنچه از تو امید دارم برسان و قرار ده برایم محبت و شادمانى براى مؤ منان و پیمانى در پیش تو
پس برمى خیزى و دو رکعت دیگر به جا مى آورى به همین طریق مگر آنکه شش تکبیر افتتاح را نمى گوئى و نیز برمى خیزى و دو رکعت دیگر به همین کیفیّت بجا مى آورى و تسبیح و دعاى مذکور را در عقب این چهار رکعت نیز مى خوانى و دو رکعت دیگر از این نوافل را مابین اذان و اقامه مى کنى و بعد از اقامه نماز مى گوئى :
اَللّهُمَّ رَبَّ هذِهِ الدَّعْوَةِ التّامَّةِ وَالصَّلوةِ الْقآئِمَةِ بَلِّغْ مُحَمَّدا صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ
خدایا اى پروردگار این دعوت تام و تمام و نماز برپا شده ، برسان محمد صلى اللّه علیه
وَآلِهِ الدَّرَجَةَ وَالْوَسیلَةَ وَالْفَضْلَ وَالْفَضیلَةَ بِاللَّهِ اَسْتَفْتِحُ وَبِاللَّهِ اَسْتَنْجِحُ
و آله را به درجه و وسیله و برترى و فضیلت بوسیله خداوند افتتاح نماز کنم و بوسیله خدا کامیابى جویم
وَبِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ اَتَوَجَّهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
و به محمد صلى اللّه علیه و آله رو کنم خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد
وَاجْعَلْنى بِهِمْ عِنْدَکَ وَجیها فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبینَ# پس مشغول
و قرارم ده به برکت ایشان در نزد خود از آبرومندان در دنیا و آخرت و از مقربان درگاهت * * * * * *
شو به خواندن نماز ظهر و مراعات مى کنى آنچه را که در نماز صبح مذکور شد و در اینجا در ماسواى بسم اللّه آهسته بخوان و بهتر آنکه بخوانى در رکعت اوّل بعد از حمد سوره اِنّا اَنْزَلْناهُ را و در رکعت دویّم سوره توحید را و چون دو رکعت از آن را خواندى و از تشهد فارغ شدى
مى گوئى بعد از صَلَواتِ تشهّد: وَتَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ * پس برخیز و بخوان
* * * * * * * * * * * و بپذیر شفاعت او را و بالا بر درجه اش را * * * * * * * * * * * *
تسبیحات اربع را سه مرتبه و اگر اضافه کنى استغفارى قربةً الى اللّه نیز خوبست پس رکوع و سجود را بجا آور به همان آدابى که در سابق به شرح رفت پس برخیز از رکعت سیّم و رکعت چهارم را نیز به همین کیفیّت بجا آور پس تشهّد و سلام بخوان پس از نماز شروع مى کنى به خواندن تعقیب و آن سه تکبیرى که در اوّل تعقیبات بود مى گوئى پس مى خوانى لا اِلهَ اِلا اللَّهُ اِلها واحِدا تا آخر دعا که سابق مذکور شد پس تسبیح زهرا سلام الله علیها را مى گوئى و مى خوانى آنچه خواهى از تعقیبات مشترکه که بعد از نماز صبح مى خواندى پس مى خوانى تعقیبات مختصّه نماز ظهر را و آنها بسیار است و ما بعضى از آنها را در هدیّه و مفاتیح ذکر نمودیم و این مختصر گنجایش ذکر ندارد پس سجده شکر بجا مى آورى.
منبع : عطر نماز
:: ادامه مطلب
کیفیّت نماز شب
و اما کیفیت نماز شب بنحو آسان و مختصر که همه کس بتواند بجا آورد انشاءالله تعالى آنست که چون از خواب برخاست سجده کند براى خداوند تعالى و نیکو است در این حال یا در حال برداشتن سر از سجده بگوید: اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذى اَحْیانى بَعْدَ ما اَماتَنى وَ اِلَیْهِ النُّشُورُ اَلْحَمْدُ لِلّهِ
* * * * * * ستایش خاص خدائى است که مرا پس از آنکه میراند زنده ام کرد و بسوى او است رستاخیز ستایش خاص
الَّذى رَدَّ عَلَىَّ رُوحى لاَِحْمَدَهُ وَاَعْبُدَهُ * و چون برخاست و ایستاد بگوید: اَللّهُمَّ
خدائى است که روحم را به من بازگرداند تا ستایش و پرستشش کنم * * * * * * * * * * * * خدایا
اَعِنّى عَلى هَوْلِ الْمُطَّلَعِ وَ وَسِّعْ عَلَىَّ الْمَضْجَعَ وَارْزُقْنى خَیْرَما بَعْدَ الْمَوْتِ
یاریم ده بر هراس روز قیامت و فراخ گردان بر من آرامگاه قبرم را و خیر و خوبى پس از مرگ را روزى ما گردان
:: ادامه مطلب
در شب اول ماه دو رکعت نماز بخواند در هر رکعت بعد از حمد، سوره انعام بخواند و بعد از نماز از خداوند بخواهد که او را از هر ترس و دردی در امان دارد و نبیند در ان ماه امری را که مکروه او باشد.
:: ادامه مطلب
وقتى رحمت الهى (باران ) قطع شود و چشمه ها و قنات ها بخشکد و کمبود آب پدید آید، براى نزول رحمت الهى و آمدن باران ، نماز مى خوانند. نام این نماز، نماز استسقاء یا نماز باران است .
این نیز، یک درس توحیدى و توجّه دادن به قدرت و رحمت الهى است ، زیرا در خشکسالى و قحطى و بى آبى ، از دست هیچکس ، کارى برنمى آید، تنها خداست که مى تواند با فرستادن ابرهاى باران زا، رحمت خویش را بر سر مردم بگسترد.
خداوند مى فرماید:
قُل أرأیتُم اِن أصبَح مائُکم غَورا فَمَن یَأتیکم بِماءٍ معین [۱]
بگو: اگر آب شما بخشکد، چه کسى براى شما آب گورا مى آورد؟
بى آبى یک منطقه و نیامدن باران ، نشانه قهر خدا و گاهى به سبب گناهانى است که مردم جامعه انجام مى دهند. پس توجّه به خدا و گریه و التماس و توبه و تضرع ، سبب مى شود خداوند عنایت کند و کم آبى را بر طرف سازد. نماز باران براى جلب رحمت خداوند است .
علّت نیامدن باران
همچنانکه اشاره شد، گاهى بى بارانى ، نتیجه معاصى مردم و نوعى عقوبت و تنبیه الهى است .
رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرموده است :
وقتى خداوند بر امّتى غضب کند و عذاب بر آنان نفرستد، نرخ ها گران مى شود و عمرها کوتاه مى گردد، تجّار سود نمى برند و درخت ها میوه نمى دهند و نهرها پر آب نمى شود و باران از مردم قطع مى شود و اشرار بر آنان تسلّط مى یابند.[۲]
در حدیث دیگرى ، امام صادق علیه السلام فرموده است :
… وَ اِذا جارَالحُکام فىِ القَضاءِ امسِک القَطرُ مِنَ السَّماء[۳]
هر گاه زمامداران و حاکمان ، در دادرسى ستم کنند، باران از آسمان قطع مى شود.
طبق روایات ، غیر از آنچه یاد شد، شیوع گناه ، کفران نعمت ، منع حقوق ، کم فروشى ، ظلم و حیله ، ترک امر به معروف و نهى از منکر، ندادن زکات و… نیز، گاهى سبب قطع باران مى شود.[۴]
در حدیث آمده : حضرت سلیمان ، با اصحاب خود براى نماز باران بیرون مى رفت . در راه ، به مورچه اى برخورد که یکى از پاهایش را به آسمان بلند کرده و مى گوید: خدایا! ما مخلوقات ضعیف تو هستیم و از روزى تو بى نیاز نیستیم ، پس به سبب گناهان بنى آدم ، ما را به هلاکت مرسان .
حضرت سلیمان علیه السلام به اصحاب فرمود: برگردید! همانا بخاطر دعاى غیر خودتان سیراب شدید…![۵]
پس خیلى هم نباید مغرور بود، خداوند گاهى به خواسته مورچه اى ، رحمت خود را بر بندگان نازل مى کند. حتّى گاهى دعاى کافرى چون فرعون را مى پذیرد و باران و فراوانى آب را عطا مى کند. در حدیث است از قول امام صادق علیه السلام که یاران فرعون از کاهش آب نیل پیش او سخن گفتند و اظهار کردن که این باعث هلاکت ما خواهد شد. فرعون از آنان خواست که آنروز برگردند. شب که شد، به میان رود نیل رفت و دست به سوى آسمان بلند کرد و گفت : خدایا! مى دانى که مى دانم ، که جز تو، کسى توان آب آوردن ندارد، پس به ما آب بده . صبح که شد، رود نیل فوران زد و سرشار از آب شد.[۶]
ایـمنى دیـدند و نا ایـمن شدند دوستى کردم ، مرا دشمن شدند…
ما که دشمن را چنین مى پروریم دوستان را از نظر چون مى بریم ؟[۷]
آرى … خداى مهربان ، دعاى بندگان و تضرّع آنان را بى بهره و بدون پاسخ نمى گذارد، فقط باید اقبال و روى آوردنى از صمیم دل و خالصانه از سوى بندگان باشد، تا لطف الهى شامل گردد.
به قول سعدى :
اى کریمى که از خزانه غیب گبر و ترسا وظیفه خور دارى
دوسـتان را کجا کنى محروم تو که با دشـمنان نـظر دارى [۸]
کیفیّت نماز باران
مثل نماز عید، دو رکعت است و رکعت اوّل ، پنج قنوت و رکعت دوّم چهار قنوت دارد و بهتر است که با جماعت خوانده شود.
در قنوت ها، هر دعایى مى توان خواند، ولى بهتر است دعایى خوانده شود که در آن ، از خداوند، طلب باران شده باشد و قبل از هر دعا، صلوات بر پیامبر و آلش فرستاده شود. مستحب است که حمد و سوره اش بلند خوانده شود.
از آنجا که این نماز، براى جلب رحمت پروردگار است ، در مستحبّات آن امورى ذکر شده که همه ، حالتِ رقّت و زارى و نیاز بندگان را مى رساند و جلب رحمت مى کند، از جمله :
مردم سه روز، روزه بگیرند و روز سوّم به صحرا روند و نماز بخوانند.
زیر آسمان جمع شوند.
پا برهنه باشند،
مردم ، منبر را با خود به صحرا ببرند، مؤ ذن ها هم همراه باشند. پیران و کودکان و چهار پایان را هم با خود ببرند،
بچه ها را از مادران جدا کنند تا صداى گریه و ضجّه زیاد شود.
مانع بیرون رفتن کفّار همراه خود شوند،
امام جماعت و مردم ، در کمال خشوع و وقار و درخواست ، به بیابان بیرون روند، جاى پاکى را براى نماز، انتخاب کنند…[۹]
و نیز، وقتى نماز به پایان رسید، پیش نماز به منبر رود، و عباى خود را واژگونه یا پشت و رو بر دوش افکند، با صداى بلند، صد بار تکبیر بگوید، رو به مردم سمت راست کرده ، صد بار بلند، سبحان الله بگوید، سپس به مردم طرف چپ روى کرده و صد بار با صداى بلند، لا اله الاّ الله بگوید، مانعى ندارد که مردم هم با صداى بلند، این شعارها را بدنبال پیشنماز، تکرار کنند، چرا که رحمت و مغفرت را بهتر جلب مى کند.
آنگاه ، امام جماعت و مردم ، دست به دعا بردارند، و بسیار التماس و دعا کنند و بنالند و بخواهند، و امام جماعت ، خطبه بخواند و از خداوند، طلب باران کند. و بهتر است از خطبه هایى که از معصومین علیه السلام نقل شده استفاده شود. مانند آنچه از حضرت امیر علیه السلام [۱۰] و امام سجّاد علیه السلام [۱۱] نقل شده است .
سابقه نماز باران
آنگونه که از روایات تاریخى برمى آید، نماز باران در زمان انبیاء گذشته هم بوده است (نمونه بیرون رفتن حضرت سلیمان را خواندید).
دعاها و حدیث هایى هم که درباره شیوه رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله در خواندن نماز باران نقل شده ، با خطبه هاى مربوط به این نماز که از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل شده ، و نیز دعاى امام سجّاد علیه السلام گویاى این است که به این سنت ، عمل مى شده است .[۱۲]
در تاریخ ، برخى از علماى بزرگ هم به برگزارى این نماز اقدام کرده و از خدا، باران گرفته اند.
البته این نماز، از آن جهت حساسیّت دارد که اگر خداوند، دعاها را مستجاب نکند و باران نفرستد، مایه شرمندگى نمازگزاران مى شود که خدا به آنان توجّه ننمود. از این جهت ، اقدام به این نماز، جرأت و ایثارى در حدّ مایه گذاشتن از آبرو مى طلبد.
یکى از معروف ترین نمازهاى باران تاریخ معاصر ما، نماز آیت الله العظمى سیّد محمد تقى خوانسارى (رحمة الله علیه ) است .
نوشته اند که در سال ۱۳۶۳ قمرى همان سالى که متفقین ، ایران را اشغال کرده بودند، در قم باران نبارید و باغها و مزارع خشکید و خطر قحطى و خشکسالى مردم قم را تهدید مى کرد.
آن مرجع بزرگوار، دو روز متوالى براى نماز باران به بیابانهاى اطراف قم رفت ، این حرکت ، گرچه مورد استهزاء غیر معتقدان به امور معنوى و غیبى بود، ولى در روز دوّم ، چنان باران آمد که سیلها روان شد و جویبارها به راه افتاد و این از آثار انفاس قدسى آن مرد الهى بود.[۱۳]
——————————————————————————–
[۱] . ملک ، آیه ۳۰٫
[۲] . من لایحضر، ج ۱، ص ۵۲۴٫
[۳] . من لایحضر، ج ۱، ص ۵۲۴٫
[۴] . تحریرالوسیله ، ج ۱، ص ۲۴۵، نماز استسقاء.
[۵] . من لایحضر، ج ۱، ص ۵۲۴٫
[۶] . همان،ص ۵۲۶٫
[۷] . از شعر لطف حق پروین اعتصامى .
[۸] . دیباچه گلستان سعدى .
[۹] . تحریرالوسیله ، ج ۱، ص ۲۴۵٫
[۱۰] . الحمدلله سابغ النعم … من لایحضر، ج ۱، ص ۵۲۷ و دعاى حضرت على علیه السلام مستدرک نهج البلاغه ، ج ۶، ص ۲۶۸٫
[۱۱] . اللهم اسقنا الغیث … صحیفه سجادیه ، دعاى ۱۹٫
[۱۲] . به من لایحضر الفقیه ، بحث نماز استسقاء مراجعه شود.
[۱۳] . آثار الحجه و گنجینه دانشمندان ، ج ۱، ص ۳۲۴٫ قبر آن مرحوم ، در حرم حضرت معصومه علیهاالسلام است .
:: ادامه مطلب
نماز روز اوّل هر ماه
پنجم در روز اوّل دو رکعت نماز کند در رکعت اوّل بعد از حمد سى مرتبه قُلْ هُوَاللّهُ و در رکعت دوّم بعد از حمد سى مرتبه اِنّا اَنْزَلْناهُ بخواند و بعد از نماز تصدّقى کند چون چنین کند سلامتى خود را در آن ماه از حق تعالى
بخرد و از بعضى روایات نقل است که بعد از نماز بخواند: بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * به نام خداى بخشاینده
الرَّحیمِ وَما مِنْ دابَّةٍ فِى الاْرْضِ الاّ عَلَى اللّهِ رِزْقُه ا وَیَعْلَمُ مُسْتَقَرَّه ا
مهربان و نیست جنبده اى در زمین جز آنکه روزى وى به عهده خدا است و مى داند قرارگاه
وَمُسْتَوْدَعَها کُلُّ فى کِتابٍ مُبینٍ # بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ وَاِنْ
و امانگاهش را همه آنها در مکتوبى روشن است # به نام خداى بخشاینده مهربان و اگر
یَمْسَسْکَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلا کاشِفَ لَهُ اِلاّ هُوَ وَاِنْ یُرِدْکَ بِخَیْرٍ فَلا رادَّ
خدا محنت و رنجى به تو رساند هیچکس برطرف کردن آن نتواند جز او و اگر براى تو نیکى خواهد فضل او را
لِفَضْلِهِ یُصیبُ بِهِ مَنْ یَشاَّءُ مِنْ عِبادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ # بِسْمِ
بازگرداننده اى نیست که برساند آن را به هر کس خواهد از بندگانش و او است آمرزنده مهربان به نام
اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ سَیَجْعَلُ اللّهُ بَعْدَ عُسْرٍ یُسْراً ما شآءَ اللّهُ لا قُوَّةَ اِلاّ
خداى بخشاینده مهربان بزودى خدا پس از دشوارى آسانى قرار دهد آنچه خدا خواهد نیروئى نیست جز
بِاللّهِ حَسْبُنَا اللّهُ وَنِعْمَ الْوَکیلُ وَاُفَوِّضُ اَمْرى اِلَى اللّهِ اِنَّ اللّهَ بَصیرٌ
به خدا بس است ما را خدا و نیکو و کیلى است و واگذارم کارم را به خدا که براستى خدا بینا است
بِالْعِبادِ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّى کُنْتُ مِنْ الظّالِمینَ رَبِّ اِنّى لِما
به بندگان معبودى جز تو نیست منزهى تو براستى من از ستمکارانم پروردگارا من بدانچه بسویم
اَنْزَلْتَ اِلَىَّ مِنْ خَیْرٍ فَقیرٌ رَبِّ لا تَذَرْنى فَرْداً وَاَنْتَ خَیْرُ الْوارِثینَ
از خیر فرستاده اى نیازمندم پروردگارا مرا تنها مگذار و تو بهترین ارث برندگان و بازماندگان هستى
:: ادامه مطلب
|
» کل نظرات : 135
» بازديد کل : 2895321
» تاريخ ايجاد وبلاگ :
شنبه 30 دی 1391
» آخرين بروز رساني :
سه شنبه 19 دی 1396