یكى از برادران سرباز كه از خانواده اى غیر مذهبى بود و نماز نمى خواند در عملیات والفجر هشت به درجه رفیع شهادت نائل آمد. همه تعجب كرده بودیم كه چرا او شهید شد امّا وقتى به سراغ یادداشتهایش رفتیم چیزهایى نوشته بود كه خیلى تكان دهنده بود از جمله نوشته بود: «قبل از عملیات ، یك شب از رزم شبانه برگشتیم ، چون آن شب خیلى خسته بودم دراز كشیدم تا بخوابم . امّا بقیه رزمنده ها به نماز خواندن مشغول شدند. در آن لحظه نسب به آنها احساس كمبود كردم و با این كه آنها دوستانم بودند حس كردم خیلى با آنها فاصله دارم . ناگهان به گریه افتادم . در همان لحظه با خداى خود عهد كردم همیشه به یاد او باشم و نماز بخوانم . بلافاصله وضو گرفتم و در كنار یكى از برادارنى كه خیلى دوستش داشتم مشغول نماز خواندن شدم . من آن شب را هیچ وقت فراموش نمى كنم ، شب آشتى با خدا یا با خودم بود.» پس از شهادت آن رزمنده عزیز خانواده اش هم تغییر عقیده دادند و نماز خوان شدند.