روزى يك نفر خدمت آيت اللَّه بهجت(ره) مى‏رسد و مى‏ گويد: آقا! من اكثر شبها براى نماز شب خواب مى‏مانم، چه كار كنم؟ دعايى بفرماييد.
آقا مى‏فرمايند: چه ساعتى دوست دارى بيدار شوى؟ مى‏گويد: ساعت سه نصف شب. آقاى بهجت به ايشان مى‏فرمايند: برو، ان شاء اللَّه بيدار مى‏شويد.
الان چندين سال است كه از اين جريان مى‏گذرد اما اين شخص از آن تاريخ به بعد هر شب سر همان ساعت بيدار مى‏شود ولو اينكه ساعتى قبل خوابيده باشد و نماز شبش ترك نشده است.(45)
_________________________________________
45) كرامات معنوى: ص43