- اگر نمازت مقبول شود، ساير اعمالت نيز قبول مي شود.
در واقع نمازي مقبول است که انسان را در جهت صحيح زندگاني، هدايت نمايد و اگر واقعاً انسان با نماز رابطه ي قلبي و آگاهانه خود را با خداوند متعال برقرار کند، سعي خواهد کرد که اعمالش نيک و خداپسند باشد؛ لذا اگر اين گونه نمازي باشد ساير اعمال نيز مقبول خواهد افتاد، وگرنه اگر اداي نماز باشد، ساير اعمال نيز در تزلزل خواهد بود.

- اول نماز، سپس نياز.

- بي نمازي، بدتر است از صد بار مردم کشي!

- تنها، نماز و روزه، عبادت نيست، اگر به مردم در کارهاي شان خدمت نمايي عبادت است.(1) در واقع اين اعتقاد، نشانگر اين حقيقت است که برخي از افراد در جامعه اکتفا به نماز و روزه، مي کنند و مسائل و مشکلات ديگران براي شان مهم نيست.

- روز محشر، امان به نماز است.(2)

- فسق پنهاني، به از زُهد و عبادت ريايي است.(3)

- کفري بدتر از کفر ترک نماز نيست؛ که کافر آن مانند کافر دين است.(4)

- نماز و نياز هر دو به خاطر خود انسان است و خداوند از هر کاري بي نياز است(5) (الله الصمد)

- هر کس بيند ديگري را که نماز بد گزارد و بدان خاموش باشد، شريک او بُوَد.(6)

------------------------------------

1. عبادت به جز خدمت خلق نيست به تسبيح و سجاده و دلق نيست (سعدي)
2. روز محشر که جانگداز بود اولين پرسش از نماز بود (سعدي)
3. صُراحي مي ناب، (ارسال المثل در ديوان حافظ) / 108.
4. مکن قصد ترک نماز، اي پسر! که کافر شوي، از جهودان بتر
5. بير قوري بوش نمازينن، قويما خدا به منتي ( با يک نماز خشک و خالي به خدا منت مگذار)
6. احياي علوم الدين، ترجمه ي مؤيد الدين محمد خوارزمي. ص 724.
لينک :ضرب المثل ها (1) : آش «معاويه» را مي خورد و پشت سر «علي» نماز مي خواند!

عبدلي، سعيد