18 ـ امام سجاد علیه السّلام : همانا حسن بن علىّ علیهما السّلام هرگاه به نماز در پیشگاه پروردگارش ـ جلّ جلاله ـ مى ایستاد، گوشت تنش مى لرزید و هرگاه بهشت و آتش را یاد مى کرد ، چون مارگزیده به خود مى پیچید و بهشت را از خدا مى طلبید و از آتش به خداوند پناه مى برد.

19 ـ حسن بن علىّ بن ابیطالب علیهما السّلام نماز مى خواند که مردى از پیش روى حضرت گذشت و یکى از همنشینانش، او را باز داشت . هنگامى که حضرت نمازش را به پایان برد فرمود: چرا آن مرد را بازداشتى؟ گفت: اى پسر پیامبر خدا، میان شما و محراب جدایى انداخت. پس حضرت فرمود: واى بر تو، همانا خداوند جلّ جلاله به من نزدیکتر از آن است که کسى میان من و او، فاصله شود.