اى پرستش صبحگاهى
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
اى پرستش صبحگاهى
تو مرا آبستنى
اى زادگاه شعور گياه و گل
اى نطفه آرامش محض
از خون تو مى نوشم
به شكرانه آبى آه از جويبار مهرآفرين خدا مى جوشد
و از گوشت تو م ىخورم
.تا وجودم زاييده تكلم آواز تو باشد
اى نماز شعر ناب
اى شروع بى حساب
باور آن انديشه ناب هستى را
تو مرا آبستنى

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

منبع : مجموعه شعر ابريشمى از دريا