و اينك جنازه من
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

و اينك اين جنازه من
با روحى گريان
و جسدى آه به روحش مى خندد
خشم آوير غوطه ور است
در بزم مرگزده اين جنگل سرد
و ريشه ها در پى آب مقدس
برخاك تيره چنگ مى زنند
اين سرانجام سقوط خداست
در دل هايى آه تسليم ناخدا شدند
آرى
اين جنازه من است
آه به روح زمان مى خندد
و زمان آشفته م ىگذرد
بر سرزمينى آه
حضور خدا
.روز به فراموشى است

منبع : مجموعه شعر ابريشمى از دريا