جهت نماز گزاردن مرد، چه مقدار لباس آفايت م ىآند؟ « : ابوبصير از امام صادق عليه السلام پرسيد «
امام حسين عليه السلام در يك قطعه لباس آه از نيمه ساق پا بالاتر و نزديك زانوها بود، و بر « : حضرت فرمود دوش حضرتش جز به مقدار دو بال پرستو جا نمى گرفت، نماز مى گزارد. و وقتى رآوع مى آرد، از شانه هايش مى افتاد و هر گاه سجده م ىآرد بر روى گردن حضرت مى آمد. پس آن را با دست بر شانه هاى خود برمى گرداند.
اين حالت، هم چنان در حضرت بود، تا اين آه از نماز فارغ مى شد .«
حدّثنى من رأى الحسين بن عل ىعليه السلام و هو يصلّى فى « : و عن ابى جعفر محمّد بن على عليه السلام انّه قال
6)» (ثوبٍ واحدٍ و حدّثه أنّه رأى رسول اللّه صلى الله عليه وآله وسلم يصلّى فى ثوبٍ واحدٍ
آسى براى من نقل آرد آه امام حسين عليه السلام را در حالى ديده است آه در يك « : امام باقرعليه السلام فرمود
جامه نماز م ىگزارد و امام حسين عليه السلام براى او نقل نموده آه پيامبر خداصلى الله عليه وآله وسلم را ديده است
آه در يك لباس نماز مى خواند .«
:بسم الله، بلند و آشكار . 2
عن رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم و عن علىّ والحسن والحسين، و علىّ بن الحسين و محمّد بن علىّ و جعفر بن محمد صلوات الله عليهم اجمعين: أنّهم آانوا يجهرون بِبسم الله الرّحمن الرّحيم فيما يجهر بالقرائة من الصّلوات فى اوّل .فاتحةالكتاب و اوّل السّورة فى آلّ رآعةٍ و يخافتون بها فيما يخافت فيه القرائة من السورتين جميعاً (و قال الحسين بن على عليه السلام:اجتمعناولدفاطمةعليهاالسلام على ذلك.( 7
از رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم، اميرالمؤمنين عليه السلام، امام حسن عليه السلام، امام حسين عليه السلام، امام
همه آن بزرگواران در « : سجادعليه السلام، امام باقرعليه السلام و امام صادق عليه السلام روايت شده است که نمازهاى جهريه خود )صبح و مغرب و عشا( بسم اللّه الرّحمن الرّحيمِ حمد و سوره را در هر رآعتى صدادار و آشكارا ادا مى فرمودند. و در نمازهاى ديگر آه آهسته ادا مى شوند )ظهر و عصر( آن را آهسته ادا مى آردند .«
ما فرزندان فاطمه)س( بر اين روش اتفاق داريم « : و امام حسين عليه السلام فرمود .«
:قنوت نماز . 3
روى الحسين بن علىّ بن اب ىطالب عليهما السلام عن رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم استحباب القنوت فى آلّ
8)». رأيت رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم يَقنتُ فى صلاته آلّها. و انّا يومئذٍ ابن ستّ سنين « : (صلاة و قال
امام حسين عليه السلام از رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم روايت فرمودند آه قنوت در هر نمازى مستحب
من رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم را ديدم آه در همه نمازهايش قنوت مى گرفت و من در آن « است. و فرمود
روز شش ساله بودم .«
:تشهد پيامبرصلى الله عليه وآله وسلم در بيان امام حسين عليه السلام . 4
هو تشهّد رسول الله صلى الله « : عن البهزى قال: سألت الحسين بن على عليه السلام عن تشهّد عل ىّعليه السلام قال
» انّ رسول اللّه صلى الله عليه وآله وسلم آان يحبّ ان يخفّف على اُمّته « : قلت: فتشهّد عبداللّه؟ قال » عليه وآله وسلم
التحيّات للّه، والصّلوات والطيّبات « قال ؟» آيف تشهّد على عليه السلام بتشهّد رسو لالله صلى الله عليه وآله وسلم « : قلت
9)» (الغاديات الرائحات الزّاآيات المبارآات الطّاهرات للّه
همان تشهد رسول « : بهزى مى گويد: از امام حسين عليه السلام پرسيدم تشهد على عليه السلام چگونه بود؟ فرمود
پيامبر خداصلى الله عليه « : پس تشهد عبدالله چگونه بود؟ فرمود « : عرض آردم ». خداصلى الله عليه وآله وسلم بود
تشهد على عليه السلام به « : وآله وسلم دوست مى داشت آه )در تكاليف( بر امت خود تخفيف دهد. عرض آردم
تبعيت از تشهد رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم چگونه بود؟ فرمود: )با اين فراز مستحب آغاز مى شد آه:(
همه درودها از آن خداست، و همه صلوات )و نماز و نيايش( و آن پاآيزه هاى پگاهان و شبان آه بارور و پر «
برآت و خالصند از آنِ خداست .«
:نيايش امام حسين عليه السلام در قنوت . 5
اللّهم من أوى الى مأوى فانت مأواى و من لجأ الى ملجأ فأنت ملجأى. اللّهم صلّ على محمّدٍ و آل محمّد و اسمعْ
ندائى و أجب دعائى و اجعلْ عندك مآبى و مثواى و احرسنى فى بَلواى من افتنان الامتحان و لمّة الشّيطان
بعظمتك التى لا يشوبها ولع نفسٍ بتفتين و لا وارد طيف بتظنين و لا يَلم بها فرجٌ حتى تقلبنى اليك بارادتك غير ظني نٍ
(و لا مظنونٍ و لا مُرابٍ و لا مُرتابٍ انّك انت ارحم الرّاحمين.( 10
.بار الها! هر آس در پى پناهى است و تو پناه منى. هر آس در پى دلارامى است و تو دلارام منى
بارالها! بر محمد و آل محمد درود فرست و نيايشم را بشنو و دعايم را پاسخ بگو و باز گشتگاه و اقامتگاه مرا نزد
خود قرار ده و مرا در غوغاى آزمون هاى زندگى ام از امتحانات گوناگون و در هم پيچيده و آشفتگىِ وسوسه هاى
شيطان نگ هدار. به عظمتت سوگند - عظمتى آه - آزمندى هيچ آس از راه فريب به آن نياميزد و هيچ نمودارى در
ذهن، از راه گمان به آن مخلوط نشود و هيچ شكافى به آن نرسد مرا نگهدار تا آن گاه آه مرا با اراده خود بدون
بدگمانى به تو و بدون مشكوآيت و ناپسندى اعمالم و شك دار بودن در عقايد و باورهايم به سوى خود برگردانى.
.حقا آه تو از همه رح مآنندگان رحم آننده ترى
نيايش ديگرى از امام حسين عليه السلام در قنوت . 6
بارالها! آغاز همه از توست و مشيت )نافذ در همه قلمرو آفرينش( نيز از آن توست و همه جنبش ها و توانمندى ها
براى توست. و تويى، آن ذات آامل يگانه اى آه هيچ معبود بحقى جز تو نيست. دل هاى اولياى خود را اقامتگاه
مشيت خود و آمينگاه اراده خويش ساخته اى و انديشه هاى آنان را پايگاه هاى اوامر و نواهى خود قرار داده اى. پس
هر گاه خواسته هاى خود را بخواهى )اجرا آنى( از باطن آنان، آن نهفته )بصيرت و همت(ها را آه پوشيده
داشته اى به جنبش آورى و از اراده خود آن چه را آه در پيمان هاى )فطرى( به آنان آموخت هاى بر زبانشان - به
واسطه انديشه هايى آه تو را مى خوانند و با حقايق عطي ههاى تو به سوى تو دعوت مى آنند - آشكار آنى و من به
سبب تعليم تو مى دانم آن )حقايق و اسرارى( را آه در برابر ارائه آن به من و پناهنده ساختن من به آن، تنها تو
.)پسنديده و( مورد سپاسم هستى
بارالها! با اين همه باز به تو پناه مى برم و دست به دامن حول و قوه تو م ىشوم. به آن داورى اى آه در علم خود
آن را به سوى من رانده اى خشنودم؛ به همان گونه آه مرا به جريان انداخت هاى در جريانم؛ آن چه را تو از من
منظور داشته اى قصد مى آنم؛ در آن چه تو را از من خشنود سازد بخل نم ىورزم؛ زيرا آن را تو خوشايندم
ساخته اى؛ و تلاش خود را از آن چه مرا به آن فراخوانده اى دريغ نم ىدارم و به آن اهداف بلندى آه به من
شناسانده اى شتاب مى گيرم و در آن راهى آه مرا روشن ساخته اى ره مى پويم؛ در آن آيينى آه مرا بصيرت
بخشيده اى روشنم؛ آن چه را آه به نگهدارى آن مرا واداشته اى نگهبانم. پس مرا از نگهدارى خود به خويش مسپار
و از حوزه عنايت خود بيرون ميفكن و از حول )و توانبخشى( خود پس مينداز. و از آن مقصدى آه با آن به
خواسته تو مى رسم خارج مساز و راه آمالم را بصيرت قرار ده. و هدف نهايى خلقتم را بر هدايت خود بنا آن و
راه و روشم را بر رشد، بنيان گذار تا )بدين وسيله( مرا به آرزويم و آرزويم را به من برسانى و مرا به آن )قله بلند
.قرب و آمال( آه از من خواسته اى و براى آن آفريده اى و به آن پناهم داده اى فرود آورى
خدايا! اولياء خود را به سبب من در فتنه )و سختى( ميفكن و به رحمت خود، آنان را در سايه نعمت )معرفت و
عبوديت( خود شيداى رحمت )خاصّه( خويش ساز. شيداى گزيده و شيداى رهيده آه طريق مرا پيمايند و راه راست
11)». (مرا پى گيرند و مرا به شايستگان از اجداد و خويشان خود ملحق ساز
نيايش امام حسين عليه السلام در قنوت نماز وتر . 7
اللّهم انّك ترى و لا ترى و انت بالمنظر الاعلى و « : عن الحسين بن على عليه السلام انّه آان يقول فى قنوت الوتر
12)». (انّ اليك الرّجعى و انّ لك الآخرة والاولى. اللّهم انّا نعوذ بك من ان نذّل و نخزى
بارالها! حقا آه تو )همه را( مى بينى و ديده نمى شوى، و تو در چشم انداز برين )قيوميت( هستى و بازگشت همه به
.سوى توست و آخرت و دنيا از آن توست. بارالها! از اين آه )سرانجام( خوار و رسوا شويم به تو پناه مى بريم
دعاى امام حسين عليه السلام در مسجد پيامبرصلى الله عليه وآله وسلم در سجده . 8
و روى فى المراسيل انّ شريحاً قال: دخلت مسجد رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم فاذا الحسين بن علىّ فيه ساجد سيّدى و مولاى أَلِمَقامِعِ الحديد خلقت اعضائى، ام لشرب الحميم خلقت امعائى. « : يعفّر خدّه على التّراب و هو يقول الهى لئن طالبتنى بذنوبى لاطالبنّك بكرمك و لئن حبستنى مع الخاطئين لأخبرنّهم بحبّى لك. سيّدى إنّ طاعتك لا تنفعك
13)». (و معصيتى لا تضرّك، فهب لى ما لا ينفعك و اغفر لى ما لا يضرّك فانّك ارحم الرّاحمين
راوى مى گويد: )در مدينه( وارد مسجد رسول خداصلى الله عليه وآله وسلم شدم. پس حسين بن على عليه السلام را سرور من! آقاى من! آيا اعضاى مرا براى گرزهاى آهنين « : در سجده ديدم؛ گونه خود به خاك سوده، م ىگويد
)دوزخ( آفريده اى؟ آيا احشاى مرا براى نوشيدن مايع گداخته )دوزخ( آفريده اى؟ معبودا! اگر مرا به گناهانم مؤاخذه فرمايى، تو را به بزرگوارى ات بازخواست خواهم آرد و اگر مرا با گنهكاران محبوس دارى، از محبتى آه به تو دارم آنان را آگاه خواهم ساخت. سرور من! فرمانبردارى بندگان، تو را سودى نبخشد و نافرمانى من تو را زيانى نرساند. پس آن را آه به تو سودى نرساند؛ به من عطا فرما و آن را آه به تو زيانى نزند بر من ببخشاى. به راستى .آه تو رح مآنند هترين رحم آنندگانى در تعقيبات نماز نيز مشاهده مى شود آه برخى از اين عبادت ها، به نحوى با امام حسين عليه السلام ارتباط دارند.
به عنوان مثال سلامى آه در بين شيعيان پس از نماز به سمت آربلا و بارگاه حسينى داده مى شود، بخش تعقيبات ر ا .با اما معليه السلام پيوند مى دهد