و اذا آنت فيهم فاقمت لهم الصلوة فَلتقُم طائفة منهم معك وليأ خذوا « : قرآن آريم درباره نماز در جنگ مى فرمايد
اسلحتهم فأذا سجدوا فليكونوا من ورائكم ولتأت طائفة اخرى لم يُصلّوا فليصلوا معك وليأخذوا حذرهم و اسلحتهم و دّ
الذين آفروا لو تغفلون عن اسلحتكم و امتعتكم فَيميلون عليكم ميلةً واحدةً و لا جناح عليكم ان آان بكم اذىً من مط رٍ
41)». (او آنتم مرضى ان تضعوا اسلحتكم و خذوا حذرآم ان اللّه اعد للكافرين عذاباً مهينا
اى پيامبر! هنگامى آه در ميان سپاهيان هستى و براى آنان نماز جماعت به پا مى دارى، آنان بايد به دو گروه
تقسيم شوند. نخست عده اى با حمل سلاح با تو به نماز ايستند، سپس هنگامى آه اين گروه سجده آردند و رآعت اول
نمازشان تمام شد، تو در جاى خود توقف م ىآنى و آنان با سرعت رآعت دوم را تمام مى آنند و به ميدان نبرد
بازمى گردند و در برابر دشمن م ىايستند و گروه دوم آه نماز نخوانده اند جاى گروه اول را مى گيرند و با تو نماز ر ا
مى خوانند. گروه دوم نيز بايد وسايل دفاعى و سلاحشان را همراه خود داشته باشند و آن را بر زمين نگذارند؛ زير ا
دشمن همواره در آمين است آه از فرصت، استفاده آند و دوست دارد آه شما از سلاح و متاع خويش غافل شويد
تا يكباره بر شما حمله ور شود و اگر از باران ناراحت باشيد و يا بيمار شويد، بر شما گناهى نيست آه سلاح خود ر ا
بر زمين بگذاريد؛ ولى در هر صورت از همراه داشتن وسايل حفاظتى و ايمنى )مانند زره و آلاه خود و امثال آن(
غفلت نكنيد و حتى در حال عذر، حتماً آ نها را با خود داشته باشيد آه اگر دشمن حمله آند بتوانيد تا رسيدن آمك
خود را حفظ آنيد. شما اين دستورات را به آار ببريد و مطمئن باشيد آه پيروزى از آن شماست. زيرا خداوند براى
.آافران، مجازات خوارآننده اى آماده آرده است
حسين بن على عليه السلام در ميدان نبرد عاشورا با خون خويش وضو ساخت و اقامه نماز آرد و به پيروان
خويش آموخت آه ترك نماز در هيچ شرايطى جايز نيست. آسى آه نماز واجبش را از روى انكار و يا سبك
.شمردن رها سازد، آافر و مرتد است
عبداللّه بن ميمون از امام صادق عليه السلام، از پدرش جابر بن عبداللّه انصارى روايت آرده است آه گفت:
42)» ما بين الكفر و الايمان الاّ ترك الصّلاة « : (رسول خدا فرمود
.ميان آفر و ايمان فاصله اى جز ترك نماز نيست
ما بين المسلم « : پيامبر اآرم صلى الله عليه وآله وسلم فرموده اند « : و از امام باقرعليه السلام روايت شده آه فرمود
43)». (و بين ان يكفر ان يترك الصلاة الفريضة متعمداً او يتهاون بها فلا يصلّيها
.ميان مسلمان و آافر شدنش، فاصله اى جز ترك عمدى نماز يا سست ىاى آه به ترك آن منتهى شود، وجود ندارد
لا تدع « : مردى به سوى پيغمبر اآرم صلى الله عليه وآله وسلم آمد و گفت: اى رسول خدا! مرا وصيت آن. فرمود
44)». (الصّلوة متعمّداً فانّ من ترآها متعمّداً فقد برئت منه ملّة الاسلام
نماز را از روى عمد وامگذار؛ زيرا آن آه نماز را از روى قصد و عمد رها آند، آيين مسلمانى از او برطرف
.شود. و به همين خاطر مسلمانان از او دورى آنند و برائت جويند
45)». انّ تارك الصّلوة آافرٌ « : (از امام صادق عليه السلام روايت شده است آه
.آن آس آه نماز را بدون علت رها آند آفر ورزيده است
در جنگ صفين - آه از مهم ترين نبردهاى صدر اسلام است - سپاهيان على عليه السلام در آشاآش جنگ، امير
خود را ديدند آه در ميان لشكر ايستاده و به آفتاب مى نگرد. ابن عباس جلو رفت و سبب را پرسيد. امام فرمود:
مى خواهم وقت نماز ظهر را بدانم «.«
آيا در اين گيرودار و اشتغال به جنگ، وقت نماز است؟ « : ابن عباس گفت «
46)»؟ ما براى چه با اين قوم مى جنگيم؟ آيا جز براى اين است آه نماز برپا شود « : (امام فرمود
و اما اگر بخواهيم درباره لزوم توجه به امام حسي نعليه السلام در هر زمان و مكان صحبت آنيم، آنچه بايد گفته
شود اين است آه انسان هايى آه سالك آوى حقند، بايد براى رسيدن به آمال خويش اوصاف خاصى را تحصيل
نموده و لازم است آه انبيا و اولياى الهى را آه از هر جهت الگو و اسو هاند، انتخاب نموده و حالات و حرآات و
سكنات آن ها را در تمام لحظه ها و مكان ها الگوى خود قرار دهند. حال، علاوه بر اين آه خداوند متعال، رسول
گرامى اسلام را اسوه معرفى م ىآند، در روايتى از امام حسين عليه السلام آمده است آه آن حضرت نيز، خود ر ا
47)» فلكم فىّ اسوة « : (اسوه معرفى آرده اند و فرموده اند آه
و اين مسأله بيان آننده اين نكته است آه انسانِ طالب آمال، براى رسيدن به آمال خويش، بايد اسوه اى همچون امام
حسين عليه السلام را در همه زما نها و مكان ها ياد آند و با توجه آردن به او در طريق سعادت گام بردارد. جمله
معروف )آل يوم عاشورا و آل ارض آربلا( حتى اگر حديث هم نباشد، حقيقتى است آه اين مطلب را به اثبات
مى رساند و خود به روشنى نشان دهنده جامعيت حضور ياد و وجود گرانقدر اما محسين عليه السلام در تمام زمان ه ا
.و مكان هاست
:و اما نكته هايى آه از اين عبارت پر مفهوم برداشت مى شود، عبارت است از
هر زمان و مكانى آه متصوّر مى شود، به مثابه زمان عاشورا و مكان آربلاست. به عبارت ديگر، انسان ها در . 1
هر عصر و مكانى آه باشند، همچون افراد حاضر در روز عاشورا و زمين آربلا، حضرت بر تمام آ نها اشراف
.دارد
آدمى در هر زمان و مكانى مى تواند در پاى درس و تربيت امام حسين عليه السلام قرار گيرد و در همان جا . 2
خويشتن را در لشكريان حضرت جاى دهد و در جهت ادامه راه و رسيدن به اهداف امام گام بردارد. در
من با دوستانتان دوست و با دشمنانتان دشمن و در حال « : زيارتنامه ها به صورت مكرر اين مضمون آمده است آه
جنگم. با ولىّ شما موالات و با عدّو شما معادات دارم. از خداوند مى طلبم آه توفيق خونخواهى شما را در رآاب
48)». (پيشوايى راهنما و حقگو نصيبم آند
امثال اين گونه تعبيرات، نشان تداوم و امكان حضور آدمى در لشكر امام حسين عليه السلام در طول تاريخ است؛
.وگرنه عاشورا به پايان رسيده و بسيارى از انسا نها نيز در زمين آربلا نيستند و دشمنان آن حضرت نيز مرده اند
نبرد عاشورا اگرچه از نظر زمان بسيار آوتاه بود؛ اما از نظر امتداد، طولان ىترين درگيرى با باطل است و تا . 3
هر زمان آه هر آرزومندى آرزو آند آه آاش در آربلا بود و در يارى امام به شهادت م ىرسيد، امتداد دارد. اين
49)» يا ليتنى آنت معكم فافوز معكم « : (آرزو و اشتياق، به خوبى در زيارتنامه ها جلوه گر است آه
اين آلمه آل يوم عاشورا و آل ارض « : امام خمينى)ره( درباره مفهوم اينكه هر روز عاشوراست، مى فرمايد
آربلا يك آلمه بزرگى است... همه روز بايد ملت ما اين معنى را داشته باشد آه امروز روز عاشورا است و ما بايد
مقابل ظلم بايستيم و همين جا هم آربلاست و بايد نقش آربلا را ما پياده آنيم. انحصار به يك زمين ندارد؛ انحصار
به يك افراد نمى شود؛ قضيه آربلا منحصر به يك جمعيت هفتاد و چند نفرى و يك سرزمين آربلا نبوده؛ همه 50)». (زمين ها بايد اين نقش را ايفا آنند
آرى، توجه به امام حسين عليه السلام، در هر زمان و مكانى، همچون توجه به نماز وجود دارد؛ هم چنان آه در و جلت و عظمت « : زيارت عاشورا، وقتى صحبت از مصيبت شهادت حضرت به ميان مى آيد گفته مى شود آه
يعنى آشكار و بزرگ است اين مصيبت تو بر ما و بر تمام اهل ». المصيبة بك علينا... و على جميع اهل السماوات
آسمان ها و زمين. و اين مطلب بديهى است آه خواندن زيارت عاشورا در هر مكان و زمانى جايز و بلكه توصيه .شده است آه خود حاآى از گستردگى ياد و توجه به امام حسين عليه السلام در هر زمان و مكانى است