اوّل ما يحاسب به يوم القيامة الصّلاة. فمن أجاب فقد سهل عليه ما بعده و « : قال رسول اللّه صلى الله عليه وآله وسلم
52)». (من لم يجب فقد اشتدّ ما بعده
نماز اولين چيزى است آه در قيامت به حسابش م ىرسند. پس « : رسول اآرم صلى الله عليه وآله وسلم مى فرمايند
اگر انسان جواب داد، پس بر او بقيه اعمالش آسان خواهد بود و اگر جواب نداد اعمال بعدش سخت خواهد بود .«
اذا آان يوم القيامة يدعى بالعبد فاوّل شى ء يُسأل عنه الصّلاة فان جاء بها « : قال رسو لاللّه صلى الله عليه وآله وسلم
53)». (تامّة والاّزخّ به فى النّار
پيامبر اآرم صلى الله عليه وآله وسلم فرمودند: وقتى روز قيامت شود بنده خوانده مى شود. پس اولين چيزى آه از
او سؤال مى شود نماز است. پس اگر آن را به تمام و آمال آورد )نجات يابد(، وگرنه به سبب آن در آتش خواهد
افتاد .«
انّ اوّل ما يحاسب به العبد بصلاته فان صلحت فقد افلح و انجح. و ان « : قال رسول اللّه صلى الله عليه وآله وسلم
54)». (فسدت فقد خاب و خسر
همانا اولين چيزى آه از عمل بنده در قيامت محاسبه مى شود، « : پيامبر اآرم صلى الله عليه وآله وسلم مى فرمايند
نماز اوست. پس اگر به خير و صلاح باشد، پس همانا آن فرد به فلاح و رستگارى رسيده و اگر نمازش فاسد باشد،
پس همانا اهل خسران است .«
اوّل ما يسأل العبد اذا وقف بين يدى اللّه عزّوجلّ عن الصّلاة فان زآّت « : قال رسول اللّه صلى الله عليه وآله وسلم
55)». (صلاته زآا سائر عمله و ان لم تزكّ صلاته لم يزّك عمله
اولين چيزى آه از بنده وقتى آه در نزد خداى عزّوجلّ مى ايستد « : پيامبر اآرم صلى الله عليه وآله وسلم مى فرمايند
سؤال مى شود، نماز است. پس اگر نمازش پاك باشد بقيه عملش نيز پاك خواهد بود و اگر نمازش تزآيه شده نباشد،
عملش تزآيه نمى شود .«
انّ اوّل ما يحاسب به العبد الصّلاة فان قُبلت قبل ما سواها « : قال الامام الباقرعليه السلام .«
همانا اولين چيزى آه از بنده سؤال مى شود نماز است. پس اگر قبول شود بقيه « : امام باقرعليه السلام فرمود
اعمالش نيز قبول مى شود .«
56)». (قال رسول اللّه صلى الله عليه وآله وسلم: اوّل ما يُسأل عنه العبد حبّنا اهل البيت
اولين چيزى آه از بنده سؤال مى شود، حب ما اهل بيت است « : رسول اآرم صلى الله عليه وآله وسلم مى فرمايد .«
لا تزول قدما عبدٍ يوم القيامة حتى يسأل عن اربع: عن عمره فيما افناه. و « : قال رسول اللّه صلى الله عليه وآله وسلم
57)». (عن جسده فيما ابلاه، و عن ماله من أينَ آسبه فيما انفقه و و عن حبّنا اه لالبيت
بنده در قيامت قدم از قدم برنمى دارد تا اين آه از چهار چيز « : رسول اآرم صلى الله عليه وآله وسلم مى فرمايند
سؤال شود. از عمرش آه در چه چيزى صرف آرده و از جسدش آه در چه چيزى فرسوده و از مالش آه در چه
.راهى خرج آرد و از چه جايى به دست آورد و از حب ما اهل بيت
لا تزول قَدم عبدٍ حتّى يسأل عن حبّنا اهل البيت. فقيل: يا « : ابو برزة: قال رسول اللّه صلى الله عليه وآله وسلم
58)». (رسول اللّه صلى الله عليه وآله وسلم فما علامة حبّكم؟ فضرب بيده على منكب عَلىٍّ
پيامبراآرم صلى الله عليه وآله وسلم فرمودند: بنده در قيامت قدم از قدم برنمى دارد تا اين آه از « : ابو برزه مى گويد
چهار چيز سؤال شود. از جسدش آه در چه چيزى فرسوده آرده و از عمرش آه در چه چيزى صرف آرده و از
مالش آه از آجا به دست آورده و در چه راهى خرج آرده و از دوستى و حب اهل بيت. پس گفته شد: اى رسول
خدا! علامت دوستى و حب شما چيست؟ پس پيامبرصلى الله عليه وآله وسلم با دستش بر شانه على عليه السلام زد
))يعنى دوستى على عليه السلام
حنان بن سدير قال حدّثنى ابى قال: آنت عند جعفر بن محمدعليهما السلام فقدّم الينا طعاماً ما اآلت طعاماً مثله قط. -
فقال لى: يا سدير، آيف رأيت طعامنا هذا؟ قلت: بابى انت و امّى يابن رسول اللّه، ما اآلت مثله قطّ و لا اظنّ آآل ابد اً
مثله. ثمّ انّ عينى تغرغرت فبكيت. فقال: يا سدير، ما يبكيك؟ قلت يابن رسول اللّه ذآرت آيةً فى آتاب اللّه تعالى. قال:
الّذى » من النّعيم « فخفت ان يكون هذا الطّعام ». ثم لتسئلنّ يومئذٍ عن النّعيم « و ما هى؟ قلت: قول اللّه فى آتابه
يسألنااللّه عنه. فضحك حتى بدت نواجذه، ثمّ قال: يا سدير لا تسأل عن طعامٍ طيّب و لا ثوبٍ ليّن و لا رائحةٍ طيبةٍ؛ بل
لنا خُلق و له خلقنا و لنعمل فيه بالطاعة قلت له: بابى انت و امى يابن رسول اللّه، فما النعيم؟ قال: حبّ علىٍ و عترته.
59)»؟ (يسألهم اللّه يوم القيامة: آيف آان شُكرآم لى حين انعمت عليكم بحبّ علىٍّ و عترته
پدرم گفت آه در نزد امام صادق عليه السلام بودم. پس برايمان طعامى آورد آه هرگز « : حنان بن سدير م ىگويد
مثل آن را نخورده بودم. پس حضرت فرمود: يا سدير غذا چگونه بود؟ عرض آردم: پدر و مادرم به فدايتان، اى
پسر رسول خدا! هرگز مثل آن را نخورده بودم و هرگز گمان نمى آنم آه مثلش را بعداً نيز بخورم. سپس اشك
چشمم جارى شد و به گريه افتادم. پس حضرت فرمود: اى سدير چه چيزى تو را به گريه انداخت؟ عرض آردم:
پس ترسيدم آه اين غذا از جمله نعيمى باشد آه حق تعالى سؤال مى آند. پس » ثمّ لتسئلن يومئذٍ عن النّعيم « آيه
حضرت خنديد به گونه اى آه دندان هاى مبارآش نمايان شد. سپس فرمود: اى سدير! از غذاى پاك و لباس نرم و بوى خوش سؤال نمى شود؛ چرا آه براى ما خلق شده اند و ما نيز براى آن خلق شده ايم و به سبب آن براى طاعت
)خدا( عمل مى آنيم. عرض آردم: پدر و مادرم به فدايتان اى پسر رسول خدا! پس نعيم )آه در آيه آمده( چه چيزى
است؟ حضرت فرمودند: نعيم، دوستى و حب على و عترت اوست آه خداوند از مردم در قيامت مى پرسد: شكر شما براى من چگونه بود، وقتى آه به شما حب على و عترتش را نعمت دادم؟