نماز، خواست، فروتنى، رحمت، درود، راز، نياز، خلوت با خود و اتصال با بى نهايت است. بعضى از بزرگان صلات را از تصليه مشتق مى دانند. بدين معنى آه چون چوب هاى آج را با گرفتن به نزديكى آتش و رساندن حرارت به آن مستقيم مى آنند، عرب آن را تصليه مى گويد. گويى نمازگزار با توجه به مبدأ اعلى در نماز و با حرارتى که در اثر حرآت صعودى و قرب شمس حقيقت معنوى براى نفس حاصل مى شود، آج رفتارى هاى نفس .را آه در اثر توجه به غيرخدا و ميل به باطل ايجاد شده است تعديل مىکند.
:مشتقاتى از آلمه )صلات( در قرآن
.صلّوا عليه: درود و رحمت فرستيد بر او .اقيمواالصلوة: بر پا داريد صلات را صل لربك: نسبت به پروردگارت فروتن باش. خود را به سوى او بيفكن و با او راز و نياز آن. پيوند خود را با .خدايت مستحكم دار. به خدايت بپيوند و هدف خود را خدا قرار بده .