آداب و شرايط ظاهرى نماز عبارت است از: طهارت، پوشاندن عورت، وقت شناختن، قبله شناختن، عبارات و کلمات را صحيح ادا آردن، طمأنينه و آرامش بدن در حال نماز، نخنديدن، سخن خارج از نماز نگفتن، و پاك بودن .محل سجده، و حلال و پاك بودن لباس نمازگزار و امثال اي نها آه در رساله هاى عمليه بيان شده است . هنگام نماز، با دست و سر و صورت خود بازى مكن، زيرا همه اين آارها، سبب « : امام باقرعليه السلام مى فرمايد . نقص نماز مى شود. در حالت آسالت و خواب و سنگينى نيز مشغول نماز مشو، زيرا چنين نمازى از آن منافقان است ...«
هنگام نماز، از دنيا و آن چه در آن است مأيو سشو وتمام توجهت را به خدا قرار «: امام صادق عليه السلام م ىفرمايد ده و به ياد روزى باش آه در برابر دادگاه عدل الهى قرار مى گيرى ...«
و اما نماز علاوه بر شرايط ظاهرى، يك سلسله آداب باطنى هم دارد آه آن ها شرط قبول شدن نماز است. يعنى اگر آداب ظاهرى رعايت شود نماز صحيح است و قضا ندارد و عقوبت و آيفر دردناك آخرت را نيز نخواهد داشت، اما اگر آداب باطنى آن رعايت شود، علاوه بر اين آه صحيح است، خداوند متعال آن را قبول مى آند و اگر آداب .باطنى خوب رعايت نشود، خداوند آن را قبول نخواهد آرد آن آداب باطنى عبارت است از حضور قلب در حال نماز آه لازم است شخص نمازگزار قلبش در آن هنگام، .متوجه حضرت حق باشد.