اين عالم قوانينى دارد آه در قرآن از آ نها به سنت هاى الهى تعبير شده است. اين سنت ها غيرقابل تغييرند. اين
قوانين آه خداوند خود ضامن اجراى آ نهاست، در جهان هستى حاآم است و هر آس آه اين قوانين را رعايت آند
به نتيجه مطلوب مى رسد. حال گاهى اين قوانين مادى هستند و توسط اسباب مادى مى توان به نتيجه آ نها دست پيد ا
.آرد و گاه معنوى و ماوراى مادى هستند و توسط اسباب غيرمادى مى توان به آن دست پيدا آرد
بنابراين گاه توسط اسباب ظاهرى و مادى مشكل انسان برطرف مى شود، گاه هم با قوانين ماوراى مادى گشايش
در آار انسان حاصل م ىشود و اين مسأله در بارگاه خداوند عزّوجلّ آه همه اسباب، اثر خود را از او مى گيرند و
مسبب الاسباب است، امرى عادى است. پس اگر در روايات آمده است آه نماز موجب توسعه در رزق م ىشود،
.نبايد سطحى انديشيد و خرده گرفت، چرا آه اراده خداوند بر اين تعلق گرفته آه اين اثر را در نماز قرار دهد
البته نبايد اين نكته را از نظر دور داشت آه محتواى نماز به گونه اى است آه شخصيت انسان را م ىسازد و
موجب مى شود انسان قانع بوده و در زندگى اسرافكار نباشد، لذا دچار فقر نيز نشود، چرا آه قناعت خود گنجى
است آه پايان نمى پذيرد و اين ها همه در پرتو ايمان به خداى يگانه و برقرارى ارتباط با او در هنگام نماز براى .انسان نمازگزار حاصل مىشود
.از طرفى خداوند در جاهاى مختلف، نماز و زآات را در آنار هم قرار داده است
.فأقيموالصّلوة و أتواالزّآاة و اعتصموا باللّه هو موليكم
.پس نماز بگذاريد و زآات بدهيد و به خدا توسل جوييد، آه اوست مولاى شما
اين آيه بيانگر ارتباط تنگاتنگ نماز و زآات است، يعنى هر آس آه جزء نمازگزاران است، مى داند آه بايد اهل .زکات و انفاق باشد و همين روحيه در جامعه اسلامى موجب از بين رفتن فقر مى شود