طّى مسافرتى ، در محضر آية ا... بهاءالدينى (1287 - 1376 ه‍ .ش ) بوديم . در آن روز براى سخنرانى به شهرستان (شال ) قزوين رفتيم و بسيار خسته بوديم . در برگشت ، براى استراحت به منزلى كه در تهران مهيّا شده بود رفتيم . صبح از خواب بيدار شدم و ديدم موقع اذان صبح است . به آقا عرض كردم : آقا! شما حالا براى نماز بيدار شديد؟! فرمودند: ما بيدار بوديم . مشاهده كردم كه اين پير مرد الهى در وقت نماز شب بيدار بوده ولى از جا بلند نشده است ، مبادا كه دَر صدا كند و من بيدار شوم .⁽¹¹⁴⁾