الذين بالغيب و يقيمون الصلوة مما رزقناهم ينفقون ⁽³⁾
ترجمه :پرهيزگاران آنهايى هستند كه ايمان آوردند و نماز را بر پا مى دارند و از تمام نعمتها و مواهبى كه به آنها روزى داده ايم ،انفاق مى كند.
تفسير آيه  
آيه شريفه درباره ويژگى پرهيزكاران نسبت به نماز سخن مى گويد.
ويژگى اول پرهيزكار در آيه  
منظور از ايمان به غيب چيست ؟ (( الذين يومنون بالغيب ))پرهيزكاران كسانى هستند كه به غيب ايمان دارند. ((غيب و شهود )) دو نقطه مقابل يكديگرند،عالم شهود محسوسات است ، و عالم غيب ماوراء حس ، زيرا- غيب به معنى چيزى است كه پوشيده و پنهان است و چون عالم ماوراء محسوسات از حس ما پوشيده است به آن غيب گفته مى شود، در قرآن كريم مى خوانيم ((عالم الغيب و الشهادة هو الرحمن الرحيم )) خداوندى كه به غيب و شهود،پنهان و آشكار دانا است و او است خداوند بخشنده و رحيم . ⁽⁴⁾
ايمان به غيب درست نخستين نقطه اى است كه مؤ منان را از غير آنها جدا مى سازد و پيروان آسمانى را در برابر منكران خدا وحى و قيامت قرار مى دهد و به همين دليل نخستين ويژگى پرهيزكاران ايمان به غيب ذكر شده است و ⁽⁵⁾ در بعضى از روايات اهلبيت عليه السلام ⁽⁶⁾ غيب در آيه فوق تفسير به (امام غائب حضرت مهدى عليه السلام ) شده است كه به عقيده ما هم اكنون زنده است و از ديده ها پنهان مى باشد منافاتى با آنچه در بالا گفتيم ندارد،مى خواهد وسعت معنى ايمان به غيب و شمول آن را حتى نسبت به امام غائب عليه السلام مجسم كند، حتى مى توان گفت ايمان به غيب معنى وسيعى دارد كه ممكن است با گذشت زمان حتى مصداقهاى تازه اى پيدا كند.
ويژگى دوم پرهيزكاران در آيه  
(و يقيمون الصلوة ) (پرهيزكاران كسانى هستند كه نماز را بر پا مى دارند) ((نماز ))كه رمز ارتباط با خدا است ،مومنانى را كه به جهان ماوراء طبيعت راه يافتند در يك رابطه دائمى و هميشگى با آن مبداء بزرگ آفرينش نگه مى دارد آنها تنها در برابر خدا سر تعظيم خم مى كنند،و تنها تسليم آفريننده بزرگ جهان هستى هستند،و به همين دليل ديگر خضوع در برابر جباران و ستمگران ،در برنامه آنها وجود نخواهد داشت چنين انسانى احساس ‍ مى كند در تمام مخلوقات ديگر فراتر رفته ،و ارزش آن را پيدا كرده كه با خدا سخن بگويد،و اين بزرگترين عامل او است .
كسى كه شبانه روز حداقل پنج با در برابر خداوند قرار مى گيرد و با او به راز و نياز مى پردازد فكر او عمل ،گفتار همه خدائى مى شود،چنين انسانى چگونه ممكن است بر خلاف خواست او گام بردارد ( مشروط بر اينكه راز ونيازش به درگه حق ،از جان و دل سرچشمه گيرد و با تمام قلب رو به كاهش آورد) ⁽⁷⁾
ويژگى سوم پرهيزكاران در آيه  
قابل توجه اينكه قرآن نمى گويد (من اموالهم ) از اموالشان انفاق مى كنند،بلكه مى گويد :(و ممت رزقنا هم ينفقون ) و به اين نه تنها از اموال بلكه از علم و عقل و دانش و نيروهاى جسمانى و مقام موقعيت اجتماعى خود،و خلاصه از تمام سرمايه هاى خويش به آنها نياز دارند مى بخشد،بى آنكه انتظار پاداشى داشته باشد. جالب اينكه در حديثى از امام صادق عليه السلام مى خوانيم كه در تفسير جمله (و مم رزقنا هم ينفقون ) فرمود: آن اين است كه از علوم و دانشهائى كه به آنها تعليم داده ايم نشر مى دهند،و به نيازمندان مى آموزند. ⁽⁸⁾ بديهى است مفهوم اين سخن آن نيست كه انفاق مخصوص به علم است ،بلكه چون غالبا نظرها در مساءله انفاق را روشن مى سازد، ضمنا از اينجا به خوبى روشن مى شود كه انفاق آيه مورد بحث خصوص زكات واجب و مستحب خصوص زكات واجب ، يا اعم از زكات واجب و مستحب نيست ،بلكه معناى وسيعى دارد كه هر گونه بلا عوض را در بر مى گيرد.
فضيلت تلاوت آيه : 
روايتى كه از اما على بن الحسين عليه السلام از پيامبر چنين نقل شده است كه فرمود: كسى كه چهار آيه سوره بقره و آية الكرسى و دو آيه بعد از آن و سه آيه از نزديك نمى شود قرآن را نخواهد كرد.⁽⁹⁾