امتياز نماز جماعت بر فرداى  
اولين نماز جماعت در روى زمين  
عفيف كندى نقل مى كند،در دوران جاهليت و آغاز بعث براى خريد لباس و عطر جهت خانوده ام به مكه مسافرت كردم ،و با عباس بن عبد المطلب كه فروشنده كالا و لوازم زندگى بود ملاقات نمود و در نزد او بوده و به كعبه مى نگريستم در حالى كه خورشيد به سقف آسمان چسبيده و ظهرى بسيار گرم بود،ناگهان ديدم جوانى آمد و به آسمان نگاه كرد و سپس ‍ روبروى كعبه ايستاد و مشغول نماز شد. چند لحظه بعد ديدم نوجوانى آمد و در طرف راست او ايستاد،و سپس چند لحظه نگذشت كه بانويى را ديدم و پشت سر آن نفر به نماز ايستاد ديدم آن جوان به ركوع و سپس به سجده رفت ،و آن نوجوان و زن نيز ركوع و سجده به جا آورند به عباس گفتم :موضوع بزرگ و عجيبى مى بينم ؟ گفت آرى ، امر عظيمى است آيا مى دانى اين جوان و آن نوجوان و آن زن كيستند؟ گفتم :نه گفت آن جوان محمد بن عبدالله است و اين نوجوان على است و آن زن خديجه مى باشد،و پسر برادرم مى گويد
:خداوند خالق به اين دين و روش فرمان داده است .
سوگند به خدا در همه روى زمين ،غير از اين سه نفر در اين (اسلام ) نيافته
⁽²⁴⁾
نماز جماعت در خانه  
عبدالله بن مسعود خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله رسيد عرض ‍ كرد كه : روزى به تكبيرة الاحرام نماز جماعت نرسيدم آيا فضيلت كامل نماز جماعت به من مى رسد
حضرت فرمود:اگر آنچه در زمين است انفاق كنى باز اين ثوابى كه از تو فوت شد را نمى توانى جبران كنى گفت :اگر بنده اى را آزاد كنم آيا به فضيلت كامل مى رسم ؟
حضرت فرمود:نه اى پسر مسعود فضيلتش از چهل سال نماز در منزل بيشتر باشد. ⁽²⁵⁾
مرد بينا و نماز جماعت  
مرد نابينايى به محضر رسول خدا صلى الله عليه و آله شرفياب شد و عرض كرد يا رسول الله چشمانم ديد ندارد و چه بسا پيش آمده كه اذان مسجد را مى شنوم ولى كسى پيدا نمى شود كه دستم را بگيرد و براى اقامه نماز جماعت در كنار شما به مسجد بياورد،پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:طنابى به در منزلت ببند،و آن را به در مسجد وصل كن و با كمك آن خود را به مسجد برسان و در نماز جماعت شركت كن . ⁽²⁶⁾
پاداش نماز جماعت  
در كتاب ((نصايح الشيعه ))آمده است :هر كس نماز پنجگانه خود را به جماعت برگزار كند خداوند به او پنج چيز عطا مى فرمايد:
1- تنگى معاش را از او دفع مى كند
2- تنگى قبر را هم از او بر طرف مى كند
3- نامه عملش را به دست راستش مى دهند
4- از پل صراط مانند برق مى گذرد
5- بدون حساب و كتاب وارد بهشت مى شود ⁽²⁷⁾