ان الذين امنوا و عملو الصالحات و اقاموا الصلوة و اتوا الزكوة اجر هم عند ربهم و لا خوف عليهم و لا يحزنون ⁽⁶⁴⁾
ترجمه : آنان كه اهل ايمان و عمل شايسته هستند و نماز را برپا داشته و زكات مى پردازند، نزد خداوند اجر و بر آنان ترس و غصه اى نخواهد بود.
تفسير آيه  
آياتى كه قبل از اين آيه شريفه در قرآن بيان شده درباره ربا خواران و ناسپاسگويان و گنهكاران سخن مى گويد، اما در اين آيه فوق درباره كسانى كه در پرتو ايمان ، خود پرستى را ترك گفته و عواطف فطرى خود را زنده و علاوه بر ارتباط با پروردگار و برپاداشتن نماز، به كمك و حمايت نيازمندان مى شتابند و از اين راه ، از تراكم ثروت و بوجود آمدن اختلافات طبقاتى و بدنبال آن هزار گونه جنايت جلوگيرى مى كنند پاداش خود را نزد پروردگار خواهند داشت و در هر دو جهان از نتيجه عمل نيك خود بهره مند مى شوند.
طبيعى است كه ديگر عوامل اضطراب و دلهره براى اين دسته بوجود نمى آيد، خطرى كه در راه اين سرمايه داران مفت خوار بوده و لعن و نفرينهائى كه بدنبال آن نثار مى شد براى اين دسته نيست . و بالاخره از ((آرامش كامل )) برخوردار بوده هيچگونه اضطراب و غمى نخواهد داشت كه دنباله آيه مى فرمايد.
و لاخوف عليهم و لا هم يحزنون اين دسته نزد خداوند داراى اجر و مزد هستند و براى آنان ترس و غضه نخواهد بود.⁽⁶⁵⁾