خداوند متعال ؛ اين سوره كوثر خطاب به نبى اكرم (ص ) فرمود: ((انا اعطيناك الكوثر)) ((اى رسول حق ما به تو كوثر عطا كرديم . ⁽⁵⁰³⁾
در كتب تفسير از چند چيز به عنوان ((كوثر)) ياد شده است از جمله 1- خير كثير 2- نهرى در بهشت 3 - نبوت 4 - فرزندان بسيار از نسل زهراى اطهر عليه اسلام 5 - قرآن 6 - شفاعت 7 - اسلام 8 - علماى دين و اصحاب و ياران وفادار و... هر يك از موارد مذكور مصداقى براى ((كوثر)) است و ممكن است كوثر شامل همه اينها باشد.
آنچه مسلم است ، خداوند مهربان خير كثير و نعمتهاى فراوانى در دنيا و آخرت به پيامبر عزيز اسلام عليه السلام عطا كرده و خواهد كرد و او بايد در برابر اين همه نعمت ، شكر گزارى كند. خداوند به او فرمان مى دهد: ((فصل لربك و انحر)) ⁽⁵⁰⁴⁾ براى شكر اين نعمتها نماز بخوان و قربانى كن ⁽⁵⁰⁵⁾
در سوره مباركه كوثر يكى از معانى آن (فرزندان بسيار از نسل زهراى اطهر عليه السلام مى باشد، پس كوثر از وجود مبارك فاطمه زهرا عليهاالسلام سرچشمه مى گيرد. رسول خدا(ص ) مى باشد. تا اينكه فرمود: زمانى كه در محرابش در مقابل پروردگار جل جلاله مى ايستد، نورش براى ملائك پرتو افكنى مى كند، آنچنان كه ستارگان آسمان براى اهل زمين نوز مى افكنند. و خداوند متعال به ملائكه مى فرمايد: اى ملائكه من بنگريد به كنيز من ،
فاطمه سيده كنيزانم ، كه در مقابل من به عبادت ايستاد، به طورى كه بدنش از ترس مقام من مى لرزد و با تمام وجود و قلبش ‍ بر عبادت و اطاعتم رو آورده ، شما فرشتگان را شاهد مى گيرم كه شيعيان فاطمه عليهاالسلام را از آتش جهنم ايمن گردانم .
از حسن بصرى نقل شده كه مى گفت : حضرت فاطمه عليها السلامّ عابدترين امت بود و در عبادت حق تعالى آن قدر بر پا مى ايستاد كه پاهاى مباركش ورم مى كرد. ⁽⁵⁰⁶⁾