• تشويق و تحسين (كلامي و مادي)
بهتر است براي مجذوب كردن هرچه بيش‏تر كودك به نماز، اين كار عبادي را با تشويق و تحسين همراه كنيم. كودكان براي مشتاق شدن به كاري بيش از هر چيز به تشويق و تأييد نياز دارند. زماني كه كودكي روي زمين دراز مي‏كشد و صورتش را به مهر مي‏چسباند، به جاي آن‏كه بكوشيم حالتش را به صورت سجده بزرگ‏سالان درآوريم، بايد همان رفتار كودكانه‏اش را تشويق كنيم. تشويق سبب مي‏شود اين رفتار بارها تكرار شود و هم زمان با رشد ذهني و حركتي كودك، زمينه يادگيري سجده درست نيز فراهم گردد. با گذشت زمان، هنگامي كه كودك به نوجواني برسد، به عبادت خو مي‏گيرد.

اگر كودك، جمله يا كلمه‏اي از نماز را بر زبان آورد، بايد او را مورد تشويق قرار داد. هنگامي كه كودك، كلمه اللّه‏ اكبر يا لا اله الا اللّه‏ را به زبان جاري كرد، سزاوار تشويق و پاداش پدر و مادر است و اين رفتار بايد آن چنان مهم جلوه داده شود كه فرزند، بزرگي ذكر را باور كند. هم‏چنين در فرصت‏هاي مناسبي كه به دست مي‏آيد، مي‏توانيم او را به عنوان كودكي نمازخوان به ديگران بشناسانيم و كارهاي او را به اسم نماز بستاييم. براي نمونه بگوييم: چون كودك نمازخواني هستي، خدا به تو كمك مي‏كند يا آفرين به تو كه نمازخوان شده‏اي و بهشتي خواهي شد و خدا از تو راضي است... .

هم‏چنين بايد كودكاني را كه به سنّ تكليف نرسيده‏اند، تشويق و تأييد كنيم و ناتواني‏هاي آنان را به رُخشان نكشيم. تأكيد بر نكات مثبت رفتاري كودكان، اعتماد به نفس و احساس ارزشمندي را در كودكان مي‏آفريند و آنان با آمادگي و شهامت، مي‏توانند در انجام مسئوليت‏هاي خود پيروز شوند. چنان‏چه در مورد نماز سخت‏گيري كنيم و بر ناتواني‏هاي آنان انگشت بگذاريم و آن‏چه را انجام مي‏دهند، به درستي تشويق نكنيم، نسبت به نماز، احساس ناخوشايندي پيدا خواهند كرد.

امام رضا عليه‏السلام فرموده است:

وَاعْلَمْ اَن الغُلامَ يُؤخَذ بِالصّيامِ اِذا بَلَغَ تِسْعَ سِنينَ عَلي قَدرِ ما يُطيعُهُ فَاِنْ اَطَاقَ اِلي الظُّهرِ اَوْ بَعدَهُ صام اِلي ذاكَ اَلْوَقتْ فَاذِا غَلَبَ عَلَيه اَلجُوعُ و اَلْعَطَشُ اَفْطَرَ وَ اِذا صامَ ثَلاثَةَ اَيامٍ فَلا تأخُذُه بالصّيام الشّهرِ كلّهِ.( مستدرك الوسائل، ج 7، ص 393. )

هنگامي كه پسر بچه به نُه سالگي رسيد، به اندازه توانش روزه مي‏گيرد. اگر تا ظهر و پس از آن تاب آورد، تا آن زمان را روزه بگيرد. پس هنگامي كه تشنگي و گرسنگي بر او چيره شد، [مي‏تواند] افطار كند و هنگامي كه سه روز روزه گرفت، [مي‏تواند] ادامه ماه را روزه نگيرد.

منبع : پایگاه مذهبی صلات