رهبران اجتماع
«مراد از رهبران اجتماع، كساني هستند كه نقش مهمي در جامعه دارند و كارشان، امر و نهي كردن و دستور دادن است. نقش اين گروه از رهبران جامعه كه رهبرهاي مذهبي و عقيدتي اجتماع را نيز به عهده دارند، در هر مقامي، مهم و سرنوشت‏ساز است. چنان‏چه صالح باشند، جامعه صالح خواهد بود و اگر فاسد باشند، جامعه نيز فاسد خواهد شد. افراد عادي اجتماع نمي‏توانند در مورد نقش و رفتار آن‏ها و رابطه آن با باور خود، جدايي قايل شوند. پس اگر آن‏ها را در معرض فساد ببينند، بدبين مي‏شوند.

براي نمونه، فردي كه از يك پليس كجروي ببيند، به قانون و قانون‏گذار بدبين مي‏شود. هم‏چنين در مورد مديران اجرايي و ادارات وضع به همين‏گونه است. اگر آن‏ها ستم و تبعيضي روا دارند، مايه بدبيني مردم فراهم خواهد شد».( نحوه رفتار والدين با فرزندان، ص 19. )

پس هرگاه افراد جامعه به ويژه كودكان و نوجوانان پي ببرند كه حاكمان و مديران كشورشان به مذهب و اصول آن پاي‏بند هستند، آنان نيز همان گونه رفتار خواهند كرد و به سلامت روششان اميدوار خواهند شد.
نهاد آموزش و پرورش
مدرسه، خانه دوم كودك و نوجوان است و بناي رفتارهاي علمي، اجتماعي و اخلاقي كودك در آن‏جا مورد بازبيني قرار مي‏گيرد و نتيجه آن ممكن است آباداني يا ويراني شخصيت او باشد.

اخلاق و رفتار آموزگار، شيوه انديشيدن او، سطح فرهنگي، چگونگي برخورد، روش تدريس، شيوه انضباطي، جاذبه و دافعه، تشويق و تنبيه و نظم و پرورش همه و همه در رفتار كودك و نوجوان اثر مي‏گذارد. شيوه برخورد آموزگار ممكن است براي فرزندان ما عقده‏هاي رواني ايجاد كند و يا به حل عقده‏هاي رواني گذشته‏شان ياري رساند.( نحوه رفتار والدين با فرزندان، ص 18 )

بنابراين، آموزگاران و مديران مذهبي كه دستورهاي اسلامي را باور دارند و به آن‏ها پاي‏بند هستند، شاگرداني مذهبي و پاي‏بند به حدود الهي پرورش خواهند داد و در گرايش شاگردان خود و دل‏بستگي آنان به دين به ويژه نماز تأثيرگذار خواهند بود.

منبع: پایگاه مذهبی صلات