هنگامی روحیه ی عبادت در انسان زنده می ماند که انسان در انجام آن میانه رو باشد، لذا در کتب حدیث روایاتی با عنوان : باب الاقتصاد فی العبادة، نقل شده است.

همان گونه که انسان وقتی سالم است که میان اندامش تناسب باشد و اگر عضوی بزرگتر یا کوچکتر از حد معمولش باشد ناقص الخلقه است، در امور معنوی نیز انسان باید ارزش ها را به طور هماهنگ در خود پرورش دهد.

به پیامبر اکرم (ص) خبر دادند که گروهی از امت تو به خاطر عبادت، همسر و فرزند را رها کرده و به مسجد آمده اند. پیامبر فریاد برآورد که این راه و روش من نیست من خودم با همسر زندگی می کنم و در منزل ساکنم، هرکس غیر از این عمل کند از من نیست.

امام صادق (ع) داستان مسلمانی را نقل می کند که یک همسایه ی مسیحی داشت که مسلمان شد. همسایه ی مسلمان هنگام سحر او را بیدار کرد و به مسجد آورد و به او گفت: نماز شب بخوان تا صبح شود. هنگام صبح گفت نماز صبح و پس از آن تا طلوع آفتاب دعا بخوان. سپس تا وقت نماز ظهر قرآن و نماز بخوان و بدینگونه یک شبانه روز او را با نماز و قرآن و دعا پر کرد.

مسیحی که به خانه برگشت خسته شد و دست از اسلام برداشت و دیگر پای به مسجد نگذاشت. آری این گونه افراط و زیاده روی در عبادت، مردم را فراری می دهد.

استاد شهید مرتضی مطهری نقل می کند که عمروعاص دو پسر داشت یکی طرفدار حضرت علی (ع) و دیگری طرفدار معاویه. روزی پیامبر به فرزند خوب عمروعاص (عبدالله) فرمود: شنیده ام که تو شب ها را به عبادت و روزها را به روزه می گذرانی، گفت بله یا رسول الله، پیامبر فرمود من این راه را قبول ندارم.

در روایات می خوانیم که: « اِنَّ لِلقُلُوبِ اِقبَالَاً وَ اِدبَارَاً» (بحار ج 78 ص 357)

روح مردم گرایش و فرار دارد هرگاه رو می کند و گرایش دارد بهره گیری کنید و هرگاه آمادگی ندارد به او فشار نیاورید که ناخودآگاه عکس العمل منفی نشان می دهد.

در سفارشات اسلامی آمده که اوقات خود را 4 قسمت کنید و سهمی را برای تفریح و لذت بگذارید که اگر این گونه عمل کردید برای کارهای دیگر نشاط خواهید داشت.

قرآن کریم به یهودیانی که در روز استراحت و تعطیل به سراغ ماهیگیری و کار می رفتند عنوان متجاوز می دهد:

ما از متجاوزین روز شنبه ( که حریصانه به سراغ کار رفتند) آگاهیم. به هر حال حفظ نشاط و روحیه در عبادت یک اصل است که با میانه روی حاصل می شود.

منبع : وبلاگ زمزمه عشق