عبادت وسیله ی دریافت امدادها و الطاف الهی است :

« واعبُد رَبَّکَ حتّی یَأتِیَکَ الیَقِین » (سوره ی هجر/ آیه 99) آن قدر عبادت کن تا به درجه ی یقین برسی.          

حضرت موسی برای دریافت کتاب آسمانی تورات چهل شبانه روز در کوه طور به عبادت و مناجات پرداخت و پیامبر گرامی اسلام برای دریافت وحی مدت ها ی طولانی را در غار حرا به عبادت مشغول بود. در روایات آمده است:

« مَن اَخلَصَ العِبادَةِ لِلّهِ اَربَعِینَ صَبَاحَاً ظَهَرَت یَنَابیعُ الحِکمةَ مِن قَلبِهِ عَلی لِسَانِهِ » ( بحار ج 53 ص 326)

هر کس چهل شبانه روز تمام کارهایش رنگ عبادت و خلوص داشته باشد خداوند چشمه های حکمت را از قلبش بر زبانش جاری می سازد.

پس عبادت خالصانه دانشکده ای است که چهل روزه فارغ التحصیلانی حکیم پرورش می دهد که حکمت را از سرچشمه ی الهی دریافت و به دیگران پرداخت می کند.