بسم رب العالمین

از روایات اهل بیت عصمت علیهم السلام چنین مستفاد می گردد که اب گرم با همه مزایایی که در موارد مختلف دارد در وضو کراهت داشته و وضو با اب سرد افضل از ابگرم است.
زیرا میکربهایی که بر اعضاء وضو قرار دارند و محتمل است نفوذ جلدی پیدا کرده و وارد بدن شوند، فرمانهای ازتی اب سرد انها را نابود میسازد و هر چه اب سرد تر باشد اکسیژن بیشتر و فعالیت میکرب کشی فرمانها زیادتر است.
سنت است که اب وضو خشکانده نشود، تا بحال خود خشک گردد( گرچه در خشکانیدن بوسیله پارجه و حوله نظیف مجازیم) اما ابقاء رطوبت وضو بر خشکاندن رجحان داشته و مستحب می باشد.
فلسفه این امر نیز انست که مادام که اعضاء خشک نشده اند فرمانها به فعالیت خود ادامه می دهند.
یک منظور دیگر شارع مقدس اسلام از استحباب مضمضه و استنشاق در غسل و وضو این بوده که اب وضو پاکیزه و قالب شرب باشد.
با توجه باین دستورات، اب گندیده و پلید، نه تنها برای مضمضه و استنشاق و یا غسل و وضو منتج به زیان است، بلکه بجای آب استنجا هم نمی توان از ان استفده نمود. زیرا نفوذ میکرب بداخل بدن از مسامات جلدی نیز میسر است.
اکثر پزشکان غرب،‌با اظهار شگفتی از این دستورات ارزنده بهداشتی اسلام (انهم در چهارده قرن پیش، که نه میکرب شناخته شده و نه میکروسکوپ وجود داشته) همگی معترفند که موسس دیانت اسلام کاشف این کشف بوده است.
زیرا از وجود میکرب و راه ورود ان به بدن بخوبی آگاه بوده و طریق مبارزه با انها را نیک تشخیص داده و در نتیجه دستورات بهداشتی را نیز توام با دستورات دینی (در خور ظرفیت و ادراک مردم ان عصر) تبلیغ فرموده است.

دوم: نیت
(آنچه که تذکر ان در اینجا لازم می اید ان که از اول شروع وضو همینقدر که قربه الی الله شاعر بعمل خویش باشیم کافی بوده اوردن کلام بر زبان لازم نیست.)

سوم: شستن صورت… از بالای پیشانی تا چانه.
زیرا اکثر حواس ظاهره و بیشتر اسباب مطالب دنیوی در صورت ادمی قرار دارد.

چهارم: شستن دستها – از مرفق(ارنج) تا سر انگشتان( مردان از پشت بالای مرفق، زنان از روی مرفق) از آنجا که قسمت اعظم کارهای پست و امور دنیوی و خواهشهای نفسانی و شهوات طبیعی، همه بوسیله دستها انجام می گیرد.

پنجم: مسح سر- با تری دست راست، بحدسه انگشت و سطح و درازی ان( تقریبا یک چهارم جلوی سر)
سر، منبع افکار و تدابیر و محل تمرکز قوای دماغیه بوده و قوه فکر و عقل (که منشا برانگیختن حواس بر امور دنیایی، و مانع از توجه و اقبال بامور اخرتی است.) در سر ادمی قرار دارد، و مرادات نفسانی از ان حاصل می گردد.
با مسح سر و رسیدن رطوبت بر روی بشره جلو سر، دوران دم، در این عضو فورا شدیدتر شده و سلولهای دماغی، برای تفکر اماده تر و در حقیقت با تامین اکسیژن هوا، با این استنشاق جلدی، فعالیت سلولهای دماغی نیز سریعتر می گردد.

ششم: مسح روی پاها- باب وضو (ابتدا بر راست) از سر انگشت تا جاییکه پنجه و پا بهم می پیوندد. زیرا پاهای آدمی، الت و افزار وصول بمحل مقصود و حصول کارهای دنیوی است.

دانشمندان و پزشکان متحد القولند، همه بدن بویژه پاها، شدیدا بجذب اکسیژن و هواخوری و استنشاق جلدی نیازمندند، لذا شارع اسلام، تامین چنین احتیاج را نیز در ضمن مقررات اداب وضو از نظر دور نداشته و با اموختن فلسفه مسح پاها، از این طریق نیز سلامتی جامعه اسلامی را تامین و تضمین فرموده است.

ادامه دارد…

به برکت صلوات بر محمد و ال محمد
التماس دعا
یا علی

منبع : عطر نماز