بسم الله الرحمن الرحیم

وضو مقررات و مستحبات دیگری دارد، که برخی از موارد ضروری انرا متذکر می شویم:

- هر گاه عضو شسته شده قبلی بر اثر حرارت و یا باد، خشک شود، احتیاط است که وضو از سر گیریم(بهمین سبب است که در مواقع بروز اشکال ((وجود باد و حرارت)) تعجیل در وضو را روا دانشته اند.)

- این مسئله نباید از نظرها دور بماند که وضو باید تنها بقصد وضو باشد. بدینمعنی که فی المثل در هوای گرم نباید بقصد خنک شدن وضو ساخته شود، و نیز اعمال وضو باید پی در پی (بدون فاصله) انجام یابد، زیرا وضو مانند غسل نیست که بتوان عضوی را شسته، و بعد از لحظه ای عضو دیگر را شست، و لذا هرگاه در وضو چنین پیش اید، بناچار باید وضو از سر گرفت.

- بوقت ضرورت(کمی اب) در وضو نیز مانند غسل، همان تر شدن اعضاء کافی است. اما مسح کردن جاییکه باید شست و همچنین شستن جاییکه باید مسح نمود جایز نیست.

- هرگاه اضطرارا در زیر باران نیت وضو بشود و باران اعضا وضو را تر کند وضو حاصل است.

- در وضو، شستن باطن بینی و دهان و چشم را لازم ندانسته اند لیکن استنشاق و گشودن چشم ( در هنگام شستن صورت) و ذکر بسم الله( در شروع بوضو) و مسواک دندان(قبل از وضو) مستحب است.

از انجا که ادمی همیشه باید بیاد خدا بوده و بذکر او گویا باشد سزاوار است(جز در حال اضطرار) انی بدون وضو نگذراند.
زیرا وضو، علاوه بر اینکه خود ذاتا در شمار عبادات بوده و شرط صحت نماز و بعضی از امور دیگر است،‌فلسفه ان(بالاتر از فواید مادی و نتایج جسمانی ) بفواید معنوی و روحانی کشیده شده و مایه وصول به مقام قرب می باشد. و از سویی بنفسه موجب صحت و طول عمر و نورانیت باطن است.
بعلاوه شخص دائم الوضوء علاوه بر بهره مندی از خواص بسیار آن، علم و ایمان و رزقش فزونی می یابد.
با وضو بودن همیشگی برادران و خواهران دینی، بهنگام حضور در مجامع دینی و محضر علماء، دخول بمساجد و حرم و مقبره ائمه هدی اماکن شریفه و همچنین بوقت مس قران مجید و خواندن احادیث و کتب علماء اعلام و بزرگان دین، اشتغال بمطالعه دروس و مباحثه، و ذکر اسماء الله و بر زبان راندن نامهای مبارک حضرات معصومین سلام الله علیهم اجمعین خواصی زاید الوصف دارد، و حالت غیر پاکی و نداشتن وضو غیر قابل تصور است.

هر کس کشد بچشم حیا سرمه ادب
بیند جمال شاهد مقصود بی حجاب

و به عنوان حسن ختام مبحث وضو:
از ذونون مصری پرسیدند چگونه طهارت می سازی، و به چه قسم نماز می گذاری؟
گفت:
بمجرد قصد نماز، از ریا استبرا می کنم، از نفاق استنجا می نمایم، از غل و غش طهارت می سازم، از عجب و کبر بدور می شود، سرمه حیا در چشم می کشم، لباس نیاز در بر و عمامه تواضع بر سر، و نعلین خوف و خشیت در پا می کنم، طلیسان رضا بر می افکنم، کمر خدمت در میان جان می بندم،‌ طوق منت در گردن و تاج محبت بر سر می نهم، شمع در دل می افروزم، اتش عشق در جان می زنم، انگاه بدر دوست می ایم و با دوست راز گویم.

والسلام

به برکت صلوات بر محمد و ال محمد
التماس دعا
یا علی

منبع : عطر نماز