پس مبادرت مى کنى به خواندن نماز مغرب و سزاوار نیست تاءخیر افکندن نماز مغرب را از اوّل وقت آن و در احادیث کثیره تاءکید بسیار شده به تاءخیر نینداختن آن از اوّل وقتش و چون خواستى مشغول نماز شوى اذان و اقامه مى گوئى به همان آدابى که در سابق گذشت و نیز در مابین اذان و اقامه مى گوئى : اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاِقْبالِ لَیْلِکَ وَاِدْبارِ نَهارِکَ
* * * * * * * * * * * * * خدایا از تو خواهم به حق رو آوردن شبت و رو گرداندن روزت
وَحُضُورِ صَلَواتِکَ وَاَصْواتِ دُعآئِکَ وَتَسْبیحِ مَلَّئِکَتِکَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى
و رسیدن وقت نمازهایت و آواز دعا کنندگان بدرگاهت و تسبیح فرشتگانت که درود فرستى بر
مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَتُوبَ عَلَىَّ اِنَّکَ اَنْتَ التَّوّابُ الرَّحیمُ * پس
محمد و آل محمد و اینکه توبه ام بپذیرى که براستى توئى توبه پذیر مهربان * * * * *
برمى خیزى و نماز مغرب را با آداب و شرایط بجا مى آورى و بعد از فراغ از نماز سه تکبیر و تسبیح زهراء سلام الله علیها را مى گوئى پس مى خوانى :
اِنَّ اللَّهَ وَمَلاَّئِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِىِّ ی ا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا
همانا خدا و فرشتگانش درود فرستند بر پیغمبر اى کسانى که ایمان آورده اید درود فرستید بر او و تحیت
تَسْلیما اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ النَّبِىِّ وَعَلى ذُرّیَّتِهِ وَعَلى اَهْلِ بَیْتِهِ * و هفت
کامل خدایا درود فرست بر محمد پیامبر محترم و بر فرزندانش و بر خاندانش * * * *
مرتبه مى گوئى : بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ
* * * * * * * به نام خداى بخشاینده مهربان جنبش و نیروئى نیست جز بوسیله خداى والا
الْعَظیمِ پس سه مرتبه مى گوئى : اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى یَفْعَلُ ما یَشآءُ وَلا یَفْعَلُ ما
و بزرگ * * * * * * * * * * * * ستایش خاص خدائى است که مى کند آنچه را خواهد و غیر او نتواند بکند
یَشآءُ غَیْرُهُ * پس مى گوئى : سُبْحانَکَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اِغْفِرْ لى ذُ نُوبى جَمیعا
آنچه را خواهد * * * * * منزّهى تو معبودى جز تو نیست بیامرز همه گناهانم را
فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ کُلَّها جَمیعا اِلاّ اَنْتَ * و اگر دوست داشته باشى که تعقیب
زیرا نیامرزد همه گناهان را به تمامى جز تو * * * * * * * * * * * * * * *
بیشتر از این بخوانى افضل آنست که بعد از نافله مغرب بخوانى پس برمى خیزى بجهت خواندن نافله و آن چهار رکعت است به دو سلام و مکروه است تکلّم مابین نماز مغرب و نافله آن ومى خوانى در رکعت اوّل سوره ((قُلْ یا اَیُّهَا الْکافِروُنَ)) و در رکعت دوّم توحید و در دو رکعت دیگر هر سوره که خواسته باشى و سزاوار است که در رکعت سیّم بخوانى اوّل سوره حدید تا ((عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ)) ودر رکعت چهارم آخر سوره حشر ((لَوْ اَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ)) تا آخر سوره و اگر به حمد تنها بخواهى اکتفا کنى جایز است مثل سایر نوافل و سزاوار است بلند خواندن قرائت در آن و هم چنین در سایر نافله هاى شب پس چون از نافله مغرب فارغ شدى مانعى نیست از آنکه بخوانى از تعقیبات مشترکه آنچه که خواهى پس سجده شکر بجا مى آورى بنحوى که در سابق گذشت و اقلّ چیزى که در سجده شکرمجزى است آنست که بگوئى شُکْراً شُکْراً شُکْراً و شیخ کلینى از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمود هرگاه از نماز
مغرب فارغ شدى دست بکش بر جبین خود و بگو سه مرتبه : بِسْمِ اللَّهِ الَّذى لا اِلهَ اِلاّ هُوَ
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * به نام خدائى که معبودى نیست جز او
عالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهادَةِ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ اَللّهُمَّ اَذْهِبْ عَنِّى الْهَمَّ وَالْحَزَنَ
عالم غیب و شهود بخشاینده و مهربان خدایا از من دور کن غم و اندوه را
و شایسته است آنکه بخوانى نماز غفیله را
و آن دو رکعت است در رکعت اوّل بعد از حمد مى‏خوانى وَذَاالنُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ، فَنادى‏ فِى الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ ‏ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَکَ اِنّى‏ کُنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ، فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ، وَ کَذلِکَ نُنْجِى الْمُؤْمِنینَ.
و ذا النون (یونس) را یاد کن آن دم که خشمناک برفت و گمان داشت بر او سخت نگیریم پس از ظلمات  ندا داد که معبودى جز تو نیست منزهى تو که همانا من از ستمکاران بوده‏ام پس دعایش مستجاب کردیم و از تنگناى غم‏نجاتش دادیم و این چنین مؤمنین را نجات دهیم.

و در رکعت دوّم بعد از حمد مى‏خوانى وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لایَعْلَمُها اِلاَّ هُوَ، وَ یَعْلَمُ ما فِى الْبَّرِ وَ الْبَحْرِ، وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ اِلاَّ یَعْلَمُها، وَ لا حَبَّةٍ فى‏ ظُلُماتِ الْاَرْضِ، وَ لا رَطْبٍ وَ لایابِسٍ اِلاَّ فِى کِتابٍ مُبینٍ
کلیدهاى (گنجینه‏هاى) غیب نزد او است و جز او (کسى) غیب نداند و هر چه در خشکى و دریاست مى‏داند هیچ برگى نیفتد جز آنکه آن را بداند‏ و نه دانه‏اى در ظلمات زمین و نه تر و نه خشکى مگر آنکه در نامه روشن ثبت است.
 پس دستها را به‏قنوت برمى‏دارى ومى‏گوئى

اَللّهُمَّ اِنّى‏ اَسْئَلُکَ بِمَفاتِحِ الْغَیْبِ الَّتى‏ لایَعْلَمُها
 خدایا از تو مى‏خواهم به حق کلیدهاى (گنجینه‏هاى) غیبى که‏

 اِلاَّ اَنْتَ، اَنْ تُصَلِّىَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اَنْ تَفْعَلَ بى‏ کَذا وَ کَذا.
جز تو کسى نداند درود فرستى بر محمد و آلش و نسبت به من چنین و چنان کنى

 بجاى این کلمه‏ حاجت ذکر مى‏کنى. پس مى‏گوئى

 اَللّهُمَّ اَنْتَ وَلِىُّ نِعْمَتى‏، وَ الْقادِرُ عَلى‏ طَلِبَتى‏، تَعْلَمُ‏
خدایا تویى ولى نعمت من و تواناى بر (انجام) خواسته من،

 حاجَتى‏، فَاَسْئَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَیْهِ، وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَیْتَها لى‏
 خواسته‏ام دانى از تو مى‏خواهم به حق محمد و آلش درود بر او و آنها باد که حاجتم برآورى.

 حاجت خود را مى‏طلبى که روایت شده که هر که این نماز را بجا آورد و حاجت خود را بخواهد حق تعالى به او عطا فرماید آنچه را که خواهد.

منبع : عطر نماز