از امیرالمؤ منین على علیه السلام درباره حكمت هاى سجده پرسیدند، حضرت فرمود:
سجده اوّل ، یعنى آنكه در ابتدا خاك بودم و چون سر از سجده برمى دارى یعنى از خاك به دنیا آمدم .
سجده دوم یعنى دوباره به خاك بازمى گردم و سر برداشتن از آن، یعنى در قیامت از قبر برمى خیزم و محشور مى شوم . " 1 ".
امام صادق علیه السلام مى فرمایند: چون سجده براى خداست پس نباید بر خوردنى ها و پوشیدنى ها كه مورد توجه اهل دنیاست ، سجده كرد.
سجده باید انسان را متوجه خدا سازد نه شكم و لباس و مادّیات . " 2 ".
در حدیث مى خوانیم : دلیل سجده سهو براى هر كم و زیادى سهو و یا كلام و قیام و قعود نابجا، آن است كه ابلیس تو را گرفتار حواس پرتى كرد و درنماز تو خللى ایجاد نمود، پس تو بعد از نماز دو سجده بجاى آور تا بینى او به خاك مالیده شود و بداند هر لغزشى ایجاد كند تو دوباره در برابر خداوند به سجده مى افتى . " 3 ".
حضرت على علیه السلام فرمودند: ظاهر سجده ، صورت گذاردن بر خاك از روى اخلاص وخشوع است ، اما باطن آن دل كندن از همه امور فانى و دل بستن به سراى باقى و رهایى از تكبر، تعصّب و تمام وابستگى هاى دنیوى است . " 4 ".

پی نوشت ها :
1- بحار، ج 85، ص 139
2- الفقیه ، ج 1، ص 272
3- وافى ، ج 8، ص 992
4- مستدرك وسائل ، ج 4، ص 484