امام صادق‏ علیه السلام مى‏ فرماید: دلیل آنكه حضرت ابراهیم به مقام خلیل ‏اللّهى رسید، سجده‏هاى زیاد او بر خاك بود.(298)
 شبى كه بنا شد حضرت على در جاى پیامبراكرم بخوابد تا آن حضرت از تیغ دشمنان در امان بماند، از رسول خدا پرسید: اگر من اینكار را بكنم جان شما به سلامت خواهد بود؟ وقتى پیامبر جواب مثبت داد، حضرت على لبخندى زد و به شكرانه این توفیق سجده شكر كرد.(299)
 وقتى سر بریده ابوجهل، رهبر مشركان را به نزد پیامبر آوردند، حضرت سجده شكر كردند.(300)
 امام سجّادعلیه السلام در پایان هر نماز به شكرانه انجام آن سجده شكر مى‏كرد و هرگاه بلائى از او دور مى‏شد و یا میان دو مسلمان را اصلاح مى‏كرد به شكرانه آن سجده مى‏كرد. آن حضرت سجده خود را به قدرى طول مى‏داد كه غرق در عرق مى‏ شد.(301)

298) بحار، ج 85، ص 163.
299) وافى، ج 8، ص 882.
300) جامع‏الاحادیث، ج 5، ص 475.
301) بحار، ج 85، ص 137.