‏ 1- جاى سجده به قدرى ارزش پیدا مى‏كند كه در حدیث مى‏خوانیم: پس از نماز بر جاى سجده دست بكش و به صورت و بدن خود بكش تا از امراض و آفات و ناگوارى‏ها در امان بمانى.(302)
 2- سعى كنیم سجده شكر بعد از نماز مغرب را فراموش نكنیم كه دعا در آن مستجاب است.(303) امام صادق‏علیه السلام فرمود: كسى كه بین اذان و اقامه سجده كند و در سجده بگوید: «سَجَدْتُ لَك خاضِعاً خاشعاً ذلیلاً» خداوند محبت او را در دل مؤمنان و هیبت او را در دل منافقان قرار مى‏دهد.(304)
 3- سجده مخصوص خداست و در مقابل هیچكس حتّى پیامبر خدا سجده جایز نیست(305)، چه رسد به قبور امامان و امام‏زادگان كه بعضى‏ها به عنوان پابوسى در مقابل آنها به سجده مى‏افتند.
 هنگامى كه مسلمانان به حبشه هجرت كردند، كفار گروهى را نزد نجاشى فرستادند تا مسلمانان را به كشورش راه ندهد و آنها را اخراج كند. نماینده قریش طبق رسم آن زمان در مقابل نجاشى پادشاه حبشه به سجده افتاد، امّا نماینده مسلمین كه جعفر برادر حضرت على بود سجده نكرد و گفت: ما جز در برابر خدا در برابر احدى سجده نمى‏كنیم.(306)
 سجده حضرت یعقوب و فرزندانش در برابر حضرت یوسف نیز نه بر یوسف، بلكه براى خداوند بود، لكن به شكرانه نعمت وصال یوسف. «وَ خَرُّوا لَهُ سُجَّداً»(307)

302) سفینةالبحار.
303) وسائل، ج 4، ص 1058.
304) وسائل، ج 4، ص 633.
305) وسائل، ج 4 986.
306) مسند احمد حنبل، ج 1، ص 461.
307) سوره یوسف، آیه 100.