‏پس از ذكر صلوات، سه سلام مى‏دهیم: یكى به رسول خدا، یكى به اولیاى خدا و یكى به مؤمنان و همكیشان خود.
 خداوند در آیه «یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیماً» بدنبال صلوات، دستور سلام بر پیامبر مى‏دهد، لذا در نماز پس از صلوات بر آن حضرت، بر او سلام مى‏دهیم: «اَلسَّلامُ عَلَیْك اَیُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُه»
 با تكبیرةالاحرام از خلق بریدیم و به خالق پیوستیم. در پایان نماز نیز ابتدا به گل سرسبد هستى، یعنى پیامبراكرم‏صلى الله علیه وآله سلام مى‏كنیم. سپس به بندگان صالح خدا سلام مى‏كنیم:
 «اَلسَّلامُ عَلَیْنا وَ عَلى‏ عِبادِ اللَّهِ الصَّالِحینَ» شامل همه انبیا و اوصیاى گذشته و امامان معصوم مى‏شود.
 خداوند نیز خود بر پیامبرانش سلام و درود مى‏فرستد: «سلام على‏المرسلین»(393)، «سلام على نوح»(394)، «سلام على ابراهیم»(395)، «سلام على موسى و هارون»(396)
 با اسلام خود را با بندگان صالح خدا پیوند مى‏دهیم. پیوند و رابطه‏اى فراتر از مرزهاى زمان و مكان، با همه پاكان و صالحان در طول تاریخ در همه عصرها و نسلها.
 آنگاه به مؤمنانِ همراه و همكیش خود در زمان حاضر مى‏رسیم، به آنان كه در جماعت مسلمین شركت كرده‏اند و با ما در یك صف واحد قرار گرفته‏اند. به آنان و فرشتگان حاضر در جمع مسلمین و دو فرشته مأمور خود سلام مى‏كنیم: «اَلسَّلامُ عَلیْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكاتُه»
 نماز را با نام خدا آغاز كردیم و با سلام به خلق خدا پایان مى‏بریم.
 در این سلام‏ها، سلسله مراتب مراعات شده است، ابتدا رسول خدا، بدنبال او انبیا و اولیا و صالحان و پس از آنها مؤمنان و پیروان.

393) سوره صافات، آیه 181.
394) سوره صافات، آیه 79.
395) سوره صافات، آیه 109
396) سوره صافات، آیه 120.