دو نفر از مشركان به نام رفاعه و سوید اظهار اسلام كردند، ولى جزء منافقان شدند. بعضى از مسلمانان با آنها رفت و آمد داشتند. آیه نازل شد:
 «یا ایها الذین آمنوا لاتتخذوا الذین اتخذوا دینكم هزواً ولعبا... اولیاء... اذا نادیتم الى الصلوة اتخذوها هزواً و لعبا»(76)
 اى مؤمنین! كسانى كه دین شما را به بازى گرفته‏اند، دوست خود قرار ندهید، آنان كه چون شما نداى نماز (اذان) سر مى‏دهید آن را به بازى مى‏گیرند.
 در این دو آیه، ابتدا مى‏فرماید: آنان دین شما را به بازى مى‏گیرند. سپس مى‏فرماید: آنان اذان را به بازى مى‏گیرند. پس معلوم مى‏شود كه اذان و نماز عُصاره و چهره دین است.

76) مائده، 57 - 58.