بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

هنگامى كه على عليه السّلام در جنگ صفّين سرگرم نبرد بود، در ميان هر دو صف كارزار، مراقب حركت و وضعيّت خورشيد بود (تا ببيند چه وقت به وسط آاسمان مىرسد تا نماز ظهر را بخواند).
ابن عبّاس عرض كرد: «يا اميرالمؤمنين، اين چه كارى است كه مىكنيد؟»
حضرت فرمود: «منتظر زوال هستم تا نماز بخوانيم.»
ابن عبّاس گفت: «آيا حالا وقت نماز است با وجود اينكه سرگرم پيكار هستيم؟»
على عليه السلام فرمود: «جنگ ما با ايشان بر سر چيست تنها به خاطر نماز است كه با آنها نبرد مىكنيم.»(1)