بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

مرحوم ملا محمّد تقى برغانى از روحانيانى بود كه در محراب عبادت به هنگام سحر در حالى كه مشغول خواندن مناجات «خمس عشرة» در سجده بود به دست فرقه بابيه به شهادت رسيد. در احوال او مىنويسند:
«عبادت آن جناب (قدس سره) چنان بود كه هميشه از نصف شب تا طلوع صبح صادق به مسجد خود مىرفت و به مناجات ادعيه و تضرع و زارى و تهجد اشتغال داشت و مناجات خمس عشرة را از حفظ مى خواند بر اين روش و شيوه پسنديده استمرار داشت تا اينكه در يكى از آن شب ها شربت شهادت نوشيد. مكرّر در فصل زمستان ديده مىشد كه در پشت بام مسجد خود در حالى كه برف به شدّت مىباريد، در نيمه شب پوستين بر دوش و عمّامه بر سر داشت و مشغول تضرع و مناجات بود و در حالت ايستاده، دستها را به سوى آسمان بلند مىكرد تا برف سراسر قامت مباركش را از سر تا نوك پا سفيدپوش مىكرد.» (4)