بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

ابراهيم بن موسى از القزّاز مىگويد: امام رضا عليه السّلام به عنوان استقبال از بعضى از طالبان خارج شد (در حالى كه من با عده اى از ياران با آن حضرت همراه بوديم). وقت نماز فرا رسيد. قصرى در آن حوالى بود. امام عليه السلام با ياران به سوى آن رفتند و در كنار سنگ بزرگى ايستادند و سپس امام به من فرمودند: «اذان بگو.»
عرض كردم: «منتظر رسيدن و ملحق شدن بعضى از ياران هستيم كه بيايند.»
حضرت فرمود: «خدا تو را بيامرزد، نماز را از اول وقت بدون عذر به تأخير نيانداز. بر تو باد خواندن نماز در اول وقت.»
راوى گفت: پس اذان گفتم و نماز خوانديم.(5)
خواننده محترم، نمازى كه امام رضا عليه السلام به پا داشت، نماز جماعت بود كه هر چه جمعيت بيشتر باشد ثواب نماز جماعت بيشتر است، ولى توجه نموديد كه امام عليه السلام اجازه نفرمود نماز اول وقت، به خاطر رسيدن و ملحق شدن بقيه ياران به تأخير بيفتد، بلكه تأكيد كرد كه نماز اول وقت خوانده شود و تأخير را صلاح ندانست. اينكه امام رضا عليه السلام فرمود: «اى موسى، بر تو باد كه هميشه نماز را در اول وقت بپا دارى» خطاب به فرد فرد ماست و اختصاص به آن شخص ندارد.