بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

ابو حمزه ثمالى از يكى از امامين همامين، امام محمّد باقر يا امام جعفر صادق عليهما السّلام، روايت كرده است كه: اميرالمؤمنين عليه السّلام روزى خطاب به اصحاب خود فرمود: كداميك از آيات كلام اللّه مجيد نزد شما اميدوار كننده ترين آيات است.

بعضى گفتند آيه: «ان اللّه لا يغفر ان يشرك به و يغفر مادون ذلك لمن يشاء..».(17)

همانا خداوند مشرك را نمى آمرزد و مىآمرزد پايين تر از شرك را براى كسى كه بخواهد...حضرت فرمود: نيكو آيه اى است، اما اميدوار كننده ترين آيات براى غفران و آمرزش معاصى نيست.

عده اى ديگر گفتند آيه:  «و من يعمل سوء او يظلم نفسه ثم يستغفر اللّه يجداللّه غفورا رحيما».(18)
و كسى كه به كارى زشت بپردازد يا ستم بر خويشتن كند و سپس از خدا آمرزش خواهد، بيابد خداوند را آمرزنده مهربان.

حضرت فرمود: نيكو آيه اى است، امّا آيه مورد نظر نيست. بعضى ديگر گفتند آيه  «قل يا عبادى الّذين اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمة اللّه انّ اللّه يغفر الذنوب جميعا...»(19)
بگو اى بندگانم كه با گناه به نفس خود اسراف مىورزيد. از رحمت خدا مأيوس نباشيد، چون خداوند جميع گناهان را مى آمرزد....
حضرت فرمود: نيكو آيه اى است، امّا آيه مورد نظر نيست.

بعضى ديگر گفتند آيه:  والّذين اذا فعلوا فاحشة او ظلموا انفسهم ذكرو اللّه فاستغفروالذنوبهم...(20)
تقواپيشگان آنهايند كه هر گاه كار ناشايستى از ايشان سر زند يا ظلمى به خويش كنند، خدا را به ياد آورند و از گناه خود استغفار نمايند...

حضرت فرمود: نيكو آيه اى است، اما آيه مورد نظر نيست. آيا آيه ديگرى نمى دانيد كه به نظر شما اميدوار كننده ترين آيات قرآن باشد؟

اصحاب عرض كردند: نه اميرالمؤمنين، به خدا سوگند چيزى در نزد ما نيست كه بخوانيم.
امام فرمود: از حبيبم رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم شنيدم كه فرمود: اميدوار كننده ترين آيه در قرآن اين آيه شريفه است:  و اقم الصّلواة طرفى النّهار و زلفا من اللّيل...(21)
و بپاى دار نماز را هر دو سر روز و پاره هايى از شب...

سپس پيامبر صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: «يا على، به خدايى كه مرا بشير و نذير قرار داد و مبعوث به رسالت گردانيد، اگر يكى از شما به وضو قيام كند، گناهان و معاصى او از اعضاى بدنش فرو مىريزد تا وقتى كه با صورت و قلب خود متوجّه قبله شود، از قبله و نمازش بر نگردد مگر آنكه جميع گناهان او بريزد و هيچ گناهى بر صحيفه عملش باقى نماند همچون روزى كه از مادر متولد شده باشد و هرگاه ما بين دو نماز گناهى از او صادر شده باشد با خواندن نماز آمرزيده شود و از گناهان پاك گردد.»

آنگاه پيامبر نمازهاى پنجگانه را كه موجب آمرزش هستند، شماره كرد و فرمود: «يا على، بدان كه منزلت نمازهاى پنجگانه براى امّت من مانند نهرى است كه بر در خانه يكى از شما باشد. اگر شخصى بدنش چركين باشد و هر روز پنج بار در آن نهر شستشو كند آيا چيزى از آن چركها باقى خواهد ماند؟ سوگند به خدا، نمازهاى پنجگانه براى امّتم چنين است كه تمام گناهانشان را پاك مىكند و تيرگى قلبشان را مىبرد.»(22)