بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

آقا سيّد محسن جبل عاملى از علماى بزرگ شيعه و نواده برادر مرحوم آقا سيّد جواد صاحب مفتاح الكرامه است. ايشان در دمشق مدرسه اى تأسيس كرده اند كه دانش آموزان شيعه در آن مدرسه تحت نظر آن جناب تحصيل مىكنند. حاج سيّد احمد مصطفوى كه يك از تجّار قم است گفت من از خود سيّد محسن امين شنيدم كه مىگفت يكى از تربيت يافتگان مدرسه ما براى تحصيل علم به آمريكا مسافرت كرد، از آنجا كاغذى براى من نوشت به اين مضمون:

چند روز پيش شاگردان مدرسه ما را امتحان مىكردند، من هم براى امتحان رفتم. مدتى نشستم تا نوبت به من رسيد. بسيار طول كشيد تا اينكه وقت دير شد، ديدم اگر بنشينم نماز فوت مىشود. از جا حركت كردم كه بروم نماز بخوانم، آنهايى كه در آنجا بودند پرسيدند كجا مىروى، چيزى نمانده كه نوبت تو برسد. گفتم من يك تكليف دينى دارم، وقتش مىگذرد. گفتند امتحان هم وقتش مىگذرد، اگر اين جلسه برگزار شود، ديگر جلسه اى تشكيل نخواهند داد و براى خاطر تو هرگز هيئت ممتحنه جلسه خصوصى تشكيل نمى دهند. گفتم هر چه بادا باد! من از تكليف دينى خود صرف نظر نمى كنم. بالاخره رفتم. از قضا هيئت ممتحنه متوجه شده بودند كه من به اندازه اداء يك وظيفه دينى غيبت نموده ام، انصاف داده و اظهار كرده بودند كه چون اين شخص در وظيفه خود جدى است، روانيست او را معطّل بگذاريم، براى قدر دانى از اينكه عمل به وظيفه نموده بايد جلسه اى خصوصى برايش تشكيل دهيم. اين بود كه جلسه ديگرى تشكيل دادند، من حاضر شدم و امتحان دادم.

آقاى سيّد محسن امين پس از نقل داستان فرمود: من در مدرسه چنين شاگردانى تربيت كرده ام كه اگر به دريا بيفتند دامنشان تر نمى شود.(24)