بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

عصر رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم بود. بانوى مسلمانى همواره روزه مى گرفت و به نماز اهميت بسيار مىداد؛ حتى شب را با عبادت و مناجات بسر مى برد ولى بداخلاق بود و با زبان خود همسايگانش را مى آزرد. شخصى به محضر رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله آمد و عرض كرد: «فلان بانو همواره روزه مىگيرد و شب زنده دارى مىكند، ولى بداخلاق است و با نيش زبانش همسايگان را مىآزارد.»

رسول اكرم صلّى اللّه عليه وآله فرمود :  لاخير فيها هى من اهل النّار.   در چنين زنى خيرى نيست و او اهل دوزخ است.(47)

از اين داستان استفاده مى شود كه نمازخوان بايد اخلاق هم داشته باشد.