قالب وبلاگ

❞ دوباره جمعه گذشت و قنوتِ گریان ماند ❝
❞ دوباره گیسوی نجوای ما پریشان ماند ❝
❞ دوباره زمزمه ی کاسه های خالی ما ❝
❞ پس از نیامدنت گوشه ی خیابان ماند ❝

اللّهم عَجِلْ لِوَلیِکَ الْفَرَج

آقا اجازه! خسته ام از اینهمه فریب
از های و هوی مردم این شهر نانجیب
آقا اجازه! گندم و حوا بهانه بود!
آدم نمی شوند...! بیا: ماجرای سیب..

و باز برای اویی که ورای دیگران است:

آقا اجازه! این دو سه خط را خودت بخوان!
قبل از هجوم سرزنش و حرف دیگران

این جشن ها برای من آقا نمی شود
با این چراغ ها شب من پا نمی شود

من بیشتر برای خودم گریه می کنم
این جشن ها برای تو بر پا نمی شود

خورشیدی و نگاه مرا می کنی سفید
می خواستم ببینمت اما نمی شود

بخوان دعای فرج را که یار برگردد
بخوان دعای فرج را که شب سحر گردد

بخوان دعای فرج را اگر که می خواهی
حدیث غیبت یار تو مختصر گردد

بخوان دعای فرج را و از خدا بطلب
وجود نازکش ایمن ز هر خطر گردد

هر بار چیزی گم میکنم...
مادرم میگوید...
‌چند صلوات هدیه کن به محضر حضرت نرجس خاتون سلام الله علیها،
ان شاالله پیدا می شود...
خانوم جان...
‌مولایمان را...
پسرتان را...
صاحب الزمان را... ‌
گم کرده ام...
‌چند تا صلوات بفرستم...تا پیدایشان کنم؟؟

غم فراق تو دل را اگرچه سنگین است

فدای آن غم تلخت, چقدر شیرین است!

اگر چه نیست جفا، کار تو, نمی‌دانم

چرا مرام تو در ذره پروری این است؟

دلم ز دوری‌ات ای گل به سینه‌ام پژمرد

نوای بلبل طبعم ز غصه غمگین است

در انتظار رُخت, بی‌قرار نسرین است

بیا بیا که حضورت به گلشن دل‌ها

برای زخم گل داغدیده تسکین است

گل ظهور تو کی برگ و بار خواهد داد؟

در انتظار فرج خوشه‌های پروین است

بیا که فتنه به آفاق می‌کند بیداد

ببین که باد مخالف به پرچم دین است

همیشه منتظرت روی جاده می‌مانم

نگاه باور دل امتداد پرچین است

کاظم جیرودی

آمد بهـــــار و بــــوستان شد رشك فردوس بـــرین  

گلهـــــا شكفتــــــه در چمن، چون روى یار نازنین
گسترده، بــــــاد جانفــــزا، فرش زمرّد بى شُمــر  

افشـــــــــانده، ابـــــر پرعطا بیرون ز حد، دُرِّ ثمین
از ارغـــــــــوان و یاسمن، طرف چمن شد پرنیــان 

وَز اُقحـــــــــوان و نسترن، سطح دَمَن دیباى چین
از لادن و میمـــــون رسد، هر لحظه بوى جانفـــزا     

وَز ســـــــورى و نعمان وزد، هر دم شمیم عنبرین
از سنبل و نرگس، جهــــان باشد به مانند جنــان